Copenhague - parte 1

Llegué a Copenhague hace una semana pero parece haber pasado ayer. Mi amiga estuvo aquí conmigo la primera semana y me ayudó con las compras que tuve que hacer para hacer que mi piso pareciese un poco más doméstico. Fuimos a Ikea y al Jysk (un mercado de sábanas, toallas y otras cosas para el dormitorio y el cuarto de bano) y compré todo lo necesario. Mi hermano y su novia también me dejaron cosas y ahora el piso está bastante bien. Por supuesto falta limpiar y no hay internet, pero no me quejo. Un senor que trabaja en la embajada me dejó un televisor así que ahora puedo matar el tiempo viendo la tele y así aprendiendo más danés (espero). El cuarto de bano en mi piso es el más pequeno que he visto en mi vida, más pequeno que el de la casa de mi hermano y su novia, y este sí que es muy pequeno. Por eso hay que acostumbrarse a la falta de espacio, y quizás perder peso. Otro problema es que en los paredes hay agujeros bastante grandes. Es bastante feo en un piso tan bonito y por eso quiero pediros ayuda a mis lectores. Me podéis mandar fotos vuestros, dibujos, postales, mapas o algo para cubrir el pared, por favor?

La primera foto es de la puerte del piso que alquilaron los padres de la novia de mi hermano que terminó su examen de la universidad la semana pasada. Ahora es médica. Montaron una fiesta el sábado que duró desde las doce hasta medianoche y un poco más. Como la fiesta estaba en un piso muy cercano al mío yo fui a casa por la tarde para echarme una siesta y luego volví a la fiesta. En la fiesta había mucha gente de varios países....Islandia y Dinamarca por supuesto, pero también llegaron invitados desde Noruega, Inglaterra, Escocia y también había un faeroés. Después de la fiesta fuimos a un bar que está al lado de mi casa, un sito donde producen cerveza. Las fotos son más divertidas que lo que escribo así que mejor miradlas.

Fyrstu fréttir frá Kaupmannahöfn

Ég man að ég hugsaði einhvern tímann þegar ég heimsótti Sunnu og Óla í íbúðina þeirra í Frejasgade að ég myndi aldrei geta búið við að vera með jafnlítið baðherbergi og þeirra. Staðfestnin er ekki meiri hjá mér en sú að baðherbergið hér á Læssöesgade er enn þá minna en kompan hjá Sunnu og Óla. Það hefur því tekið æfingu að baða sig á 40 x 40 cm án þess að reka mjaðmirnar í vaskinn sem tekur góðan hluta af plássinu og eins hef ég íhugað megrun til að komast betur fyrir á klósettinu. Burtséð frá þessu er íbúðinn algjör draumur. Eldhúsið er lítið en afar nýtískulegt, með ísskápi sem er allt of stór fyrir einstæðing eins og mig. Veit einhver hvernig er best að þrífa járninnréttingu? Stofan er öll að taka á sig mynd, leigusalinn lánaði svefnsófa og stól með gæru og eftir Ikeaferð og lánsdót er komið sófaborð, borðstofuborð, stólar, sjónvarp, lampi, hilla og fleira í stofuna. Vissulega er stíllinn afar mínimalískur en þetta er samt sæmilega huggulegt. Svefnherbergið er ekki sérlega huggulegt enda eru engir skápar í íbúðinni (nema auðvitað í eldhúsinu) og því sést allt drasl alltaf. Ég keypti samt rúm sem ef til vill má fela draslið undir og svo er aldrei að vita nema ég klári að taka upp úr töskunum við tækifæri.

Hverfið mitt er frábært, falafel, barir, 7-11, 2nd hand búðir og smörrebröd allt í göngufæri og jafnvel kirkja ef andinn kemur yfir mig. Nörrebrogade er rétt hjá og þar má finna alls kyns skrítnar verslanir og matsölustaði sem selja fæði frá öllum heimshornum. Þrátt fyrir allt þetta lof þá er eitt vandamál varðandi bústað minn. Sá sem bjó í íbúðinni á undan mér var með innskrúfaða skápa á tveimur stöðum og var ekki sérlega penn þegar skáparnir voru fjarlægðir. Því eru stór göt og sprungur á veggjunum og því langar mig að biðja ykkur lesendur um að hjálpa mér. Hver vill senda mér póstkort, ljósmyndir, landakort, teikningar, úrklippur eða annað sniðugt til að hylja vegginn með?

