Leikur

Settu nafnið þitt í kommentakerfið og…

1. Ég segi þér eitthvað handahófskennt um þig
2. Ég segi þér hvaða lag/mynd minnir mig á þig
3. Ég segi þér hvaða bragð minnir mig á þig
4. Ég segi þér eitthvað sem meikar bara sens fyrir mig og þig
5. Ég segi þér fyrstu ljósu minninguna mína af þér
6. Ég segi þér á hvaða dýr þú minnir mig á
7. Ég spyr þig að einhverju sem ég hef lengi velt fyrir mér um þig
8. Ef þú lest þetta þá verðuru að setja þetta á bloggið þitt…

Skítadjobb

Það gerist ekki sérlega margt spennandi í lífi mínu svo að ég hef ekki frá neinu stórfenglegu að segja en það var ægilega fyndið samtalið sem ég átti við ungan dreng sem afgreiddi mig fremur ólundarlega á kassa í Nóatúni síðdegis í dag eftir að ég gleymdi að biðja um poka en var búin að borga með korti:

Ég: Æi, ég gleymdi að segja að ég ætlaði að fá poka.
Ungi kassastrákurinn: Taktu hann bara.
Ég: (byrja að leita að klinki í veskinu mínu) Heyrðu, ég er hér með klink, ég borga bara fyrir pokann.
Ungi kassastrákurinn: Hvað heldurðu að það skipti máli? Ég yrði bara feginn ef þeir myndu reka mig héðan, þetta er svo svakalega mikið skítadjobb!

Ég tek fram að þetta var auðvitað miklu fyndnara real life og að ég þorði ekki öðru en að sleppa því að greiða fyrir plastpokann.

24 ára í dag!

Sigga litla systir mín á afmæli í dag. Það er ekki lítið erfitt að velja afmælisgjöf handa stúlku eins og henni. Sigga er nefnilega með ákveðinn smekk á fötum og gengur ekki í hverju sem er. Sem betur fer hjálpaði sú stutta mér örlítið við valið á gjöfinni. Hún tók myndir af sér í fötum sem hún fílaði. Núna er vandamálið bara að velja hverja af úlpunum ég gef henni. Þær eru allar svo flottar:


Til hamingju með daginn Sigga!

Ískalda Islandia

Óscar vinur minn benti mér á athyglisverðan greinarstúf (bls. 14) íspænska dagblaðinu 20 minutos, þar sem fjallað er um að Ísland hafi lent í efsta sæti á lista Sameinuðu þjóðanna yfir þau lönd sem best er að búa í. Ekki finnst mér svo sem sérlega merkilegt að landið hafi lent svona ofarlega. Hér eru jú vandamál eins og annars staðar, þótt lífið sé flestum léttara en víða. Það sem vekur athygli mína og blandnar nostalgíutilfinningar eru athugasemdirnar sem Spánverjarnir sendu til blaðsins og voru birtar þar. Ég læt nokkar fylgja og leyfi ykkur að segja skoðun ykkar á þessu:

Við erum pottþétt miklu glaðlyndari. - Otro que no se entera

Þegar það verður hægt að fá pintxos, paellu, jamón og ólífuolíu á Íslandi, þá velti ég því kannski fyrir mér. - Gilgamensh

Ég myndi ekki vilja skipta á pínulítilli íbúð við spænsku ströndina fyrir herragarð á Íslandi. -Asd

Þeir mega nú bara eiga sig með ísjakana sína og mörgæsirnar - Robe

Einhverra hluta vegna fær þetta mig til að hugsa um hin endalausu samtöl sem innihéldu línurnar ,,Frá Íslandi? Úúúú íííískalt?"

Til hamingju með daginn!

Hún er tveggja ára í dag, hún er tveggja ára í daaaaag.....


Ein af allra sætustu stelpunum í bænum er tveggja ára í dag, orðin hálffullorðin. Ég er ekki viss um að hún lesi bloggið mitt enn þá en ég óska henni engu að síður innilega til hamingju með daginn! Og þér líka með einkadótturina, Edda!
(Myndinni stal ég frá móður barnsins, sorrý!)

Missið ekki af þessari

Fyrir þau ykkar sem voru svo ólánsöm að missa af föstudagsmynd Ríkissjónvarpsins vil ég mæla með því að þið rjúkið á næstu videóleigu hið snarasta og náið ykkur í hana. Þetta er menning í hæsta gæðaflokki sem engin(n) ætti að miss af. High School Musical 2 er mynd sem allir ættu að sjá!

