Óður

Óður eða brjálaður, heill eða heilbrigður. Ætti ég kannski að tala í kvenkyni? Litirnir flögra kringum hnöttinn en enginn tekur eftir því nema þú.

Leiðindi eða notalegheit

Annar dagurinn í röð sem ég blogga og ástæðan er auðvitað bara ein, ég er aðgerðarlaus. Þessi vika hjá mér virðist ætla að verða full af pásum og engu að gera. Ég er í skólanum frá klukkan átta til tíu á morgnana og eftir það tekur við hin erfiða ákvarðanataka um hvernig ég eigi að eyða því sem eftir lifir af deginum. Í gær ákvað ég að leggja mig og lesa Moggann, mála glugga og elda kvöldmatinn en í dag er ég enn óákveðin. Til greina kemur að fara heim og leggja sig í smástund, mála annan glugga, reyna að koma saumavélinni í gang, að taka til í herberginu, fara upp á Tryggingarstofnun (bíður dómsdags), láta taka passamyndir af mér (ekki nógu falleg í dag), elda kvöldmat fyrir okkur Siggu, fara með sömu í verslunartúr...eða bara dóla og gera ekki neitt. Held ég velji þetta síðasta....

Framtíðin ráðin

Með þessum orðum tóku foreldrar mínir á móti okkur Siggu þegar við komum heim úr vinnunni á laugardaginn. Ástæðan var auglýsing í sunnudagseintaki Morgunblaðsins þar sem bandarískur faðir óskaði eftir íslenskum prinsessum fyrir syni sína. Maðurinn sjálfur, íbúi í Washington DC hefur verið giftur einni slíkri í 36 ár og vill að sjálfsögðu sonum sínum aðeins það besta. Með auglýsingunni fylgdi smálýsing á sonunum sem allir voru á giftingaraldri og efnilegir menn, og svo mynd af þeim með pabbanum og íslensku prinsessunni, eða kannski drottningunni. Ætli einhver hafi svarað? Mamma hótaði að skrifa fyrir okkar hönd en sagðist fyrst vilja láta taka nýjar myndir af okkur systrum. Ætli hún klæði okkur í ljósbláa blúndukjóla aftur eins og síðast þegar hún lét taka af okkur myndir?

Sumarleyfi erlendis -faersla 1-

Jaeja, nú er ég stodd í Barcelona og hálfpartinn farin ad efast um ákvordun mína um ad nema í Madrid á naesta ári. Thrátt fyrir thad ad vera ein hér lídur mér vel, thad er gott og gaman ad ráfa um goturnar, skoda búdir, veitingastadi og mannlífid. Thad tók lengri tíma en ég hélt ad finna aftur H&M búdina sem ég kann svo vel vid en eftir ad hafa hrist af mér lítinn mannaling sem vildi fara á kaffihús med mér ratadi ég inn í réttu gotuna. Farfuglaheimilid sem ég bý á hér er ekki jafnskemmtilegt og náttstadurinn í Valenciu. Thar bjó ég í thriggja manna herbergi med tveimur Lundúnapeyjum, kurteisum og snyrtilegum, thrátt fyrir ad vera fremur kaerulausir med ad loka á eftir sér (dyrnar opnar thegar ég vaknadi). Hér er ég á sama farfuglaheimili...(more coming)

Áhugasviðspróf

Já, ég hef tekið nokkuð slík en best hefur mér alltaf þótt að prófa mig bara áfram. Þannig hef ég horft á nokkuð margar spennumyndir til þess eins að komast að því að mér finnst þær frekar leiðinlegar, ég hef gert tilraunir til að stunda líkamsrækt og áttað mig á því að áhugi minn liggur ekki þar og svo mætti lengi telja. Í dag skellti ég mér á sjóinn. Nordjobb fór nefnilega í hvalaskoðunarferð og ég mætti galvösk með samloku í nesti sem ég skellti í mig áður en lagt var úr höfn. Því hefði ég betur sleppt. Eftir um það bil tvær mínútur um borð fór mér að líða illa og vanlíðanin stigmagnaðist svo og náði líklega hámarki inni á salerni skipsins. Ég lá svo á bekk ásamt sænskri stúlku, hlustaði á áhugasaman leiðsögumanninn spenntan yfir því að sést hefði í hvalsporð og sagði við sjálfa mig: „I DON'T GIVE A SHIT". Það slæma er að mér er enn þá óglatt, það hafði ekki góð áhrifa að fylla magann á eftir með fiski, frönskum og ís. Svo skammast ég mín auðvitað líka fyrir að vera íslenskur afkomandi sjómanna sem ekki getur þolað einn stuttan (reyndar fannst hann ALLS ekki stuttur þar sem ég lá niðri í bátnum í vanlíðan) sjótúr. En núna veit ég það, hvalaskoðunarferðir eru ekki fyrir mig. Einu skrefi nær í sjálfsþekkingarleitinni.

júlífærsla

Ég er ekki ein um að vera latur summarbloggari það er nokkuð ljóst en ég ætla engu að síður ekki að nýta það sem afsökun enda hefur þetta sumar verið nokkuð viðburðaríkt og mér finnst vinnan mín svo áhugaverð að ég tala stanslaust um hana. Leiðinlegt að ég leyfi ekki blogglesendum að njóta eða hvað? Síðustu helgi fórum við í raftingferð norður í Varmahlíð. Alls vorum við 47, ótrúlegur fjöldi og þetta heppnaðist allt vel. Reyndar var ég á báti með algjörum gungum og við hentum því engum í vatn eða dönsuðum mikið á gúmmíbátsborðinu en þetta var samt skemmtilegt og ég var stolt af einni stelpunni sem er afskaplega vatnshrædd en lét sig hafa það að koma með og hafði gaman af. Við gistum á Blönduósi og til allrar lukku rigndi ekki, ótrúlegt en satt. Ég á erfitt með að gera upp við mig hvort hápunktur ferðarinnar hafi verið raftingferðin sjálf og stökkið niður af klettinum (vel á minnst, það var skelfileg lífsreynsla) eða barferðin okkar um kvöldið. Þá fór ég ásamt danskri stelpu, Íslendingi og fleirum á lítinn bar í bænum sem væri ekki í frásögu færandi nema vegna þess að ég var íklædd vindbuxum, regnjakka, flíspeysu, ullarhúfu og þessum líka fallegu bláu gúmmístígvélum með límbandi á. Í þessari múnderingu skellti ég mér í dans ásamt heimamönnum...aldeilis gaman :)  

Talandi um fall sökum fíknar

Við Sigga erum orðnar mjög sólgnar í harðfisk og eyðum stórum fúlgum í þetta gæðasnakk í viku hverri. Yfirleitt förum við bara í hverfisbúðina en við látum okkur dreyma um góða harðfiskinn sem ég hef keypt í Kolaportinu tvisvar sinnum. Í annað skiptið sem ég fór heilsaði konan mér „hæ” og brosti en ég ímyndaði mér að hún væri svona ung og „hipp” í sér að hún væri farin að heilsa á þennan máta. Í dag þegar ég fór í Kolaportið komst ég að því að ég hafði rangt fyrir mér. Konan heilsaði aftur jafnkumpánlega og ræddi við mig um síðustu kaup mín. Það er ekki nóg með það að ég sé orðin fastakúnni á videóleigunni heldur líka í harðfiskshorninu í Kolaportinu. Hæfir þetta 23 ára gamalli stúlku?

