Já, thetta var ordid sem ég sagdi vid draumaprinsinn hollenska (Jónas, thú hafdir rétt fyrir thér, audvitad er hann fullkominn) í dag fyrir utan tölvustofuna. Pilturinn var glimrandi fallegur ad vanda en hann heilsadi hálfdauflega á móti. Skyldi ástin vera ad dofna? Ég er ansi hraedd um thad...
Annars sé ég hálfpartinn eftir hördum ordum mínum í gard kakkalakkabarnanna. Ég hef aldrei verid spéhraedd á salerninu og jafnvel verid hrifin af thví ad pissa vid opna hurd en núna er ekki thörf á thví, ég hef félagsskap í badherberginu. Í morgun thegar ég sat á klósettinu fylgdist ég med thví hvernig gaeludýrid mitt trítladi yfir tannburstaboxid mitt (TAKK, Hlíf fyrir gód rád) og ímyndadi mér hvort kaudi hafi eitthvad farid í tannbursta íbúdarfélaga minna. Notaleg morgunstund, satt best ad segja.
Ég er enn thá södd sídan í gaer...púff...