Hún á afmæli í dag

Fyrir nákvæmlega tuttugu árum fæddist pínulítil stúlka í Danmörku en hún er orðin nokkuð stór í dag eins og sést á myndinni, enda borðað talsvert mikið af brauði með hamborgarasósu og húðlausum pylsum gegnum tíðina. Elsa fékk þó flotta afmælisgjöf í dag sem þó gerir það að verkum að hún verður að gera sér að góðu að deila afmælisdeginum. Til hamingju Elsa, Óli og Sunna!

Osló

Ég er í Osló, ekki samt hugarástandinu Osló heldur borginni. Hér fara fram ýmsir fundir, sem ég þarf að sækja og svo er Norðurlandaráðsþing. Ægilega gaman. Fluginu mínu seinkaði vegna snjókomu en það gerði ekkert til. Þetta er í þriðja sinn í röð sem flugi sem ég tek seinkar. Allt er þá þrennt er. Nú ætla ég að fara í H&M.

Heimsókn

Eftir að hafa verið með gesti svona um það bil einn þriðja af þeim tíma sem ég dvaldi í Kaupmannahöfn, hefur verið dálítið skritið að vera bara ein með Jónasi á Sólvallagötunni frá því að við fluttum hingað. Sem betur fer hafa Eva og Sigga þó verið tíðir gestir og fyllt í hið ægilega tómarúm sem ella hefði skapast. Oliver og Skibber gerðu líka sitt með því að koma í heimsókn til okkar í síðustu viku. Drengirnir höfðu keypt miða á Airwaves og því þótt við hæfi að heimilisfólkið hér í Vesturbænum gerði slíkt hið sama. Ég var pínulítið smeyk yfir að ég myndi ekki finna neitt mér við hæfi enda er ég ægilega lítið inni í tónlistarheiminum og hafði lítinn tíma til að kynna mér það sem í boði var. Úr varð því að ég lét mig svolítið fljóta með straumnum, elti Siggu systur og Evu að mestu leyti, og ekki varð ég svikin. Það var ægilega gaman! Oli og Skibbie fóru reyndar stundum á aðra tónleika en við enda drengirnir hrifnir af óeðlilega hörðu rokki. Þeir voru samt líka mjög sáttir með þetta allt saman. Uppáhöldin mín voru líklega The Magic Numbers og Jenny Wilson en svo voru Naflakusk líka skemmtileg.

Helginni eyddi ég því miður ekki á Airwaves. Eldsnemma á laugardagsmorgun hélt ég nefnilega í rútuferð til Kirkjubæjarklausturs þar sem ég dvaldi í fríðum hópi stjórnarfólks í Norræna félaginu við störf. Ferðin var talsvert skemmtilegri en ég hafði búist við en Kirkjubæjarklaustur virkaði nokkuð mikið rólegri bær en í minningunni (Ég var þar nokkrum sinnum þegar ég var rétt skriðin á unglingsár). Það er þó aldrei svo að maður læri ekki neitt nýtt í svona vinnuferðum. Ég komst að því að ég er með andlit á við 19 ára en hendur sem myndu henta 45 ára. Eins voru mér gefnar reglulega fínar hugmyndir á barnsnöfnum, eignist ég einhvern tímann dóttur. Aldrei er neitt með öllu illt.

Bible Camp

Horfði einhver á þátt í sjónvarpinu í gær sem fjallaði um ofsatrúuð börn? Ég varð næstum hrædd við að horfa á þetta. Hvað fannst ykkur?

Svipmyndir úr sumarfríinu

Ertu örvhent (ur)?

Og að leita að vinnu? Kíktu hér!

Bíð eftir hamingjuóskum og gjöfum i tilefni dagsins!

Kvart og kvein (kannski best að lesa ekki)

Mér finnst ægilega leiðinlegt að flytja. Það er eiginlega alveg sama hversu stutt er flutt, það er alltaf leiðinlegt. Hræðilegast hlýtur þó að vera að flytja milli landa. Að setja í kassa og ákveða hverju eigi að henda er erfitt verk fyrir fólk eins og mig, sem allt vill geyma. Ekki skánar það við að þrífa íbúðina en ég held að þa allra allra ömurlegasta sé að standa í því veseni sem fylgir því að senda búslóð með skipi milli landa. Þekkið þið einhvern sem tekur að sér að ná nokkrum kössum af drasli og eins og einu rúmi út úr tolli gegn vægu gjaldi? Endilega sendið mér númer!

