hefur ábyggilega verid thad sem litlu Spánverjakrílin hugsudu í morgun thegar ég kynnti fyrir theim máltöku barna undir sex mánada aldri. Satt best ad segja gekk thetta ekkert sérlega vel, ef ekki hefdi verid fyrir konuna sem brosti áhugasom og kinkadi kolli hefdi thetta klúdrast algjörlega. Fólk hló samt ad aulahúmor í mér og einn strákur glotti mikid svo ad ég bad hann vinsamlegast ad haetta thví. Veit ekki hvort ég skoradi punkt hjá kennaranum med thví. Kennarinn thurfti svo ad útskýra eina tilraunina sem ég sagdi frá upp á nýtt til ad "todo quede claro". Ég hef líklega stamad mikid einmitt thá. Stúlkurnar sem „unnu” med mér komust baerilega frá sínu. Ekki thad ad mér sé ekki nákvaemlega sama og thá sérstaklega um thá sem fékk efnid afhent nokkrum dogum ádur án thess ad gera neitt.
Thetta er vel á minnst fagid sem mér gengur einna best í. Ég held ad ég tali ekkert um hin. Í dag er annars sídasti dagur thessarar annar og ég á adeins einn tíma eftir sem ég kvídi raunar hryllilega fyrir. Kennarinn baud nefnilega gestafyrirlesara ad spjalla vid okkur thessa vikuna og hún gerdi thad sídastlidinn midvikudag. Efnid er svo sem ekki óáhugavert en konan taladi og taladi, fullt af smáatridum, og svo haetti hún ekkert fyrr en tíminn var löngu búinn og meira ad segja kennarinn farinn. Hún heldur víst áfram ad spjalla í dag...nema ad núna hefur hún tvo tíma. Thad thýdir eflaust ad hún talar í thrjá.
Í gaer var veisla í hugvísindadeild UAM. Ég skildi ekkert í thví hvad veislan var róleg, thad er thangad til ég kom út og sá mannmergdina sem hafdi safnast saman úti á túni í góda vedrinu til ad daginn eftir ( í dag) vaeri nóg ad gera fyrir hreinsunarfólkid. ÓGEDSLEGA MIKID DRASL! Aei, ég er í fúlu skapi og aetla ekki ad deila thví enn frekar med lesendum mínum. Megi helgin faera ykkur ást og hamingju!