Fíkn getur orðið að falli

Þrátt fyrir það að vera ekkert kvikmyndagúrú er ég mjög dyggur gestur á myndbandaleigu hverfisins og hef verið það gegnum árin. Þegar eigendur leigunnar afgreiða mig þarf ég yfirleitt ekki að gefa upp kennitölu og mér er heilsað kumpánlega. Ástæða tíðra heimsóna minna á leiguna síðastliðin ár hefur samt ekki verið sú að ég hafi leigt margar kvikmyndir, nei, ég datt í sjónvarpsþætti. Fyrst var það Friends en þegar ég var búin að sjá svo að segja alla þáttaröðina (og vinir mínir löngu búnir) skipti ég yfir í Sex and the City og má segja að þátturinn sé orðin hálfgerð fíkn hjá mér. Við systur förum iðulega saman, horfum á kvikmyndirnar og ákveðum að fara yfir í þættina (smekkur minn fyrir væmnum sunnudagsmyndum eða þýsk-norskum drömum og smekkur hennar fyrir kappakstursmyndum fellur illa saman). Þá tekur við sérstök athöfn; Sigga les aftan á þættina þar sem ég er haldin minnisleysi á alvarlegu stigi og get ekki munað hvort ég er búin að sjá þætti eða ekki. Oftar en ekki tek ég upp spóluna sem við horfðum síðast á (tveimur dögum fyrr kannski) og spyr Siggu hvort þetta sé ekki eitthvað sem við eigum eftir að sjá. Fíknin stigmagnast samt. Það má sjá í því að síðustu daga hef ég rifist í starfsmanni leigunnar og óskað eftir því að þeir panti fleiri þætti. Í bræði minni hef ég jafnvel misst spólur á gólfið og brotið þær. Þegar ég svo kem með spólur og bið starfsmennina að athuga hvenær ég tók þær síðast held ég að þeim votti af virðingu sem borin var fyrir mér áður fyrr sé fleygt út um gluggann.

Gleðitíðindi

„Hress” er farinn að blogga á ný. Skemmtileg frásögnin hans af grillveislunni.

Páll Heimisson

Held þetta verði svona þema...búin að tala um Catiu og nú tek ég Pál fyrir. Tilfinningar mínar til hans einmitt núna eru aðeins blendnari.

Catia

Hún er nú alveg yndisleg stúlka hún Catia Andrea. Eruð þið ekki sammála?

Cambios

Estoy empezando a tener miedo. Mi gusto ha cambiado drasticamente en menos de un año. ¿Alguien me puede ayudar, por favor?

Hæ, hó og jibbíjei og jibbbíííííí jeeeii

..það er kominn sautjándi júní. Engu að síður virtust fáir í hátíðarskapi miðað við fjöldann (fámennið) í miðbænum. Kannski er ég bara orðin gömul og vitlaus en ég man nú varla eftir því að hafa gengið um bæinn á þjóðhátíðardegi og þótt fátt manna á staðnum. Miðað við það að ekki var rigning er ég undrandi. Ætli fólk hafi fremur haldið sig heima og horft á Sex and the City? Annars átti ég bærilegan 16. júní. Nordjobb og Snorraverkefnið héldu saman íslenska veislu og þökk sé Osta- og smjörsölunni, Mjólkursamsölunni og Ölgerðinni gátum við boðið upp á glæsilegar veitingar. Vestur-Íslendingarnir komu líka með sælgæti með sér og líklega hafa allir getað borðað fylli sína af góðgætinu sem þau renndu svo niður með öli. Nokkrir tóku sig til og skemmmtu með söng og hljóðfæraslætti og svo hlustaði fólk á tónlist, spjallaði og drakk og hélt svo í miðbæinn á staðarölt. Ég varð eftir ásamt Ösp, Ingu og Silju sem hjálpuðu við frágang og við héldum svo í bæinn (reyndar án Aspar) og settum met í fjölda heimsóttra staða. Þar eð Silja er á leið úr landi vildi hún heimsækja marga bari og diskótek og fékk stúlkan ósk sína uppfyllta. Þessar heimsóknir breyttu skoðun minni á miðbænum. Nellýs er ekki lengur ógeðslegasti staður bæjarins í mínum huga, nú hefur De palace tekið við. OJJJJJ! Viðbjóðslegur staður. Kvöldið endaði svo með því að ég fann litlu systur og beið eftir henni dágóða stund og við fórum svo heim. Í dag þjáist ég af óútskýranlegum bakverki....:(

sur sur sur

Ég er ansi hrædd um að eitthvað þurfi að gerast í lífi mínu. Ein ástæða þess er líklega sú að ég geri ekki annað en að vinna, borða, sofa og glápa á video (nánar tiltekið Sex and the City þætti, margar hverja í þriðja sinn). Önnur er sú að ég er farin að eiga ömurlega daga, daga sem ég er fúl og mig langar helst að öskra að fólki. Ég læt þetta vitanlega bitna á vesalings systur minni og stundum íhuga ég að vera reið út í þjóðir. Held samt að það sé ekki lausnin. Ætla að prófa annan möguleika...stuttan blund í lyfturúminu mínu. Sjáum hvort það dugar ekki...

Sumarstarf -tímabundið-

Heimili í Austurbæ leitar að hraustum einstaklingi til að taka að sér þrif. Um er að ræða tímabundið verkefni en boðið er upp á nokkuð frjálsan vinnutíma. Æskilegt er að viðkomandi sé í góðu líkamlegu ásigkomulagi og ekki viðkvæmur fyrir slæmri lykt. Nausðynlegt er að starfinu sé lokið fyrir sunnudag 20. júní næstkomandi. Nánari upplýsingar gefa Alma og Sigríður í S. 5534059.

A	Appreciative
L	Luscious
M	Mystical
A	Accurate

Name / Username:

Name Acronym Generator
From Go-Quiz.com

Úff hvað það var gott að fá sér að borða. Ég var orðin hræðilega svöng og þessi leikfimitími sem ég fór í jók bara á matarlystina. Annars verð ég að segja að konan sem reyndi að púla mér áfram í dag er með þeim fyndnari sem orðið hefur á vegi mínum. Fyrir utan það að öskra „bikini, bikini, stelpur!”, þreyttum leikfimiselum til hvatningar þá spyr hún hvort við höfum borðað of mikið um helgina og minnir á Megaviku Domino´s. Hún sagði okkur líka frá því að hefði hún verið fimmtán árum yngri hefði hún framið mannrán þegar pizzasendillinn kom með flatbökuna til hennar, svo sætur hafi hann verið....ég sem hélt að Palli væri hættur að vinna..

