Mér er haett ad lída illa. Súpermódelinu í auglýsingunni í sjónvarpinu finnst víst lífid á vordögum líka vera frekar erfitt, ég er ekki ein. Hún faer sér bara actamel og allt gengur betur. Ég er farin beint út í búd. Thad hlýtur ad duga gegn syfju, skapvonsku og skorti á útthrá sem herjar á mig thessa dagana.
Helgin var annars róleg eins og ég skýrdi frá ádur. Á laugardaginn fór ég ad versla med Betu, sídar en áaetlad var vegna gleymsku minnar, en engu ad sídur var thetta vel heppnud ferd og ad thví er mér skildist voru Elsa og Eva prik sáttar vid afrakstur ferdarinnar. Sídar um daginn hitti ég Kjartan sem hjálpadi mér ad velja gullskó (sigurvegarar velja gull) og svo budu foreldrar Cla mér út ad borda...mmm. Á sunnudaginn fórum vid Jordi til Soto del Real ad hitta foreldra hans. Afskaplega rólegt og notalegt. Thar bar vel á svefnsýki minni. Mér tókst ad sofa bádar leidirnar í rútunni án thess ad rumska fyrr en um thad bil tvaer mínútur voru eftir af ferdinni.
Nú hefjast laerdómsdagar, sem eru afskaplega leidinlegt tímabil í lífi mínu vegna prófanna sem senn skella á. Fyrst tharf ad druslast til ad gera nokkur verkefni, thar á medal sögufyrirlestur sem samstarfsmadur minn vildi byrja á naestkomandi fimmtudag KLUKKAN NÍU UM MORGUNINN! Í svefnleysi mínu í morgun samthykkti ég ordalaust en áttadi mig svo á thessum hryllingi. Madurinn hlýtur ad vera brjáladur! Verkefnid er ad skrifa um stjórnartímabil Aznars. Ég er ad hugsa um ad fara ad rádum Hlífar (held ad thad hafi verid hún sem stakk upp á thví) og útskýra bara hvad nafnid hans thýdir á íslensku.
Já, thetta er ad frétta af mér, spennandi, eh?