Propósitos para el año nuevo

Es importante tener algunos propósitos para empezar el año nuevo, pero necesito ayuda para decidirlos. No es que haya tenido siempre propósitos, y seguramente no los he cumplido nunca, pero está bien empezar el año con esperanza de que algo se mejore. He pensado en unas cosas, y ahora os pido ayuda a vosotros, mis lectores para elegir:

- Aprender a decir que no. -Eso siempre ha sido un gran problema para mí y últimamente mi hermana me está llamado "push-over" así que ya pienso que es hora.

- Comer sano. -Eso sí necesito pero dudo que funcione. Tal vez mejor empezar con, reducir el consumo de azúcar por día por cien gramos o algo así.

- Hacer ejercicio. -Hace falta, y a ver si funciona. Aunque sea algo muy leve como pasear por mi barrio o caminar al supermercado.

- Buscar (y encontrar) un novio. -Estaría bien al menos intentar, después de una larga época de no querer novio para nada. Lo malo es tener que aguantar a alguien, lo bueno sería la compañía ahora que todos mis amigos se hacen más mayores.

- Ver más a menudo a mis abuelas. -Eso es hasta algo que pueda cumplir, al menos visitar a una de mis abuelas.

- Ahorrar dinero para poder comprar un piso. -Será difícil, muy difícil.

- Ser más elegante. -Casi imosible, ya lo intenté. Es que no sé maquillarme sin parecer puta y me gusta más llevar ropa comoda que trajes de mujeres yuppis.

- Viajar menos. -Posible pero aburrido.

- Gastar menos tiempo en internet. -Imprescindible, algo que tengo que hacer. De todos modos creo haber visitado todas las páginas interesantes ya.

- Ser trabajadora en mi nuevo trabajo. -Algo que ya pienso hacer, pero será difícil por la comparación con la que estuvo antes en mi puesto...pero bueno, intentaré.

- Dejar de beber. -Jajajajaja

Frábærar fréttir (breytt)

Æi, mamma var svo sæt að kæta mig með orðunum: "Alma, þú hefur enn tíu ár til að leita þér að maka. Það stendur hér að kjörinn aldur til barneigna sé 34 ára." Áhyggjur mínar vegna barneigna og eggjastokkaklingið var einmitt farið að plaga mig alvarlega. Nú get ég hreinlega gert plan um hvernig ég plata einhvern í hnapphelduna á næstu tíu árum.

Jólin voru annars ósköp svipuð síðustu árum. Enginn fór reyndar í messu, en við borðuðum, vöskuðum upp, tókum upp pakkana og svo kom frændi með fjölskylduna. Allt ósköp gaman! Einhverra hluta var ég samt óhemjuþreytt, kannski eftir hressilegan jólapakkaleiðangur þar sem við Sigga mættum á tröppum fólks rétt áður en það byrjaði að stinga jólasteikinni upp í sig, aðeins of seint á ferðinni. Svo þurftu allir að rífa sig úr náttfötunum um hálfsexleytið á jóladag til að fara í jólaboð til ömmu, allt eins og venjulega. Það eina óvenjulega hjá mér hefur verið að ég hef kíkt í bækur milli máltíða og reynt að læra. Nú þýðir ekkert nema skynsemin. Hefði ég gert plan varðandi BA-skrifin, eins og ég hyggst gera varðandi makaleitina, þá væri ég ekki í þessu rugli í dag.

Annars komst ég að því hversu mikilvægt það er að eiga maka á Þorláksmessu, maka eða góða vini sem hægt er að treysta á að fari með manni í bæinn þetta kvöld. Raunar fór ég með systur og ástmanni hennar í miðbæinn en sökum þess hvað ég var í fúlu skapi (erfitt að vakna eftir eftirmiðdagssiestu) ákvað ég að yfirgefa parið, skrapp til Aspar og þrammaði því sjálf aðeins um í leit að síðustu jólagjöfunum. Væri það vitanlega ekki í frásögu færandi nema vegna þess að ég lenti í áreitni frá miðaldra manni, sem vildi svo gjarnan bjarga mér frá umferðarslysum og vera vinur minn. Gústaf, fyrirgefðu en ég er ekki fyrir eldri menn! Á næstu Þorláksmessu fer ég sko ekki ein í bæinn, kannski ég reyni að stytta tíu ára planið um ein níu ár.