Í gær átti ég fremur viðburðarríkan dag...fyrst yndislegar átta klukkustundir í Á.T.V.R. og svo skellti ég mér heim til að dressa mig upp og borða pizzu. Eftir misheppnaða fegrunartilraun mína héldum við Sigríður í Borgarleikhúsið þar sem við hittum Ölmu ömmu, Evu frænku og Elsu. Tilefnið var að við ætluðum að sjá söngleikinn Chicago. Einhverra hluta vegna var ég örlítið þreytt í leikhúsinu og fór svo að ég dottaði a.m.k. þrisvar sinnum, þar af einu sinni í rosastuðlagi. Mér fannst þetta einfaldlega ekki skemmtileg saga þótt dansarar og leikarar hafi staðið sig eins og hetjur. Tónlistin fannst mér heldur ekkert sérlega skemmtileg þótt allir hafi sungið vel. Ekki samt segja ömmu, hún bauð okkur nefnilega.

Eftir leikhúsið héldum við systur í afmælisboð til Valgerðar (Til hamingju með daginn, Valgerður!) þar sem fjöldi gesta hafði safnast saman til að fagna þessum sérstaka degi. Ég skemmti mér vel við kjaftaskap, magadans og bananabrauðsát en við héldum svo nokkrar af stað niður í bæ. Hvítasunnudagur er í dag svo að flestallir skemmtistaðir lokuðu klukkan þrjú. Við létum það samt ekki á okkur fá og reyndum að njóta þeirra fáu mínútna sem okkur buðust, kíktum á Prikið og 11 (ellefu) og gengum svo aðeins um. Ég held ég hafi sjaldan séð/hitt svona marga sem ég þekki/kannast við á jafnstuttum tíma. Við hittum auðvitað tvo nordjobbara og „tvíburabróður” annars þeirra, Auði, Kollu, Pétur, sá rassapönka, Vesturbæjarrollinga og einn þriðja af árganginum mínum í Langholtsskóla. Og já...ég hitti líka gamalt blint stefnumót, allt Auði að þakka. Ég er ansi hrædd um að dagurinn í dag verði ekki jafnviðburðarríkur. Á eftir þarf ég að fara að vinna, ætla að þvo þvott og laga aðeins til. Fúlt...:(

Ya no escribo nada en mi blog...una de las razones es que mi amgia estuvo de visita y el tiempo libre que tenía usé con ella. Otra es el trabajo que ocupa bastante de mi tiempo y me hace bastante estresada. Ya ha venido una parte de los nordjobbers que trabajarán aquí este verano, todos muy majos. El martes será un día bastante grande en el trabajo porque este fin de semana vendrán aproximadamente diez personas que todas estarán en la oficina ese día. ¡Qué aburrida soy! Hablo constantemente de mi trabajo. :(

Perdí la boda del príncipe español. Aquí no lo pusieron en la tele pero mi madre (una adicta a la televisión) la encontró en la televisón danesa creo y lo vio. Según ella llovía tanto que tuvieron que llevar a la pareja en coche en vez de dejarles cruzar la manta roja. También me dijo que plantaron áboles en los lugares de los atentados en Madrid, la misma cantidad de árboles que víctimas. A mí me gustaría ver algo de esa boda...¿alguien la grabó?

Dauði og djöfull,
dauði og djöfull,
dauði og djöfull...
eða kannski ekki?

Rósa er að koma í heimsókn, ekki samt Rósa frænka eins og sumir hafa misskilið. Það verður eflaust gaman að fá hana en forvinnan er ekki skemmtileg. Síðan að prófum lauk (með smápásu á laugardagskvöldið enda þjóðhátíð júróvisjónaðdáenda) hef ég hef ég verið í þrælabúðum. Ég hóf daginn á því að fara í strætó til að hjálpa pabba við að ná í bílinn okkar upp í Kópavog. Svo keyrði ég með honum, fór með honum í búð og fleira. Klukkan fjögur hófst samt púlið. Rósa er jú afar snyrtileg stúlka og því þurfti ég að taka til í herberginu mínu og æi úr því að ég var að þessu, mála aðeins yfir gluggann í herberginu. Þetta tók LANGAN tíma en mömmu tókst samt að plata mig út í að athuga aðeins gluggann á baðinu og mála yfir hann. Glugginn var svo ógeðslegur svo að á endanum pússaði ég hann og málaði og hætti ekki fyrr en klukkan ellefu um kvöldið, uppgefin. Í gær kom ég svo heim eftir vinnu og sama tók við, þrif á öllum veggjum á baðherbergi, pússun á baðkarinu og svo mætti lengi telja. Nú þakka ég bara fyrir mér að við fáum enga þjóðhöfðingja í heimsókn á Kleppsveginn.

Ahora que he terminado los examanes estoy más ocupada que antes, no puedo dormir las ocho horas que necesito cada noche y estoy haciendo cositas todo el rato. Casi quiero volver a la época de los examenes en que pude levantarme a las diez de la mañana y estar vaga. Ya no.....

Eftirfarandi sá ég á www.esctoday.com: „Several Operación Triunfo stars will support Ramón by attending Spanish Eurovision fiestas, organised all over Europe on 15th May, the night of the final of the Eurovision Song Contest. In seven European capitals, the Eurovision Song Contest and the coverage by TVE will be shown on big screens. To crown it all, an Operación Triunfo star will attend each of the parties to give a performance. You can find a Eurovision fiesta in following cities: Paris with Ainhoa Brussels with Alejandro Berlin with Álex Oslo with Gisela Stockholm with Hugo London with Tena Dublin with Vega" Ég er hræðilega sár að þeir skilji Reykjavík útundan. ÉG hefði alveg verið til í að fá...alla nema Hugo hingað og hefði dansað villt í „fiestunni" hans. Skamm skamm !

Ok, umfjöllunin heldur áfram.
Litháen: Flott hvernig þau eru eins og á hlaupabretti í myndbandinu en það nægir ekki til að mér líki sérstaklega vel við lagið.
Albanía: Dansinn í myndbandinu er eitthvað það hlægilegasta sem ég séð og ég vona og krossa fingur að þau verði með sama „show” á miðvikudagskvöldið. Lagið er fínt og stelpan sem syngur góð. Gæti komist áfram, vona það!
Kýpur: Flott lag! Ætli stelpan sé að syngja um ís?
Makedónía: Æi ég veit ekki...ekki alslæmt en ekki mjög gott heldur. Þarfnast kannski meiri hlustunar.
Slóvenía: Æi nei.
Eistland: Mjög þjóðlegt og að vissu leyti skemmtilegt en eitthvað vantar.
Króatía: Nei, nei, nei!
Danmörk: Fjörugt og skemmtilegt, kemst örugglega áfram. Serbía og Svartfjallaland: Flott lag en kannski ekki nógu poppað til að komast áfram.
Bosnía: Fyndið lag sem hentar ágætlega til dansæfinga.
Holland: Hugljúft og bara nokkuð ágætt.

Ég er að spá...(já mér leiðist hér á Hlöðunni við lærdóm)...á einhver upptöku af síðasta Sex and the City þættinum? Ég missti af honum og er pínulítið sár. Annars er ég að læra núna fyrir síðasta prófið og hef eiginlega ekki hugmynd um hvað ég eigi að læra, bara geri eitthvað og eitthvað. Úbbss...

Jæja, nú ætla ég að tala um júróvisjónlögin í ár....kemur í pörtum.
FINNLAND: Þrátt fyrir geysilegan kynþokka söngvarans þá segi ég nei. Þetta er álíka leiðinlegt lag og flest finnsku júróvisjónlögin og kemst örugglega ekki áfram á lokakvöldið.