Myndirnar að ofan eru úr útskriftarveislunni hennar Sunnu, Ólakærustu, sem útskrifaðist sem læknir í síðustu viku. Til lukku Sunna!

Nýtt símanúmer

Ég er komin með nýtt símanúmer: +45 61670749. Hlakka til að heyra í ykkur!

Nú árið er liðið í aldanna skaut...

Ég vil óska lesendum mínum gleðilegs nýs árs. Vona ég að árið 2007 verði ár heilsu, hamingju og hrikalegra skemmtilegheita hjá ykkur öllum. Að sama skapi þakka ég ykkur innilega fyrir góðar stundir á árinu sem nú er liðið.

Nú er komin ný dagsetning á brottför af landi íss og elda. Ég er sem sé ekki enn farin, þið sem ekki fylgist með. Áætlunin er núna að halda til Danmerkur 10. janúar næstkomandi í fylgd Aspar. Ég er þegar farin að taka niður pantanir um gistingu, og býð öllum skemmtilegum að hafa samband ef leiðin liggur til Kaupmannahafnar á næstu sex mánuðum. Hafi einhver sérlega gaman af því að strauja og pakka niður er viðkomandi bent á afar spennandi verkefni sem unnið verður að hér á Kleppsveginum næstu vikuna. Endilega hafið samband!

(Ég sé núna að myndin sem ég valdi er engan veginn viðeigandi, en ég fer ekki að skipta núna. New York er ekkert svo ólík gamlárskveldi í Reykjavík, er það?)

Miskunnsami samverjinn

Ég er ekki viss um að boðskapur Biblíunnar verði í hávegum hafður framvegis hjá ungfrú Ölmu Sigurðardóttur. Eftir prófið áðan fór ég í bankann að bjarga nokkrum hlutum vegna vinnunnar. Meðan ég stóð hjá gjaldkeranum og beið eftir að hún millifærði kom inn í bankann eldri kona, sem virtist afar áttavillt og eiga bágt, enda fann hún ekki verslunina Verið. Ég reyndi að koma skvísunni til aðstoðar og útskýra fyrir henni hvar búðin væri, þótt ekki væri ég alveg viss. Ég benti í áttina og fór að lokum út (búðin er í 50 metra fjarlægð) og sýndi henni, en hún skildi ekki og spurði hvort það væri beint áfram (sem það var ekki). Ég neitaði því og þá öskrar kvensan: ,,HVAÐ ÞÁ?". Ægilega huggulegt.
Ég kláraði eina prófið mitt í dag og ætla á morgun til Glasgow. Þar verður peningum eytt geri ég ráð fyrir. Vonandi sækir ekki að mér skosk níska eða sú níska sem virðist hlaupin í Jónas. Hann sagði mér í skilaboðum að hann hefði eytt 30 krónum í morgunmat; líter af vatni, banana og hnetur, en að hann hafi verið hlunnfarinn í viðskiptum sínum við hnetusölumanninn. Vildi hann borga minna? Ég held að ég muni eyða aðeins meiru í Skotlandi.

Vettlingar og vonska

Oft fá fréttir af heimsmálunum mig til að andvarpa og stundum einnig innlend mál. Þetta fær mig eiginlega bara til að gráta. Ég get vissulega skilið að fólk verði pirrað yfir að sú leið sem það planar að aka sé lokuð, en þvílíkur dónaskapur og sá er rætt er um á stærstu fréttavefritunum er mér algjörlega óskiljanlegur. Sérstaklega þegar fólk sér hve alvarlegt slys hafði orðið. Stundum held ég að vanti í fólk. Er virðing fólks fyrir lífi annarra svona takmörkuð?

Út í annað léttara þá bendi ég vinum og ættingjum á þessa bók, sem móðir Norðmannsins skrifaði. Langar einhvern í hana í jólagjöf? Mamma? Sigga? Pabbi? Ég væri a.m.k. sjálf til í að kunna að prjóna jafnflotta vettlinga og finna má á forsíðunni.

