Enn og aftur of lítil borg

Vid Eva höfum ákvedid ad flytja til Sao Paulo, Mexíkóborgar eda einhvers enn thá staerri stadar til thess ad fordast thad ad hitta fólk sem vid thekkjum úti á götum. Ákvördunin var ad hluta til tekin vegna thess ad ég uppgötvadi ad á Spáni er ómögulegt ad fela neyslu sína. Á Íslandi reyni ég yfirleitt ad fara ekki í sömu sjoppuna ad kaupa mér nammi tvo daga í röd en hér á Spáni hef ég satt best ad segja ekkert paelt sérstaklega í thessu. Ádan thegar vid Cla fórum inn á nýja Erassabarinn ad leita ad kápunni minni sem ég týndi thar sagdi madur sem stód vid dyrnar vid mig ad ég vaeri úr Canillejas-hverfinu. Ég játti thví enda madurinn ekkert ad spyrja, hann bara hélt thessu fram, en var afar undrandi yfir thví ad thessi ókunnugi madur vissi hvar ég byggi. Hann ákvad, sem betur fer, ad útskýra málid. Hann er starfsmadur eda eigandi saelgaetisverslunarinnar í götunni minni. Madurinn hlýtur ad vera hrikalega minnugur thar ed ég fer, thótt ótrúlegt sé, nánast aldrei thangad inn. Í straetó á leidinni heim í kvöld var svo einn af Ginos-thjónunum. Ég held ad thad sé komin tími á nýja borg...