HVÍTA RÚSSLAND: Aldeilis kraftur í þessu lagi en ekki til að komast áfram, þetta er of skrítið til þess.

SVISS: Þetta er svo lélegt lag að það er hlægilegt.

LATVIA: Ég viðurkenni að þetta er ekkert stórkostlegt lag en ég fíla það pínulítið.

ÍSRAEL: Frekar flott hjá karli en spurning hvort það kemst áfram. Á það alveg skilið.

ANDORRA: Þetta er í dálitlu uppáhaldi hjá mér, kannski af því að mér finnst gaman að heyra lag á katalónsku. Vonandi kemst þetta áfram.

PORTÚGAL: Ágætt, bærilegt, en efast um að það komist áfram.

MALTA: Skemmtilega öðruvísi lag í Disneystíl sem kemst örugglega áfram ef höfrungarnir verða með á sviðinu.

MÓNAKÓ: Held þetta misheppnist og svo er lagið ekkert það sterkt. Samt áhlustanlegt.

GRIKKLAND: Fyrst fannst mér þetta lag frekar „pathetic” en Sigga lét mig hlusta á það um það bil hundrað sinnum og ég gat bara ekki annað en hrifist af sveiflunni. Kemst pottþétt áfram og líklega í Topp 10 á lokakvöldinu.

ÚKRAÍNA: Rosalega flott lag, mögulegur sigurvegari.

Fúff, ég bara nenni ekki að blogga á íslensku...

Dentro de una hora tengo mi exámen de gramática española y no estoy segura de que salga bien. La razón por mi incertidumbre es que he estado hablando lenguas nórdicas, es decir sueco y danés durante dos días y sigo pensando en ellas. El español tiene que entrar en mi cabeza antes de que empiece el exámen. El viaje a Malmö no era a Malmö al final. El curso tuvo lugar en un centro temático (de la edad de la piedra ? ) en un sitio llamado Höör. No he mirado el mapa para ver dónde está este sitio pero he calculado que tiene que estar a 50 o 100 kilometros de Malmö, pero me dormí en el coche al volver así que no tengo ni idea la verdad. En el curso estuvimos los que vamos a trabajar para Nordjobb este verano. Era muy intersante pero también un poco difícil porque no domino el sueco pero todos los demás si (salvo los danéses claro). Desafortunadamente no podimos parar en Copenhague al volver, o eso decidimos porque en Dinamarca tenían fiesta ayer. Por lo tanto paramos en Malmö al volver y nos fuimos a unas tiendas. Yo me fui a H&M, tenía dinero pero no quería comprar nada. Creo que me pasa algo. :o/ Bueno...voy a estudiar un poco...

He terminado tres..o más bien cuatro de mis examenes y ahora sólo me quedan los examenes de español; gramatica, cine, negocios y América latina...no quierooooooooooooo

Í gær uppgötvaði ég nýja hetju, John Doe. Ef þið vitið ekki hver kauði er þá mæli ég með því að sleppa djamminu næsta föstudagskvöld og halda sig heima og horfa á Skjá einn klukkan 21. Þá hefst þessi merki þáttur. John Doe er enginn venjulegur maður. Hann er maður sem ekki veit hver hann er, uppruni hans er honum jafn óljós og...svart. Hann virðist sem sé hafa gleymt því hvaðan hann er og hver hann er, tengist ef til vill því sem sést í kynningunni, hann nakinn að detta í vatn. Get ekki útskýrt það nánar. Það sem gerir John svona frábæran að mínu mati er samt ekki fegurð nakins líkama hans, (þótt hann sé alls ekkert umkvörtunarefni) heldur sú rosalega vitneskja sem hann býr yfir. Hann veit svo mikið og er svo fljótur að hugsa að lögreglan leitar til hans í erfiðum málum, og hann þarf ekki annað en að líta á lík og þá getur hann sagt til um dauðastundu, hvernig viðkomandi var drepinn (til að mynda hvort hann var dáinn áður en hann var smurður) og svo framvegis. Einnig er hann skemmtilegur í frítíma. Þegar hann fer á bar byrjar hann ekki að spjalla um veðrið eða álíka leiðinlega hluti eins og Jón Jónsson myndi gera. Nei, John Doe kemur með fræðslumola. Til að mynda segir hann stúlkunni sem hann situr með að til að búa til hnetusmjörskrukku þurfi að meðaltali 500 hnetur og svo spilar hann á píanó. Ekki þarf að taka fram að maðurinn virðist jafnfær á öll tungumál, talar hann a.m.k. tungu Víetnama af hinni mestu snilli. Kannski hefði ég betur sleppt því að skrifa um John hér. Nú munu kvenkyns lesendur bloggsins þyrpast að John og veita mér samkeppni, hugsandi til þeirra ljúf fróðlegu kvölda sem þær geta átt með honum, spjallandi á íslensku. John Doe rúlar!

Nú, meira en nokkurn tímann, er ég viss um að ég sé engin íþróttastelpa. Lengi hefur staðið til hjá mér að byrja í líkamsrækt. Ég setti mér það takmark fyrir löngu síðan að byrja þegar Laugar myndu verða tilbúnar, svo rann sá dagur upp, allt of snemma, og ég ákvað að fresta ræktinni aðeins. Ég ætlaði mér svo nokkrum sinnum að fara en ekki varð úr fyrr en um helgina að ég keypti kort á tilboði hjá Baðhúsinu. Að sjálfsögðu byrjaði ég með trompi, strax á sunnudag skelltum við systir okkur í Sporthúsið þar sem við skelltum okkur aðeins á hlaupabretti og þrekhjól, kíktum á tækin og enduðum þetta svo með skvasstíma. Það var hressandi en daginn eftir leið mér eins og vörubílstrukkur hefði keyrt yfir mig. Engu að síður ákvað ég að standa við plön mín og fór í leikfimitíma í Baðhúsið daginn eftir. Það var á mánudaginn. Núna er miðvikudagskvöld og ég finn enn þá mjög vel fyrir harðsperrunum sem ætluðu mig að drepa í gær. Ég gat varla gengið. Svo talar fólk um hversu hollt það sé að fara í líkamsrækt...

Til hamingju með daginn Eddpedd!

Úff, það ætti að banna málningarframkvæmdir á prófatímum. Ég sit í Árnagarði og er að kafna úr ógeðslykt og er ábyggilega á góðri leið með að mynda öndunarsjúkdóma í lungum mínum. OJ OJ OJ! Annars vildi ég bara benda fólki á linkinn „Lítil kríli skrifa" hér til hliðar, þar má finna íslenska útgáfu af færslu minni frá 23. apríl síðastliðnum. Njótið vel!

Ég held ég muni aldrei, aldrei aftur taka námskeið sem hefur eitthvað heimspekitengt í titlinum. Næstkomandi miðvikudag er ég að fara í forspjallsvísindapróf og ég er satt best að segja að mygla úr leiðindum og þó er ég aðeins búin að lesa 10% af því sem ég hefði átt að vera búin að lesa. Þetta er eitthvert það leiðinlegasta lesefni sem ég veit um, leiðinlegt að lesa það en enn þá verra að þurfa að leggja þetta leiðindakvak á minnið. Hjálpi mér allir heilagir...núna og í prófinu!