Sætir strákar

Jónas er ekki fyrr farinn en piltar á öllum aldri hefja að sýna mér sínar bestu hliðar. Á fimmtudagskvöld sat ég í bíl sem ekið var hægt fram hjá götuhorni þegar flatbökusendill nokkur frá Domino's horfði á mig afar þokkafullur en að sama skapi alvarlegur og blikkaði mig svo. Mjög spes. Ímynda mér að maðurinn hafi verið rétt skriðinn af leikskóla þegar ég hóf nám í gaggó. Kannski ég hefði átt að vingast við hann, þótt ekki væri nema pizzanna vegna. Í gær sáum við Eva svo aðeins of mikið af manni nokkrum sem virtist nýgenginn út af Rex. Þeim var augljóslega mikið mál að létta af sér og hafði því ákveðið að pissa út við götu, með sprellann hangandi í átt að þeim sem sátu í hinum fjölmörgu bílum sem keyrðu fram hjá. Það var ekki laust við að þetta minnti mig á hótelgestinn í Helsinki, sem beraði sig fyrir nokkrar rútur (sjá mynd að ofan) .

Annars hugðist ég kynna fyrir lesendum bloggsins míns hverjar verða vistarverur mínar í Kóngsins Kaupmannahöfn. Ég er sem sé búin að finna mér íbúð, sem liggur mjög nálægt Sankt Hans Torv, nánar tiltekið við Læssøesgade. (Gatan mín er sú sem sýnd er með bláu striki) Í fyrsta sinn á ævi minn mun ég búa alein og raunar í frekar stórri íbúð, 47 fermetrum alls. Salernið er örsmátt (sturtuaðstaðan leiðinleg) og eldhúsið lítið en svo er eitt frekar stórt herbergi og nokkuð rúmgóð stofa. Ég er þegar farin að taka á móti pöntunum á gistingu.

Það lifir, það lifir, það lifir enn

Kannski er þetta blogg að deyja, kannski ekki. Ég bara gat ekki staðist að vekja athygli á því að líklega er nauðsyn þess að styrkja íslensk ungmenni frekar til náms enn meiri en ég gerði mér grein fyrir í upphafi. Við að lesa þessa frétt á mbl.is varð ég ekki aðeins sannfærð um þörf þess að Lánasjóðurinn láni fyrir skólagjöldum í grunnnámi og leiðrétti grunnframfærslu ákveðinna hópa. Ég áttaði mig einnig á því að stór þörf er á því að kenna ungu háskólafólki íslenska tungu:

Sjóðnum vantar aukið fjármagn til að gera nauðsynlegar breytingar.

Ef til vill er réttast að þessum 90 milljónum verði eytt í að kenna landsmönnum móðurmálið. Ég fæ illt í augun af að lesa þetta. Eina sem gæti afsakað þetta er að tilkynninguna hafi skrifað áhugamanneskja um frjálsa þróun íslenskrar tungu. Ég leyfi mér þó að efast um það. Úff, ég gat bara ekki staðist mátið að benda á þetta.

Í dauðaslitrunum

Ég er farin að efast um tilvist þessa bloggs eftir fjögurra ára samband. Ef til vill er best að ég hætti þessu áður en þetta verður leiðinlegra og allir eru hættir að lesa. Raunar held ég að flestir séu hættir. Líf mitt er svo óáhugavert að fátt er frásagnar vert. Ekki að það sé leiðinlegt, bara ekkert að segja frá. Eigum við ekki bara að segja þetta gott?

Til hamingju með daginn!

Þessi litla stúlka kom í heiminn fyrir akkúrat ári síðan, mánudagsmorguninn 21. nóvember 2005. Ég óska Svanhildi Leu innilega til hamingju með afmælið!

Frrrrrío

Ya no está nevando, sólo hace frío, mucho frío. La verdad es que hace un frío que te mueras. Ahora hace -5°C pero ha hecho más frío en las últimas horas. Dicen en las noticias que se siente como -35°C (sin viento) por el viento que hace (12-20 metros/segundo). Salir es horrible. En días como hoy sólo quiero estar en mi cama viendo la tele. Trabajar es sólo para heroes.