Jólakveðjur

Gleðileg jól og farsælt komandi ár!

Feliz navidad y próspero año nuevo!

Freyja Sigurðardóttir

Undur og stórmerki. Þrifum á herbergi mínu á Kleppsvegi er lokið. Margur hefði glaðst en tilfinningar mínar eru blendnar þar eð foreldrum mínum tókst ekki fyrr en nú að fá Freyju til þess að koma í minn stað. Til að gera langa sögu stutta þá hafa foreldrar mínir um tíma reynt að fá dömuna til að taka við hlutverki elstu dóttur sinnar. Deilir hún enda með móður minni áhuga á sænskum glæpasögum og danskri og finnskri hönnun. Svo er hún jú skyld föður mínum. Það sem stoppað hafði Freyju allan þennan tíma var ekki hið fína fæði sem hér er boðið upp á, smákökur og harðfiskur í öll mál, heldur húsnæðið. Ráðagerði er jú stærri en íbúðin okkar og herbergið mitt hefur jú verið í þvílíku drasli síðustu mánuði að enga lifandi veru hefur langað að búa hér. Nú varð bót á og því verður Freyja því nýja heimasætan hér á bæ. Ætli hún átti sig samt á því að nú er Sigga á leið heim og hún verður að keppast við athygli foreldranna? Framtíð mín er óráðin, ég á eftir að tala við ráðamenn á Seltjarnarnesinu til að kanna hvort við mér verður tekið. Kemur allt í ljós. Sjáið myndirnar af Freyju í nýju heimkynnunum.

Jólahreingerning

Ég er búin að taka í gegn herbergið hennar Siggu niðri og færa allt dótið sem ég átti þar upp. Núna er herbergið uppi eftir. Það var drasl í því fyrir en núna, eftir að ég flutti allt mitt hafurtask upp er eins og hér hafi fallið sprengjur. Það er drasl gjörsamlega alls staðar. Óska ég því eftir hjálp frá ykkur lesendum, komið í heimsókn og hjálpið til. Margt smátt gerir eitt stórt. Þitt framlag skiptir máli!

Mi amigo Almodóvar

A pesar de no trabajar lo bastante en la tesina, me estoy volviendo loca poco a poco. El gran ejemplo de eso es que últimamente he estado pensando en lo mucho que me gustaría conocer en persona a Pedro Almodóvar. Eso pienso sabiendo que nunca sabría qué decirle y que a lo mejor ni le dirigiría ni una palabra, como suele ser el caso cuando veo a famosos de los cuales soy admiradora. Creo que la situación perfecta para encontrarme con Pedro sería con otra persona que le preguntaría cosas. Como una mosca en la pared (eso es un dicho islandés, ¿me podéis enseñar algo parecido en castellano?) escucharía a ese director de tanto talento y podría ver un poco cómo es en persona. ¿Mala idea?
Durante más de dos semanas me he dormido después de las tres de la noche por lo cual no me despierto hasta las doce como temprano y algúnas veces he desayunado a las cinco. La tranquilidad y el silencio es algo maravilloso. Sí, necesito ayuda. ¿Quién se ofrece para controlarme un poco la vida, mandarme a estudiar y limpiar mi habitación? Aunque sea sólo lo último...

Jólagleði / Fiesta navideña

Uppstillt myndataka í rútunni. Lárus og undirrituð. Sandra starfsmaður upplýsingamiðstöðvar Hins hússins kát á leiðinni. Rósa, yfirmaður verkefnisins míns, og Ösp á góðri stundu.

Ég skrifaði aldrei neitt um jólagleði Hins hússins sem haldin var við Grímsá fyrir rúmri viku síðan. Fátt hef ég svo sem að segja um veisluna annað en að hún var hin prýðilegasta og að ég tók ekki margar myndir. Glæsilegt jólahlaðborð beið gestanna eftir fordrykk í Breiðholti og væna rútuferð og er ég ekki viss um að því hafi verið gerð sérlega góð skil. Í heildina var þetta hin áhugaverðasta samkoma og ég komst að því að margir skemmtilegir starfa í Hinu húsinu. Leyfum myndunum að tala sínu máli.