Mi madre se fue a Escocia durante unos días. Por lo tanto sólo había tres personas en casa; mi padre, mi hermana y yo. Nunca me había dado cuenta de la importancia o más bien la influencia que tiene mi madre en casa. Nuestro piso suele ser bastante ordenado y ahora sé que eso es por mi madre. Ella se fue a Glasgow el jueves por la mañana antes de que nos levantamos nosotros. La primera pista de que algo había cambiado era que nadie hizo su cama aquella mañana. Era como una cosa automática causada por la ausencia de la figura madre. Lo segundo era que cuando cenamos mi padre no comía lo mismo que normal. Cuando está mi madre, él suele comer un poco de verduras, patatas o algo parecido aunque de verdad sólo le guste la carne. Esta vez mi hermana notó que lo único que tenía mi padre en su plato era carne, mucha carne y le preguntó lo mismo que suele preguntarle mi madre: Papá, ¿no quieres un poco de ensalada, o patatas? En vez de echarse un poco en el plato como suele hacer cuando pregunta mi madre, mi padre le dijo NO a mi hermana y le explicó que así le gusta la comida, sólo carne sin nada de esas cosas extra que a nadie le gustan. Ahora que ha vuelto mi madre me da mucha ilusión cómo será el comportamiento de mi padre en la cena. :)

GLEÐILEGT SUMAR!!
Hoy es el primer día de verano en Islandia y sorprendendemente no es un día de mucho frío, no hace viento y no llueve. ¿Qué pasa? ¿Va a ser un día de verano de verdad? Nah...no puede ser.
Ég trúi því ekki að dagurinn í dag verði svona sumarlegur...

Hay marineros franceses en Reykjavík. Los vi corriendo por la playa...intentando hacer aún más bonitos sus cuerpos....mmmmm...me voy al centro...:)

Það eru franskir sjóliðar í bænum!!!!!!! Sá nokkra þeirra skokka meðfram sjónum...ekkert slæm sjón. Farin í bæinn...-Alma-

Fotos / Myndir:
Son fotos del pasado viernes...muy raras, no digo nada más. Pulsad "fotos" para verlas.
Þetta eru myndir frá síðastliðnum föstudegi...mjög skrýtnar, segi ekki annað. Smellið á "myndir" til að skoða.

Ég er að fara í munnlegt ítölskupróf. Það eina gagnlega sem ég er búin að gera var að hitta Elías í gær og æfa mig svolítið (við hittum líka einhvern Ítala sem spjallaði pínulítið), þess utan ekkert nema að hlusta á ítalskar hlustunaræfingar fram og til baka. Það er að gera mig klikkaða!

He decidido empezar a escribir de vez en cuando en castellano en mi blog. Así practico el idioma y mis amigos que no hablan islandés lo podrán leer. También es una oportunidad para usar mi nuevo diccionario "el Sohez" y así aprender nuevas palabras. Volví de Madrid hace unos días. Como no tengo mi primer examen hasta mañana (italiano hablado), he pasado los últimos días trabajando un poco, tocando me los huevos y estudiando poco. No sé cómo aprobaré los examenes. Parece que mi madre está volviéndose loca. No sé qué es lo que le pasa, quizás echa de menos a mi hermano, o más bien, echa de menos el poder molestarle todo el rato. Como él se ha ido de casa, ella ahora tiene tanta engergía extra que usa para sus locuras. Nunca ha sido una madre normal pero antes no pasó todas las mañanas intentando molestar a mi hermana, dándole abrazos, besos y diciéndole lo guapa que está. Los que conocen a mi hermana saben que le cuesta mucho levantarse por la mañana y nadie, sí NADIE habla con ella antes de las once de la mañana. El otro día mi madre me estaba hablando y me dijo una cosa muy rara, algo a que no estoy acostumbrada para nada. Yo le dije que tenía hambre o algo parecido y me contestó diciendo: Éttu skít y sonriendo. Éttu skít, para los que no entienden esa frase no tan bonita, significa más o menos que te comas la mierda. Estoy preocupada, no digo nada más. :)

Fyrir þá sem hyggja á ferð um Danaveldi bendi ég fólki á að taka eftirfarandi orðum ekki brosandi: (leiðréttingar velkomnar)
møgfisse
stodder
klamme so
fede perkersvin
dumme kælling
slap fisse
finke
tudefjæs
spasser
spade
skiderik
møgunge
røvhul
idiot
horeunge

Jæja, ég er snúin aftur af Íberíuskaga, sátt með vel heppnaða ferð. Satt best að segja gerði ég ekkert sérlega spennandi, það var nóg fyrir mig að hitta vini og kunningja, hlaupa udan sprengjum og slappa dálítið af...og já, versla örlítið. Þessi ferð hjálpaði mér við framkvæmd þjónustukönnunar Icelandair, enda í þriðja skiptið á árinu sem ég flýg með þeim og í þetta sinn gat ég borið þá saman við Iberia. Flugið út til London var mjög ljúft enda sat ég ein í röð og svaf svo að segja allan tímann eða dormaði og reyndi líka að skilja Spánverjana sem sátu fyrir aftan mig. Iberiuflugið var einnig ágætt, maðurinn sem sat við hliðina á mér var ósköp indæll og strákurinn hans ekkert svo óþolandi. Þar að auki var einn flugþjónninn fremur myndarlegur. Og já...ein flugfreyjan bar eftirnafnið Chocolate, eftir því sem mér best heyrðist. En þau örlög. Ekki myndi ég vilja þurfa að kynna mig: Sæl, Alma heiti ég Súkkulaði. Flugið heim var ekki eins notalegt. Ég sat við hliðina á þremur; þéttvaxinni miðaldra konu, ungum manni og litlu barni. Ég held að þetta hafi verið Brasilíubúar. Barnið var raunar yndislegt, brosti út í eitt og öskraði aðeins á kortersfresti. Líklega hefur konan samt verið dálítið hrædd við mig; ég las í bók, brosti og geiflaði mig framan í barnið og dottaði með reglulegu millibili. Hef eflaust virkað hálfspes. Flugið heim var svo fullt af Íslendingum. Mér finnst ekkert óhuggulegra eftir ferð fjarri heimahögunum að koma á flugvöllinn og heyra íslenskar raddir úti um allt. Flugið var fullt og maðurinn sem sat við hliðina á mér geymdi rauðvínsflösku í klofinu (til að verma hana?? ekki spyrja mig) og nuddaðist óþægilega utan í mig. OJJJJJ! Það var samt mjög fyndið í upphafi flugs þegar flugfreyjan gerði mistök í kallkerfinu, hún mundi ekki nafn flugstjórans og hóstaði svo og hóstaði. :) Það þarf lítið til að kæta mig eftir að hafa hangið margar klukkustundir á járnbekk á Heathrow, nærð á engu öðru en Burger Kingógeði. Ég held ég fljúgi bara beint héðan í frá.

Bendi fólki á tengil að síðu Margrétar hinnar fallegu, hér til hliðar (Meggthepegg), stórskemmtileg lesning!