Húrra!

Það lítur allt út fyrir það að ég sé komin með húsnæði í Kaupmannahöfn. Jeeeeiii!

Ertu með?

Damien Rice er með tónleika í Kaupmannahöfn 22. mars. Kemur þú með?

Brjáluð

(skrifað á sunnudaginn)
Það er líklega einhver blanda af ógeðfelldum draumum, afbrýðissemi, reiði, magapínu, reykingahatri, skorti á samfelldum svefni og almennri skapvonsku sem veldur því að ég hef verið hræðilega óskaplega skapvond í dag. Ástkærir íbúðarfélagar mínir héldu fyrir mér vöku milli klukkan 6:00 og 7:30 með öskrum og tali á ýmsum tungum. Krakkarnir fengu nefnilega gesti. Ef ég hefði ekki verið föst við rúmið mitt vegna svefnsýki og eins vegna vopnaleysis, þá hefði ég líklega rokið fram og lamið þau öll með sveðju. Ekki varð úr slíku og í dag er ég bara hér á Tjarnargötunni en ekki á Litla Hrauni. Fýlan hefur þó ekki aðeins slæmar afleiðingar. Vissulega hef ég hrakið frá mér fólk í allan dag, en á móti kemur að ég ryksugaði ganginn (að hluta til vegna þess að ég vildi pirra krakkana með hávaða - að hluta til vegna þess að ég þurfti að losa orku), þreif herbergið mitt aðeins og henti drasli. Svo tók ég skyndiákvörðun og pantaði flug til Kóngsins Kaupmannahafnar. Nú er sem sé planið að halda utan 9. janúar 2007. Húsnæðisleitin gengur þó ekkert, og bætir ekki í mér skapið. Líklega verð ég þekkt sem starfsneminn sem bjó allt sitt vinnutímabil á hosteli.
Gærkvöldið var annar sæmilega skemmtilegt. Við fengum Danina í heimsókn og haldin var heljar mikil veisla á Óðinsgötunni. Almenn gleði ríkti, og öl og vín flæddi. Kannski ekki viðeigandi á vinnustaðnum. Besta stund kvöldins var þó eflaust þegar klósettið stíflaðist og ég rak handlegginn á kaf niður í leiðslurnar, skvetti klósettvatni utan í allt og alla (mig auðvitað líka) en tókst að lokum að leysa vandamálið. Eftir miðnætti var svo haldið með hópinn á skemmtistaðinn Hressó, og ég kíkti þangað, vonandi í síðasta sinn. Á Hressó spyr maður sig hvert æska landsins stefni. Fyrir utan auðvitað að hlusta á hræðilega tónlist, þá virðist dansinn farinn að líkjast klámdanspíudansinum á MTV. Stúlkur dilla mjöðmunum létt, stífar, um leið og þær strjúka á sér brjóstinn meðan aðrar reyna að lokka athygli pilta með því að kyssa vinkonu og káfa á henni. Og þetta voru EKKI samkynhneigðar stúlkur, ég get svarið fyrir það. Það leið ekki langur tími þar til ég flúði þennan skemmtistað ef skemmtistað má kalla. Kveðjur frá Ölmu jákvæðu.

Einmana á Óðinsgötu

Á sama tíma og mér finnst þetta svolítið skemmtileg hugmynd, sem eflaust lífgar upp á bæi og borgir, þá verð ég að leyfa mér að efast um að þetta hafi mikil áhrif í baráttu fyrir réttindum kvenna. Eins verð ég að taka undir það sem kom fram á RÚV, að ef til vill eru þessi tákn fyrir konu og karl, sem notuð eru til að mynda á salernum, úrelt. Konan í pilsi og karlinn í buxum. Er það eðlilegt?
Ég er ægilega einmana hér á vinnustaðnum, ég mætti ein í morgun og tölvan mín neitaði að fara í gang. Eftir að hafa skúrað og tekið aðeins til þá hófst verkefnaleit. Sú leit gengur vægast sagt illa. Þó hef ég tekið örlítið betur til, prentað út miða, beðið eftir afgreiðslu hjá Vodafone (mjög lengi, þeir mega skammast sín), opnað tölvupóstinn og svarað og borðað plokkfisk. Skemmtilegt það.

