Ekki alveg sammála...

You Belong in London A little old fashioned, and a little modern. A little traditional, and a little bit punk rock. A unique woman like you needs a city that offers everything. No wonder you and London will get along so well. What City Do You Belong in? Take This Quiz :-) Find the Love of Your Life (and More Love Quizzes) at Your New Romance.

Í fyrsta sinn

Ég eyddi kvöldinu í hópi glaðra kennaranema í örlitlu partýi heima hjá vinkonu Freyju. Þar var mikið spjallað og umræðurnar satt best að segja mér að skapi (ekki rætt um getnaðarvarnir, hlutirnir úthúðaðir eða talað illa um fólk eins og gjarnan vill verða). Eftir skemmtilegheitin ætluðum við Freyja heim en ákváðum að renna niður Laugaveginn áður og sáum okkur til mikillar undrunar að engin röð var á Oliver þrátt fyrir að klukkan væri að verða eitt. Við gátum ekki annað en gripið tækifærið og ákváðum að kíkja á Oliver enda höfðum við aldrei komið þangað að kveldi um helgi þrátt fyrir að hafa reynt helgi nokkra að bíða í langri röð til að komast inn. Í Reykjavík er víst enginn maður með mönnum nema að hafa komið á Oliver svo að nú telst ég líklega til manna. Samt þarf ég nú víst að taka fram að dvölin breytti mér lítið, ég varð aðeins sannfærðari um að snúa ekki aftur á þennan blessaða Reykjavíkurbar. Á staðnum var meðalaldurinn líklega 35 ára, svo að við Freyja féllum ekki alveg í hópinn. Einhverjar ungdömur voru þó, eins og þær sem við hittum á salerninu, sem ég fann hjálparlaust Freyju til mikillar undrunar (hún vissi kannski ekki að mamma píndi mig til að fara á klósettið til að reyna að tala við Gael kvöld eitt í sumar). Aðrir gestir virtust samt gamlir eða drukknir. Við skelltum okkur á dansgólfið og tókum örfá spor þrátt fyrir að mér liði eins og bóndakonu á flippinu í borginni. Þegar kona nokkur datt ofan á mig og sofnaði áfengisdauða á dansgólfinu ákváðum við Freyja að forða okkur. Lágmark að setjast a.m.k. bara rólega niður ef á að fá sér blund á skemmtistöðum :) Þetta varð til þess að við stöllur flúðum Oliver eftir um það bil sjö mínútna dvöl og snúum eflaust ekki aftur. Oliver fær ekki háa einkunn í bili hjá mér.

Frííííooo

Joder, ya empieza a hacer frío aquí. Hoy he pensado que iba a ser un buen día, con sol y todo, pero ha cambiado drásticamente. Ahora me estoy muriendo de frío (otra vez quejaándose la vikinga, ¿cuándo se va a acabar?) y mis pensamientos sobre el invierno que viene no son nada bonitos. Pensar en despertarse cada mañana, quitar la nieve del coche, ir helada al trabajo....nah, no puedo. Empezaré a soñar con una playa, con una piscina y sol pero al despertarme lo que veo es la nieve en las montañas. España, ya nos veremos!

De buscachiste.com

Estaban en un mitin todas las mujeres del mundo para hacerle a Dios tres peticiones muy importantes para ellas, y entonces, baja San Pedro con su libretita y su lápiz para apuntar sus peticiones.
"Díganme hijas, cual es su primer petición."
"Primero, queremos que la regla no sea cada mes, que sea cada seis meses porque es una chinga estar cada 28 días con esas molestias."
San Pedro anota la petición en su libretita.
"Muy bien hijas, ¿cual es su segunda petición para el Señor?"
"Segundo, queremos que el embarazo no dure nueve meses, porque es muy cansado estar cargando esa panza todo ese tiempo, queremos que dure solo tres meses."
San Pedro anota la petición número dos en su libretita.
"Perfecto hijas mías, y por último, ¿cual es la tercer petición?"
"Por último, queremos que el pene del hombre sea bonito porque ¡realmente es horrible!"
San Pedro consternado anota la petición número tres y les pide a las mujeres que se reúnan nuevamente en un mes más.
Después del mes, se vuelven a reunir y las mujeres aclamando: "que vivan las mujeres, que vivan las mujeres" esperan a San Pedro que baja ipsofacto ante tal escándalo y comienza su discurso.
"Hijas, la petición número uno, será otorgada parcialmente. La regla será cada cinco meses, porque seis estuvo medio cabrón. La petición número dos, será otorgada también parcialmente. El periodo de embarazo durará cuatro meses y medio, fue lo más que pude hacer por ustedes. Y la tercera petición, fue declinada completamente por nuestro señor."
Y las mujeres gritando y reclamando: "¿Pero por qué, señor?"
Y les contesta San Pedro: "¡Porque si feo y peludo se lo maman, bonito se lo comen!"