Þrátt fyrir að hafa átt bærilega viðburðarríka síðustu viku, hef ég ekkert sagt frá henni á þessu ágæta bloggi mínu. Kannski ég bæti aðeins úr því. Á þriðjudaginn fór ég í veisluna til ítölskukennarans, einstaklega fyndin veisla.....þarna var auðvitað samankominn hópur af mjög ólíku fólki og stemmningin afskaplega undarleg. Veitingarnar voru reyndar glæsilegar og kennarinn sýndi frábær tilþrif í að þjappa hópnum svolítið saman, fyrst með því að dæla rauðvíni í fólk og svo með því að draga alla í Actionary á ítölsku. Tilþrifin í því spili voru fremur lítil. Annars var þetta í heildina séð mjög ágætt, þótt signore Gunnar hafi vantað. Svo ég haldi áfram með þetta ítölskukennsluþema, þá var ég heldur betur undrandi síðastliðið laugardagskvöld þegar ég kom út af Cirkus með Elíasi. Ég sá mann sem ég kannaðist eitthvað svo við, áttaði mig samt ekki á því hvaðan. Þá grípur einhver í mig og segir "Ciao", engin önnur en ítölskukennarinn, sem svo skottaðist inn á Cirkus. Á einhver annar kennara sem hangir þar? Mér finnst hún sko fyndin, 37 ára. :) Síðasti tíminn minn fyrir páska var svo í dag, ítalska hjá henni og ég fékk koss með þökkum fyrir veturinn frá einum bekkjarfélaga, mínum uppáhaldsbekkjarfélaga. Getið hver? :)

Þessi færsla er ætluð kennurunum mínum: Í kvöld er ég að fara í veislu til ítölskukennararns míns. Kannski fleiri ættu að halda slíkt?

Darling, it seems that you belong in Gone with the
Wind; the proper place for a romantic. You
belong in a tumultous world of changes and
opportunities, where your independence paves
the road for your survival. It is trying being
both a cynic and a dreamer, no?

Which Classic Novel do You Belong In?
brought to you by Quizilla

Helgin mín var heldur dapurleg. Ég sá mjög fáa fræga þrátt fyrir að hafa verið að vinna allan laugardaginn. Ég bað stjórann í búðinni að leyfa mér að vera bæði á föstudag og laugardag í næstu viku til að reyna að herða mig í keppninni. Held ég verði líka að fara á djammið, sé nefnilega núna að það er lítið streymi frægra hingað á Kleppsveginn á föstudag- og laugardagskvöldum!!
Ég ákvað nefnilega að halda mig heima þessa helgi og flytja milli herbergja. Þetta reyndist talsvert meira verk en ég hafði haldið og því enduðu bæði kvöldin með því að ég lak í rúmið uppgefin af þreytu. (innskot ritstjóra: ýkjur) Annars vaknaði með mér pæling á laugardagskvöldið þegar ég reyndi að setja saman afmælisgjöfina frá pabba og mömmu, skáp úr IKEA: Hversu mörg hjónabönd ætli hafi rofnað vegna samsetningarvandræða á IKEA-mublum? Ég er handviss um að þau séu þónokkur. Sem betur fer á ég engan mann og ég plataði Evu bara til að hjálpa mér örlítið og vera þess á milli andlegur skemmtari. Þetta reyndist engu að síður hálfmannskemmandi. Ein skrúfan var of þykk í agnarlitla gatið sem henni var ætlað og það gekk ekki að setja hurðirnar á skápinn. Á endanum bað ég pabba að hjálpa mér aðeins en ég var orðin svo pirruð að ég hálfurraði á hann og gafst upp á endanum. Samt gerði pabbi auðvitað ekkert af sér. Ég velti bara fyrir mér hvernig fari með nýgifta ástarhnoðra sem ákveða að kaupa sér ný húsgögn í litlu íbúðina sína og eyða helginni í að setja saman húsgögnin sem koma í þessum líka handhægu flötu umbúðum. Þetta fólk ábyggilega drepur hvort annað. Niðurstaða mín er sú að það ætti að standa á flötu pökkunum að heppilegast sé að skrifa: Vinsamlegast vinnið ekki að samsetningu í pörum! Ég er reyndar sátt stúlka í dag, enda í nýju flottu herbergi með fallegan skáp sem stendur samansettur upp við einn vegginn og með Hulk uppi á honum. Get ég annað en verið kát?

Ég er alvarlega farin að halda að ég sé gömul! Fyrir nokkrum vikum síðan fóru merkin að sjást. Jú, ég fór nefnilega að skoða piltana kringum mig. Ólíkt dömunum þá virtist sem svo að allur karlpeningur væri á góðri leið með að verða nauðasköllóttur. Nú þarf vitanlega ekki að taka fram að ég er að ýkja mjög en engu að síður þá þótti mér það áberandi hversu há kollvik menn á mínum aldri voru með, hvert sem ég leit byrjaði hárið lengst uppi á kolli. Ég hætti svo að hugsa um þetta en aftur á Saunaexpressen fór ég að vanda að skoða hitt kynið (Danina) og varð aftur vör við lítið hár. Enn reyndi ég að leiða hugann að öðru og gleyma þessu og afsakaði mig svo að þessir drengir væru ábyggilega ekki drengir heldur karlmenn nýskriðnir á fertugsaldurinn. Heldur hljóp ég á mig með þeirri ákvörðun, kom vitanlega í ljós að flestir voru þeir á mínum aldri, einn eitt táknið um elli mína. Afmælisdagurinn rann svo í garð, árin orðin 23 og Eva hóf að minna mig á hversu ógeðslega gömul ég væri orðin. Kornið sem fyllti mælinn var samt tungumálanámskeiðið í vikunni. Þar eru nokkrir ungir piltar og eins stelpur sem ég hugsaði með mér að væru á mínum aldri. Óneeeii, svo var nú ekki. Einn liðurinn í tungumálakennslunni var að segja til aldurs og kom þá ekki í ljós að piltarnir þarna voru sextán og sautján ára og margar stelpnanna á sama aldri. Ég held að ég hafi verið þriðja elst í 20 manna hópi. Ég var sex og sjö árum eldri en flestir þarna inni!!!!!!! Og á næsta ári á ég tíu ára fermingarafmæli. Hjálpi mér allir...

Jæja, ég vil benda fólki á síðuna eurovision.is (sjá link hér til hliðar). Þar má finna fróðleik og fréttir af „okkar" manni, Jónsa, sem fara mun til Istanbúl og syngja „Heaven". Núna er ég að hlusta á einhver laganna...á nú samt langt í land með að klára þar sem svo mörg lög taka þátt í ár. Sem stendur er ég með Slóveníu í eyrunum. Mig langar pínulítið að taka heyrnartólin úr...segi ekki meira. Mér finnst lagið hans Jónsa alveg þolanlegt og vel mögulegt að ég verði ástfangin af því. Tyrkneska lagið er gott og það danska fjörugt. Rétt áðan hlustaði ég á bút úr því franska sem virðist allt í lagi en því miður er ísraelska lagið bölvanlega lélegt. Svo virðist sem Tal Sondak ætli engan arftaka að eiga. :(

Ég vil benda fólki á link hér til hliðar, frægumannakeppnina. Keppnin, sem er milli Jónasar Magnússonar og mín, snýst sem sé um það að sjá sem flesta fræga. Þetta er þegar orðið æsispennandi og bendi ég áhugasömum á slóðina.