Ég er komin heim...

og er með gamla símanúmerið mitt.

Klukkleikur

Ég var klukkuð af Valgerði sem svo lokkar mig með verðlaunum til þess að drífa mig í að taka þátt. Verð ég ekki að hlýða? Hér koma átta hlutir sem þú vissir ekki um mig. (Vissulega eru einhverjir sem vita þetta, en vonandi er eitthvað sem kemur á óvart).

1. Þegar ég var lítil fannst mér gaman í ,,mömmó" en ekki hinum dæmigerða dúkkuleik. Í mínum leikjum var ég ávallt einstæð móðir á flótta, ýmist undan skattayfirvöldum eða brjáluðum barnsföður. Nánast án undantekninga flúði ég á báti og lenti í óveðri. Sigga var ekki sérlega sátt við að vera elsta barnið sem þurfti að vera ábyrgðarfullt.

2. Ég hef aldrei verið saumuð, en reyndar þurfti einu sinni að skella einu spori á tannholdið þegar dreginn var úr mér endajaxl.

3. Þegar ég var unglingur var ég skotin í Tom Hanks, sem er 25 árum eldri en ég. Mér fannst hann sætastur allra leikara.

4. Á leikskóla var ég yfirleitt ægilega þæg en þótti sá stimpill líklega eitthvað leiðinlegur þar eð ég dundaði mér á tímabili við að rífa bækur og henda þeim bak við sófa. Ég var með samviskubit yfir þessu í langan tíma en man ekki eftir að þetta hafi uppgötvast, a.m.k. grunaði engan engilinn mig.

5. Eina prófið sem ég man eftir að hafa svindlað á (fyrir utan stafsetningarpróf hjá Nebba í 8. bekk) er kristinfræðipróf í 4. bekk. Þá kíkti ég á svarið hjá Gunnari bekkjarfélaga mínum og mundi rétta svarið. Þetta hvílir enn á samviskunni.

6. Í 9. bekk fór bekkurinn minn í skólaferðalag. Við stelpurnar vorum í góðu áliti hjá kennaranum en strákarnir ekki eins. Við tókum okkur til og sprautuðum tómatsósu úr pylsusalatómatdunki á borðið og kenndum svo strákunum um. Þeir fengu skammir en við stelpurnar hlógum.

7. Þegar ég var lítil laug ég því að ég væri með ofnæmi fyrir sinnepi þar sem mér þótti það vont. Enn þann dag í dag borða ég sjaldnast sinnep, en ég er hætt að afsaka það með ofnæmi.

8. Eva vinkona mín manaði mig gjarnan upp í hluti, sem þó yfirleitt tengdust undarlegum klæðaburði eða stælum við pítsasendla. Einu sinni tókst henni þó að mana mig upp í að reyna við afgreiðslumanninn í kjörbúð hverfisins, en sá starfaði einnig sem kennari við skólann okkar. Vart kynþroska reyndi ég að sanna mig og snerti hönd afgreiðslumannsins þegar hann rétti mér afganginn. Held að það hafi verið eitthvað alvarlegt að hjá mér.

Ég klukka Hlíf, Catiu, Sigrúnu Þöll, Jónas og Magdalenu.

Sveitasælan

Það hefur alltaf blundað í mér dálítill spæjari og raunar hefði mig langað til að opna einkaspæjaraskrifstofu í Reykjavík ef aðeins markaðurinn væri stærri og meiri hasar í gangi. Sem betur fer koma samt alltaf upp stundir eins og nú, þegar spjæjarinn í mér fær að lifa góðu lífi. Í gær vorum við Jónas nefnilega rænd í nýjum heimkynnum okkar fjarri ysi stórborgarlífsins. Við búum á kollegíi ásamt hópi nordjobbara. Nýja húsnæðið er að mörgu leyti prýðilegt, en ýmsa smágalla má finna hér og þar. Eldhúsið er til að mynda viðbjóðslegt og sturtan farin að mygla. Frá og með morgundeginum eru sambýlingarnir eða ef til vill aðeins einn sambýlingur, hins vegar stærsta vandamálið. Í morgun uppgötvuðum við Jónas nefnilega að búið var að ræna frá okkur þremur vænum sneiðum af Dominos pítsu, hálfum líter af kók sýróp og hafði þjófurinn bíræfni einnig opnað 1,5 lítra Fantaflösku sem við áttum og fengið sér glas. Nú sé ég þjóf í hverjum manni. Skyldi litli félagsráðunauturinn (sem ég hefði haldið þrettán ára son húsvarðarins ef ég hefði ekki vitað að Nordjobb ræður engan undir átján ára aldir) hafa slafrað í sig pítsunni sem við hlökkuðum til að taka með í nesti? Eða ætli reykingarpían, sem plokkar á sér lappirnar uppi á eldhúsborði sé sek? Vonandi kemst ég fljótt til botns í þessu grafalvarlega máli. Þjófnum skal refsað. Alma spæjó hlífir engum.