Klukkuð: Skammarlegar staðreyndir eða ekki

Jæja, ég var víst klukkuð og verð að taka því, og ekki bara einu sinni heldur tvisvar, nei þrisvar. Það þýðir þó samt ekki að ég þurfi að skrifa fimmtán staðreyndir er það? Nei, látum fimm nægja. Takk Freyja, Jónas og Barcelonadrottning! Reyndar skammast ég mín ekkert að ráði fyrir neitt af þessu nema það fyrsta.

1. Ég hlusta næstum bara á FM957 þessa dagana. Áður fyrr skipti ég mikið yfir á aðrar rásir en núna finnst mér næstum öll tónlistin á FM957 vera skemmtileg og hlusta bara á þá rás.

2. Þegar ég var lítil var ég ofsalega þægt barn, nema þegar ég reif bækur bak við bekk á Brákarborg með leikskólavini mínum. Þetta var ábyggilega það eina sem ég gerði af mér á opinberum vettvangi fyrstu árin.

3. Um það bil átta ára gömul fékk ég lægstu einkunn sem ég hef fengið hingað til, einn fyrir baksund. Kennarinn sagðist bara gefa mér einn af því að ég reyndi. Þetta var annars bara byrjunin á glæstum sundferli mínum.

4. Ég er með appelsínugula beltið í júdó og lyftarapróf.
5. Fjölskyldan mín stundaði það þegar ég var yngri að halda miðnæturpartý, þá bjuggum við til samlokur í samlokugrillinu okkar og dönsuðum við tóna Kim Larsens og annarra snillinga tónlistarsögunnar.

Ég skora á Cliff Cool, Siggu og hinar Djékádúfurnar, Jordi, Arroaz og Elías að skrifa um sig. (ARROAZ & Jordi: this is an order, write the same kind of list of five facts about you, preferably shameful in your blogs :o) )

Llevo todo el fin de semana discutiendo. Lo triste es que he estado discutiendo con un niño de seis años. Aparentemente no tenemos las mismas ideas de juguetes y las cosas que una persona de su edad debe de llevar a casa de un amigo (quería llevar su pistola junto con una especie de móvil no verdadero). Me llamó la mujer más aburrida del mundo y esta noche me ha preguntado por qué demonios su madre no se queda con él. No le gusta la vida dura cuando le cuido yo. Tendrá que aceptarlo, no obstante, dado que sus padres no vuelven hasta mañana por la noche y se queda con la niñera de las pesadillas. Menos mal que hicimos paces antes de que se durmiera.
Pensé estar todo el fin de semana cuidando a "mis" niños pero al final me dieron libre el sábado por la noche y una parte del domingo. Utilicé la oportunidad, por supuesto, para salir. Dos amgias vinieron a mi casa para cenar, encontrándome todavía en la bañera y sin haber empezado a cocinar. Siempre se aprende en la vida: nunca llegar a tiempo a cenas en casa de Alma. La cena no se puede comparar con las cenas de Pálus, pero no estaba nada mal. Luego bajamos a mi refugio en el sótano y empezamos a beber. Más gente vino y luego fuimos al centro y decidimos ir al café/bar al que he ido casi cada fin de semana desde que volví de España. No sé por qué tomamaos esta decisión estúpida. Me parece estúpido porque el fin de semana anterior (después de haber sido pegada en una fiesta en Kópavogur y perdido mi pendiente) me dormí en el suelo de este mismo café y uno de los chicos que trabajan allí (por cierto un chileno, creo) me tuvo que despertar. En ciudades normales, uno no hubiera vuelto a este sitio hasta dentro de unos cuantos meses, pero por la poca variedad de sitios interesantes en Reykjavík, volví. La verdad es que me lo pasé muy bien allí bailando así que no me quejo.
Ya se ve que no tengo nada de contar. La cosa más intersante de hoy fue hablar con Clarisse y mañana seguro que será un chiste que me contará el niño o un cliente malhumorado en el trabajo. ¡Qué vida más interesante! ¡España te quiero!

Nýir linkar

Undanfarna daga hef ég bætt við nokkrum nýjum linkum, meðal annars slóð á síðu ástkærrar systur minnar í Danaveldi (sem hún heldur út með vinstúlkum sínum), síðunni hjá Rástu Danadrottningu og svo Ásdísi sem er á leið til Santa Barbara. Er í alvöru hægt að gera eitthvað svalara? Jú, svo bætti ég líka við Erassagreyinu, ef einhver hefur áhuga á ævintýrum spænsks nema á Íslandi. Sú síða er vitanlega á spænsku. Njótið vel!