Það er ung fáklædd stúlka í ranghverfum nærbuxum sem liggur í rúmi við hliðina á mér og biður mig um að koma í rúmið. Já, Sigga hefur verið alveg hræðilega óþekk í dag. Ég fór með hana í Kringluna þar sem hún gegndi engu og í sundi suðaði hún endalaust um að fara í heitaheita pottinn. Hún sullaði svo poppi um allan sófa með viðeigandi fitublettahættu. Allt í lagi með það, þetta var nú fyrirgefanlegt. Það sem hún gerði núna áðan aftur á móti ekki. Hún stal nefnilega rúmplássinu sem ég hafði fundið mér fyrir nóttina. Pápi og mamma er nefnilega í Danaveldi á leið á Kim Larsen tónleika og ég hafði hugsað mér gott til glóðarinnar, ætlaði að sofa í mömmuholu. En nei, Sigga liggur þar og segir að ég geti bara komið og legið pabbamegin. Hvert stefnir unga fólkið í dag? Er Sigga dæmi um það hvers vænta megi af nýjum kynslóðum?

Jæja, sólin skín á gamlar konur í dag. Annars var ég í fremur leiðinlegum tíma, hann var mjög hægur og mig langaði að hrópa: "ÁFRAM, ÁFRAM" á samnemendur mína. Gerði það að sjálfsögðu ekki. Annars vil ég nefna eitt sem gæti verið til bóta fyrir mannkynið. Það er að banna að sýna gamlar myndir af fólki, þá sérstaklega gamlar ljótar myndir. Ég veit að einhverjir hljóta að vera mér sammála.

Your future occupation by meteoric
Your name
Your future occupation	None, live off government
Yearly income	$980,764
Hours per week you work	38
Education	Up to 2 years of college
Created with quill18's MemeGen 3.0!

Úff, í dag er sorgardagur! Hræðilegar þessar sprengingar í Madrid. Ég vaknaði við skilaboð frá Jordi þar sem hann sagði mér að 62 hefði látið lífið í sprengingum. Eftir því sem leið á morguninn hækkaði talan sífellt, fyrst í 112 og svo var ég að lesa núna að 135 væru látnir og á fjórða hundrað manns slasaðir. Lýsingarnar í netdagblöðunum eru skelfilegar...þetta er alveg hræðilega sorglegt. Mér er bara spurn, hvers vegna gera menn svona? Ætli þeim líði vel að hugsa til þess að 135 manns sem voru á leið í vinnuna eða skólann, alsaklaust fólk sé dáið? Færist bros á varir þeirra eftir því sem talan hækkar? Ég get bara ekki trúað því. Arrrrgghh!

Jæja pæja. Næst á dagskrá hjá mér er að lemja einhvern hjá RHÍ og sækja um Erasmus-styrk. Þetta er erfið ákvörðun fyrir mig þar sem ég virðist bara alls ekki geta ákveðið neitt. Hvernig á manneskja sem ekki getur valið sér rétt af litlum matseðli skipulagt hvað hún vill gera næsta ár? Hvert hún vill fara og hve lengi? Ég hef ekki svarið við þessu. Engu að síður eru línurnar örlítið að skýrast í hausnum á mér og ég ákvað að á miðvikudaginn fer ég og tala við kennarann og það sem ég ákveð þá verður bara lokaákvörðun. Vonandi verð ég ekki í skrítnu skapi og sæki um að fara til Póllands að læra líffræði. Vinsamlegast krossið fingur!

Ég er annars að fara á árshátíð í kvöld...spennandi eður ei? That is the question!