Torsdagsdemo við Blegdamsvej fængsel

nst

Á hverjum fimmtudegi eru haldin mótmæli, sem mér skilst að tengist niðurrifi Ungdomshusets margumrædda. Dagurinn í dag var engin undantekning en að þessu sinni heyrðum við aldeilis vel í mótmælendum. Í hellidembu marseruðu dökkklædd ungmenni ásamt tilheyrandi lögreglumannagengi í götuna og líktist þetta einna helst líkfylgd. Talsverður hávaði fylgdi þeim en lækkað var í tónlistinni og hópurinn stoppaði fyrir utan fangelsið, sem finna má í bakgarðinum hér á Læssøesgade. Hóf þá ungur maður raust sína en sá vildi hvetja vini bak við rimla. Við Jónas hlupum milli glugganna sem snúa að götunni og eldhúsglugganum sem vísar að fangelsinu til að fylgjast með viðbrögðum fanganna, sem virtust ánægðir með heimsóknina. Égvar samt örlítið hugsi, ætli allir fangarnir sem hlustuðu á hvatningarorð svartfrakkanna og veifuðu á móti sitji í gæsluvarðhaldi vegna mótmæla? Getur ekki verið að þarna séu líka ofbeldismenn eða þjófar? Með fylgja myndir af herlegheitunum. Ef grannt er skoðað má sjá glytta (er það kannski glitta?) í fangana í gluggum fangelsisins.

Hórkarlinn Travis

Á uppáhaldssjónvarpsstöðinni minni er um þessar mundir verið að sýna þáttinn vinsæla um piparsveininn eða hórkarlinn eins og ég kýs fremur að kalla hann. Að þessu sinni berjast ungmeyjarnar um lækninn Travis. Þátturinn gengur vitanlega út á hið venjulega, hórkarlinn kynnist dömunum á stefnumótum og dreifir svo rósum til þeirra sem honum þykja heppilegar til undaneldis. Þær sem ekki fá blóm halda heim á leið grátandi. Að þessu sinni fer leikurinn fram í Frakklandi og er París að sögn hórkarlsins frábær borg til að hitta hina einu réttu. Valið er þó erfitt. Stefnumótin hjálpa vissulega. Travis fer með dömurnar út að borða, þau spóka sig í sundlaugum og heitum pottum og eins gefur hann þeim gjafir. Í þættinum í kvöld fóru þau líka í hjólakeppni, sem kölluð var Tour de France. Þannig kynnist hann dömunum og áttar sig á alvarlegum göllum. Mér virðist hann þó ekki kynnast dömunum eins vel og í íslensku útgáfu piparsveinsins. Í kvöld voru Susan og Jehan sendar heim. Önnur þótti of mikið fyrir sopann en glæpur hinnar var alvarlegri. Hún hafði verið gift. Það vita allir að tilvonandi hórkarlaeiginkonur mega ekki eiga sér hjónabandsfortíð á sama hátt og fegurðardrottningar mega ekki eiga afkvæmi. Ég held að hápunktur þáttarins í kvöld hafi verið síðasta mínútan. Eftir augljóslega allt of langa dvöl í Frakklandi var nefnilega komið upp alvarlegt vandamál meðal kvennanna og hórkarlsins. Jú, maturinn. Franskur matur þykir þeim nefnilega alls ekki góður. Sem betur fer var þetta þó leyst. Hrúgur af klesstum hamborgurum ollu fagnaðarópum meðal stúlknanna. Ekkert betra en ekta amerískur matur. Ég spyr sjálfa mig af hverju ég eyddi ekki frekar kvöldinu í að pakka í kassa en að horfa á þennan frábæra þátt.

Blautt bless

Ég hugsa að ég flýi bráðum land, þessi rigning er illþolandi. Kannski flý ég bara suður á bóginn, kannski kringum 28. júlí. Já, há, hafðu það ,rigningarland!