Niñera en Fossvogur

Este fin de semana cuidaré los niños de mi familia au pair en Cambridge. Los padres están en Copenhague, Oslo o Malmö y mientras yo me quedaré con los hijos de 6, 12 y 14 años. Ya había hablado con todo el mundo sobre lo buenos que son ellos, pero no estoy completamente segura. Como si fuera madre, tuve que salir pronto del trabajo para recoger al pequeño al colegio. Siendo su primera semana, a la madre le pareció demasiado que se quedara todo el día allí. Estaba muy contento al volver, jugando a juegos incomprensibles en que parecía haber fuegos peligrosos en la acera que le impidieron elegir cualquier camino. Pero lo de ser bueno, no fue nada notable cuando decidí ir al centro para comprar un regalo. Primero tardé mil horas en convencerle que se fuera conmigo (prefería quedarse en casa mojándose la cabeza con el grifo del jardín) y antes de irse hubo que comer un bocadillo y una ciruela y no sé qué más. Por el centro quería que le comprase unos souvenirs de Islandia, imprescindibles en su colección de juguetes y le pareció horrible que no quisiera entrar en un bar pijo, para tomar algo. Recordadme que la próxima vez no salgo con él. Ahora está ya durmiendo y los dos otros viendo una peli así que no me quejo...creo que me voy a dormir para recuperar sueño, que esta semana me he levantado a las 6:30 dos veces, algo que no es sano.

Ástarfleyið

Augljóslega hef ég ekki fylgst nógu vel með að undanförnu. Ástarfleyið hefur algjörlega farið fram hjá mér. Því miður kemst ég ekki í ferðina vegna fyrirhugaðs ferðalags til Noregs en ég hvet alla vini mína og kunninga til að skrá sig í þennan æsispennandi skrípaleik. Úff, ég get ekki beðið eftir að bachelor byrji...

Guest map

Acabo de introducir algo nuevo en mi página y espero que vosotros, mis pobres lectores, lo usáis. La novedad es el guest map, al cual podéis entrar para que pueda saber de dónde vienen mis lectores (de España e Islandia, sí pero da igual). Eso lo pongo en vez de un contador, que un contador me volvería loca de curiosidad.

Nýjung á síðunni er guest map, sem finna má hér til hliðar. Vona ég að lesendur sjái sér fært að kvitta fyrir heimsókninni. Kemur gestakortið í stað teljara, sem ég set ekki vegna þess að ég yrði biluð af forvitni.

I just put something called a guest map in the page, and it is meant to see where my readers come from. Please sign the guestmap!

Matarást

Ónefndur vinur minn er orðinn frægur á vinnustaðnum mínum þó svo að enginn hafi hitt hann enn þá. Aldrei er þó að vita nema vinnufélagar mínir krefjist þess að fá að hitta pilt, enda var hann umtalaður eftir að ég lýsti máltíðinni sem hann eldaði í gærkvöld. Í forrétt fengum við snigla í sveppum og gómsætt hvítlauksbrauð en aðalrétturinn samanstóð af nautasteik með sveppum, bakaðri kartöflu, dijonsinnepi, heimagerðu hvítlaukssmjöri og salati með furuhnetum. Eftirrétturinn toppaði þetta samt allt saman (erfitt en mögulegt, það sannaði gestgjafinn): búðingur með hvítu súkkulaði og afar ljúffengu pistasíusýrópi. Í morgun hélt ég að ég myndi ekkert borða aftur þessa helgina, ég var háleftir mig eftir allt átið.

Svo að ég ræði annað þá hefur mikið verið talað um það í fjölmiðlum hversu mikill skortur sé á vinnuafli í hinum ýmsu þjónustugreinum. Leikskólarnir eru fullir af börnum en ekkert starfsfólk og á kaffihúsum og í sjoppum afgreiða eigendurnir. Ég setti atvinnuumsóknina mína á tvær vefsíður í síðasta mánuði, enda var ég ekki alveg viss um hvað ég myndi taka mér fyrir hendur með haustinu (ekki alveg viss enn þá raunar). Síðan þá hef ég fengið símtöl frá nokkrum stöðum þar sem ég er beðin að koma í viðtal, þó svo að ég hafi ekki sótt um nein störf sérstaklega. Það finnst mér ótrúlegt. Ég er eiginlega hætt að svara neinum símtölum fyrr en ég hef kannað áður hvaðan hringt er. Maðurinn sem bankaði á dyrnar hérna í Haðalandinu, þar sem ég er að passa, virðist ekki hafa áttað sig á manneklunni á vinnumarkaðnum. Sá kveðst vera nemi hér á landi og selur handgerðar blómamyndir til að standa straum af námi sínu á klakanum. Þetta var í annað skiptið sem hann reynir að selja mér svona myndir, hann kom um daginn þegar ég var hjá ömmu, en í þetta skiptið virtist örvæntingin ná að fylla hann, hann bað um smápeninga þegar ég afsakið mig með að geta ekki keypt. Er þetta fyrsta stig betls hér? Greyið pilturinn ætti að skjótast út á Pizza Hut og sækja um vinnu.