No había escrito sobre la fiesta navideña que se celebró el viernes pasado alrededor del río, Grímsá, a unos cien kilometros de Reykjavík. La fiesta era para los que trabajan en Hitt húsið, la casa de la juventud, gente que yo apenas conozco. Todos se reunieron en una casa privada antes para tomar una copa (o más) y luego pusieron a todos en un autobús que nos llevó al sitio y allí nos esperó un buffet de comida navideña. Habiendo bebido bastante en el autobús y en la fiestecilla antes, la gente no se concentró mucho en la comida, salvo yo por supuesto que siempre como (y no estaba borracha). No hice muchas fotos, pero las pongo aquí para vosotros.

Distintos mundos -borrado-

*Este texto ha sido borrado por ser tonto, muy tonto escrito en estado no muy sobrio.*

Nóttin er ung

Er það merki um það að þörf sé á að fara að snúa sólarhringnum til baka að koma heim úr Odda og mæta blaðbera Morgunblaðsins við útburð? Eða er það kannski bara merki um góða þjónustu? Kannski bara sitt lítið af hverju...Klukkan er 4.18 og ég gæti ekki verið meira glaðvakandi. Engin þörf á orkudrykkjum á þessum bæ.

Svikari og mexíkósk fegurð

Jamie Oliver er ekki lengur vinur minn. Ástæðan er þessi grein í Morgunblaðinu þar sem kauði varar karlmenn við því að elda á Adamsklæðum. Fyrst æsir hann kvenfólkið upp með því að kalla sig kokkinn nakta og fær konur út um allan heim til að fantasera um karlmenn í sínu lífi sem sýna fallega magavöðva sína meðan þeir elda mat (draumur hverrar konu myndi ég halda) en svo eyðileggur hann þetta allt með ummælum sínum: „Það endaði með því að ég brenndi mig töluvert. Ég varð að nota poka af frosnum baunum til að kæla mig niður. Þetta er í eina skiptið sem ég hef eldað nakinn og það er ekki góð hugmynd" (af mbl.is) Nú mun ég aldrei getað platað nokkurn mann til þess að elda fyrir mig með sprellann hangandi. Fantasíum mínum er lokið.

Annars sá ég lokahluta keppninnar um Ungfrú heim í gær, en var reyndar búin að fylgjst nokkuð vel með á netinu, feminíska æðin í mér er helst til blóðlaus. Ég er oggulítið stolt af stelpunni en verð þó að viðurkenna að ég hélt með ungfrú Mexíkó í úrslitunum. Hana má sjá að ofan á mynd sem ég stal af missworldtv.com. Vonandi slær hún bara í gegn í fyrisætustörfum eða sem sjálfboðaliðadrottning í staðinn fyrir að starfa sem ungfrú heimur í heilt ár. Go Dafne!!

Navidad

He notado en mi alrededor que la Navidad se va acercando. Por todas partes veo señales de esta época que tanta alegría da a los niños y dolor de cabeza a todo ser humano mayor de diéciocho años. A mí me gusta la Navidad en parte, pero este año me está causando emociones casi únicamente malas y sobre todo las excesivas decoraciones que hay por toda la ciudad. La decoración más horrible que he visto en mi vida, la vi ayer. En la base de los autobúses, han decorado a un autobús con luces en distintos colores y este autobús me da tanto miedo que no me veo capaz de pasar por allí en coche. No sé si es por lo feo que es o sí me recuerda a películas de horror, pero espero que decidan quitar a esa cossa asquerosa lo más pronto posible. Otra cosa que da asco es la gente. El domingo acompañé a mi padre a un centro comercial y también a un hipermercado. La experiencia me marcó. Había tanta gente, niños gritando que juré no ir un fin de semana a un sitio así nunca nunca jamás. Hoy, no obstante he ido con mi abuela al centro comercial para tomar café y comprar una cosa. Pensé que como era jueves a mediodía que no hubiesa tanta gente pero el centro comerical estaba llenísimo de compradores locos (no es por nada que los islandeses tienen fama de gastar mucho dinero que nadie) y era más difícil encontrar un aparcamiento que un novio. No vuelvo a una tienda antes de Navidad. Ahora sólo tengo que pensar en una excusa para mis amigos y familiares para los cuales no he comprado un regalo de navidad. Alguna idea?