Mikill missir

Samband okkar bloggers gengur enn erfiðlega. Í gær skrifaði ég ægilega leiðinlega færslu, en sú er horfin. Ætli honum þyki ég svo leiðinleg að hann geri allt til að þagga niður í mér? Sambönd eru ekki auðveld.
Annars fannst mér þessi frétt afskaplega áhugaverð en að sama skapi algjör synd að ekki skuli fylgja mynd af drengum, sem hlýtur að vera kyntröll mikið. Hví ekki að leyfa alþjóð að njóta fegurðar hans? Maður veit nú samt aldrei, kannski eru búlgarskar skólastúlkur okkur Íslendingum fremri og líta aðeins á hinn innri mann og drengurinn er ljótur og illa vaxinn en klár, góður og skemmtilegur. Spurning.
Í dag komu til landsins danskir nordistar, og Nordklúbburinn ætlar að taka á móti hópnum á laugardaginn. Við ætlum að sýna þeim eitthvað af Reykjavík, fara með þau í sund og á safn, og höldum þeim svo norræna veislu um kvöldið. Morgundagurinn fer því í bakstur og undirbúning. Spennó, spennó! Vill einhver vera með?

Nieve

Está nevando!

Til lukku með daginn!

Þessi tvö eiga afmæli í dag og óska ég þeim innilega til hamingju! Það er ekki laust við að maður sé stoltur af þessu unga og fallega fólki. Grattis Kari!

Nýtt blogg eða ekki?

Miklar vangaveltur hafa farið fram í þykku höfði mínu að undanförnu um hvort rétt sé að sækja um skilnað við blogger.com eftir nokkuð farsælt fjögurra ára samband. Erjur og vandamál hafa komið upp að undanförnu, og engin lausn verið sjáanleg. Ég íhugaði framhjáhald (almalabama.blog.is), en sá svo að ef til vill er gamli góði blogger bara bestur. Því leita ég sátta við blogger og vona að samband okkar verði farsælt.
Í gær ákvað ég á síðustu stundu að ganga gegn nauðgunum (var eiginlega hætt við vegna veðurhávaða en þegar ég kom út var blíðviðri) og brunaði upp á Hlemm. Mæting var nokkuð góð, og gangan fór vel fram, þótt ungir menn á leið á djammið hafi gengið samhliða og spurt hvort þetta væri ganga gegn hórum. Þegar heim var komið, í fötum útötuðum í kertavaxi, var íbúðin að fyllast af fólki, sem fagnaði/syrgði heimför Paolos, sambýlings, sem heldur heim til Ítalíu á morgun. Við kíktum svo á Kúlturakaffihúsið og skemmtum okkur vel, en morguninn var helst til erfiður. Ég er farin að halda að aldur minn leyfi ekki skemmtistaðadvöl fram eftir nóttu, svo þreytt hef ég verið í dag. Það reyndi svo á að fara út úr húsi til að fagna afmæli Elsu frænku (elsku, Elsa mín, til lukku með daginn á morgun!) að ég hef haldið mig í rúminu síðan lurkum lamin. Dagar ungæðisins eru liðnir.

Dásamleg sambúð (formáli)

Þrátt fyrir að hafa flutt af óðalssetrinu á Kleppsvegi í júní, hefa lesendur þessarar síðu ekki fengið að heyra um dásemdir nýja bústaðar míns. Núna bý ég sem sé í herbergi nærri Ráðhúsi Reykjavíkur, í fallegustu götu Reykjavíkur, að mínu mati. Síðan ég flutti hefur fólk komið og farið; hér hafa búið um skeið Svíi, Íslendingur, bandarísk stúlka, Finni, strákur frá Kanada og svo Ítali, flestallt hið indælasta fólk. Í byrjun hausts breyttist þjóðernisskiptingin í íbúðinni og íbúðin er hætt að vera stúdentaíbúð. Núna búum við hér spænsk stelpa, ítalskur strákur og Pólverji. Í gær bættist svo við spænsk stelpa, sem mun flytja í herbergi Ítalans þegar hann fer um næstu mánaðamót.