Juego para mis lectores

Voy a traducir el juego introducido por Valla y Sigrún en sus páginas blog. Si quieres participar pon tu nombre en el sistema de comentarios y te:

1. Digo algo al azar sobre ti.
2. Digo qué canción/película me recuerda a ti.
3. Digo qué sabor me recuerda a ti.
4. Digo algo que sólo entendemos nosotros/as.
5. Digo mi primer recuerdo de ti.
6. Digo a qué animal me recuerdas.
7. Pregunto algo que siempre he querido preguntar y no hecho.

Hermikrákan ég

Jæja, ég ætla að herma eftir Valgerði og Sigrúnu og bjóða upp á þennan sniðuga leik. Bið ég áhugasama lesendur að setja nafnið sitt í kommentakerfið og:

1. Ég segi þér eitthvað handahófskennt um þig.
2. Ég segi þér hvaða lag/mynd minnir mig á þig.
3. Ég segi þér hvaða bragð minnir mig á þig.
4. Ég segi þér eitthvað sem aðeins við tvö/tvær skiljum.
5. Ég segi þér fyrstu ljósu minninguna mína af þér
6. Ég segi þér á hvaða dýr þú minnir mig á.
7. Ég spyr þig að einhverju sem ég hef lengi velt fyrir mér um þig.

Þetta er nú næstum því liturinn...

Your Blog Should Be Purple

You're an expressive, offbeat blogger who tends to write about anything and everything.You tend to set blogging trends, and you're the most likely to write your own meme or survey.You are a bit distant though. Your blog is all about you - not what anyone else has to say.

What Color Should Your Blog or Journal Be?

Veik eða ekki veik, that is the question

Síðustu daga hef ég legið í rúmi mínu og vorkennt mér og hóstað. Lítið hefur orðið úr lærdómi og mín helstu samskipti hafa farið fram gegnum tölvuna og við foreldrana, sem eru orðnir brjálaðir á dóttur þeirra, sem helst lítur út eins og ofvaxið latt barn, auk þess sem krílinu tókst að smita þá. Þrátt fyrir nokkuð stöðuga legu í bólinu gat ég hreinlega ekki sleppt því að halda upp á afmælið hans Gaels, svo að við Freyja skelltum okkur í Kringluna og héldum veislu þar. Að sjálfsögðu borðuðum við mexíkóskan mat, Gael til heiður, og svo söng ég hásum rómi afmælissönginn fyrir pilt, gestum Stjörnutorgs til mikillar gleði. Myndir voru teknar í veislunni, en þær eru því miður ekki enn tilbúnar til birtingar. Um kvöldið var samt aðalveislan haldin, jólakvöld Nordklúbbsins, sem vitanlega var bara enn ein afsökunin til að halda upp á þennan sérstaka dag. Á Óðinsgötuna mætti hópur manna til að föndra, drekka glögg og hlusta á ljúfa jólatónlist. Mér þótti ekki leiðinlegt að nánast allir sem mættu voru erlendir nemar úr háskólum borgarinnar svo að stemmningin varð afar fjölþjóðleg, og að ég fékk að tala pínulitla spænsku. Margir föndruðu af krafti og sjálf reyndi ég að búa til jólakort. Kortin hefðu létt unnið keppnir um ljótasta kortið, þau voru ekki einu sinni sætt ljót. Held að ég fari ekki í Listaháskólann.

Afmælisóskir til litlu konu

Gærdagurinn var merkur, en dagurinn í dag er jafnvel merkari. SIGGA ER 22 ÁRA Í DAG! Elsku litla kona, til lukku með daginn, til lykke! (hún býr í Danmörku og er svolítið farin að gleyma íslenskunni). Hér heima munum við að sjálfsögðu halda daginn hátíðlegan, mamma var að langt fram á nótt í gær við að baka kransakökur og hún var að smyrja síðustu flatkökurnar núna rétt eftir miðnætti. Verst að sú stutta er ekki hér til að njóta veitinganna með okkur. Vonandi heldur hún samt upp á daginn á einhvern hátt í útlandinu. Megir þú eiga góðan dag, uppáhaldssystir.