Jæja, nú ætla ég að reyna að skrifa nokkrar línur um ferðina. Það gerðist samt eiginlega allt of mikið til að ég geti skrifað um allt. Reynum samt að byrja:
Miðvikudagur, 25. febrúar:
Við Elías lögðum af stað allt of snemma eftir svefnlitla nótt. Það virðist vera regla hjá mér orðið að sofa ekkert nóttina fyrir flug og þar af leiðandi langar mig helst til þess að skjóta mig þegar vekjaraklukkan baular á mig í morgunsárið. Flugið gekk reyndar vel og mér tókst að sofa nánast alla leiðina. Við höfðum nokkra klukkutíma í Stokkhólmi. Ég reyndi að sýna Elíasi um en rataði ekki neitt. Reyndar rambaði ég á konungshöllina en þurfti að horfa á hana í langan tíma áður en ég staðfesti að um höllina væri að ræða. Við hittum svo Jonas sænska og fórum með honum á kaffihús og skoðuðum ljósmyndasýningu undir yfirskriftinni SPÁNN, mjög áhugavert. Alltaf gaman að hitta Jonas unga. Eftir að hafa dregið ferðatöskurnar um snjóinn í Stokkhólmsborg til að komast að höfninni og mæta aðeins of seint, hittum við danska hópinn og Norðmanninn og Svíana sem þeim fylgdu. Nokkrir myndarmenn með í hópnum. (lofaði að tala um sæta stráka). Kvöldið á bátnum var afskaplega fyndið. Við blönduðum aðeins geði við hópinn en fórum svo upp á diskótekið þar sem fjöldann allan af innflytjendastrákum á þörfinni var að finna. Ég hef satt best að segja aldrei séð annað eins. Eftir nokkur góð dansspor fórum við þreytt í háttinn í ogguponsulitla klefanum okkar.
Fimmtudagur, 26. febrúar:
Aftur þurftum við að vakna of snemma og skipta um fararkost. Við tókum nefnilega lest frá Turku til Tampere. Í Turku var allt snævi hulið og satt best að segja dálítið fallegt um að lítast. Danirnir byrjuðu strax í snjókasti, nokkuð sem þeir áttu eftir að halda áfram með það sem eftir lifði ferðar. Ég setti upp terroristahettuna og reyndi að sofa í lestinni og var ögn úldin þegar á leiðarenda var komið. Eftir langa gönguferð á hostelið þar sem línuskautahjólin undir ferðatöskunni voru reynd til hins ýtrasta, komum við okkur fyrir. Ég deildi herbergi með dönskum hrakfallabálki, tveimur íslenskum stelpum og tveimur Finnum. Það fyrsta sem við gerðum í Tampere var að heimsækja Hesburger, sem er nokkurs konar McDonald´s Finnlands. Ég er nú ekki svo hrifin af McDonald´s en jafnvel enn þá lítt hrifnari af Hesburger. Við fórum svo upp í mjög háan turn þar sem við gátum séð yfir alla Tampere-borg, eða hefðum að minnsta kosti átt að geta séð hefði skyggnið ekki verið slæmt. Danirnir héldu áfram í snjókasti. Um kvöldið fórum við í fyrsta gufubaðið. Þar var möguleiki á að baða sig í eins konar vök, fremur svalt. Það tók mig um það bil fjórar eða fimm tilraunir að dýfa mér alveg ofan í vatnið, fyrst dýfði ég tánum ofan í, svo óð ég upp að hnjám og á endanum smellti ég mér ofan í upp að höfði. Íííííííískalt! Þetta sama kvöld lékum við líka ýmsa leiki, reyndum að raða okkur upp í stafrófsröð og svo eftir augnalit, frá ljósasta að dekksta. Ég var með þriðju dekkstu augun á eftir tveimur af asískum uppruna. Mamma, ertu viss um að ég sé með íslensk augu? Varstu að dilla þér með Chi Vang?
Föstudagur, 27. febrúar:
Eftir morgunmat var ferðinni heitið á listasafn þar sem við skoðuðum finnska list frá ýmsum tímabilum. Nokkuð áhugavert barastað. Við vorum hreint og beint annað fólk menningarlega sem fór í gufubað rétt um hádegisbil. Saunan sem við heimsóttum í það skiptið var hreint út ekki slöpp, þetta var sú elsta í bænum, ef ég skildi rétt. Að sjálfsögðu varð heldur heitt í kolunum þarna inni svo að nokkrar stúlkur tóku til við að dreifa huganum með því að lemja hvor aðra með trjágreinum (!?!?!) en okkur Íslendingunum þótti það heldur skrítinn siður og fórum því frekar út og veltum okkur upp úr snjónum á heldur efnislitlum baðfötum. Rooosagaman! Svo kom líka blaðamaður sem jók enn frekar á frægð mína í Finnlandi. Hann tók myndir af mér í snjónum og svo tók hann líka viðtal sem birtist í finnsku dagblaði daginn eftir. Sem betur fer birti hann ekki strípilingamyndina af mér, bara aðra litla, heldur mynd af Brian strípihneigða frá Danaveldi og svitakettinum. Það var dálítið fyndið að sjá viðtal við sjálfan sig sem maður skildi ekki. :) Við borðuðum svo á víkingaveitingahúsi og eftir það fengum við um það bil 40 mínútna frítíma, sem ég eyddi ekki í neina vitleysu. Rokið var í H&M og á 20 mínútum tókst mér að máta og kaupa þrjár flíkur. Nokkuð vel af sér vikið það, ekki satt? Næst á dagskrá voru snjóleikir, við fórum í e-n sérfinnskan leik sem ég man ekki hvað heitir en fól í sér að kasta trékylfum í litla trjáhnulla. Nokkuð gaman! Enn skemmtilegra var samt að renna sér á snjóþotu niður mjööög bratta brekku. Nánast án undantekninga hélst maður ekki á þotunni niður alla brekkuna....rooooooosastuð! Kvölddagskráin samanstóð af áti, barferð og dansiballi. Dansað var dátt við ljúfa tóna sem kallaðir voru fram af miðaldra manni klæddum silfurlituðum jakka og með dökk sólgleraugu. Ekkert út á störf hans að setja en kannski dálítið skrítið að spila alltaf einhver helvítis vangalög á tuttugu mínútna fresti. Fólk varð bara væmið og dramatískt. Ætti að banna svona lagað.
Laugardagur, 28. febrúar:
Fúff, það var ekki ljúft að vakna til að fara á fund. Mér leið vægast sagt ekki vel eftir svefnlitla nótt og maginn á mér sneri öfugt. Við héldum engu að síður á fundarstað, Fredrik húmorsgóði, Brian strípilingur, Mikkel fjölþjóðlegi og ég og þar hittum við hina fundargestina, Freyju og nokkra Finna. Fundurinn var ágætur, en hádegishléið betra. Við fórum á ægilega fínan veitingastað og ég borðaði bærilega kjúklingakássu, sem læknaði næstum því magavandamál mín. Ég var satt best að segja frekar fegin þegar fundinum lauk um hálffimmleytið, ég var alveg dottin út og hætt að skilja sökum þreytu og tungumálavandkvæða. Ferðinni var næst heitið í saunu þar sem borða átti pizzu og fara í saunu. Hvort tveggja mistókst hjá mér. Pizzan mín kom ekki svo að ég fór með Miika hinum frábæra og Minnu múmín að kaupa pizzu, kom allt of seint til baka til að ná stelputíma í saununni og endaði svo bara á því að spjalla við aðra saunulata fram eftir kveldi. Á endanum fór ég svo heim á hótel með Norðmanninum, Freyju og Mikkel, við komum við á bar og fórum svo heim að spjalla...ég held ég hafi sofnað yfir spjallinu....
Sunnudagur, 29. febrúar:
Lokadagur Saunaexpressen, ferðin heim framundan. Farið var í gufubað í útjaðri bæjarins og fólk fékk tækifæri til þess að striplast dálítið meira, baða sig í ísvök og leggja lokahöndina á kvefið sem fólk ætlaði sér að fá er heim var komið. Ég var aumingi og baðaði mig ekki í vatninu. Ég fór í gufuna og tók svo til við að taka klámmyndir af öðrum þátttakendum, myndir sem bráðlega verða aðgengilegar á Netinu fyrir áhugasama. Eftir bærilegan hádegismat á veitingabúllunni Paprilla var hópnum skipt upp. Ég ákvað að skoða kirkjur ásamt öðru góðu fólki og gerði það og svo fórum við á kaffihús og ég fékk mér köku!!!! :) Lestarferðin var skemmtileg, ég kenndi Mikkel Dana íslensk blótsyrði og fleira og svo skelltum við okkur öll á djambátinn Isabellu. Kvöldið var skrautlegt, segi ekki meira og mánudagurinn 1. mars svo fullur af þreytu að ég eyði ekki einu sinni á hann sérfærslu. En á heildina séð, FRÁBÆR FERÐ!!!!!

Ég er komin heim eftir afskaplega vel heppnaða Finnlandsferð. Ferðasagan er ekki enn komin í skrifað form en áhugasömum er bent á að bíða. Framundan á Ölmubloggi er margt skemmtilegt....sætir strákar, gufuböð og snjódýfa, dönsk blótsyrði og bátsferðir. Gleymið ekki að skoða næstu færslu af Ölmubloggi.

Fúff, ég er fegin að ég þarf ekki að taka meira heimspekitengt en blessuð forspjallsvísindin. Annnars vildi ég tjá reiði mína yfir því hversu illa er staðið að félagsmálum innan spænskunnar. Til að byrja með þá liggur það á huldu hverjir í ósköpunum eru í stjórn félags spænskunema. Það á jú að vera til en ekki hef ég séð neitt að ráði til gjörða þess. Eina sem ég sá voru friðarkerti sem áttu að vera á þess vegum nú nýlega í menningarvikunni. Áðan í tíma heyrði ég káta stúlku segja mér að árshátíðin nálgaðist fljótt, „núnú árshátíð...ekkert svoleiðis hjá okkur” heyrðist í mér. „Jú” sagði stúlkan, „árshátíðin okkar er sameiginleg með spænsku- og bókmenntafræðinemum”. Hvenær átti að segja okkur þetta? Ég er satt best að segja pirruð og vona að ástæðan sé sú að stjórn félags spænskunema sé ekki til, það er eina afsökunin sem hún gæti mögulega borið fyrir sig.

Fúff, eins og ég var afslöppuð í morgun, þá hefur mér tekist að umturna því ástandi með því að opna tölvupóstinn minn. Mér finnst gaman að fá mörg email en í dag fékk ég svona 28 stykki. Ég varð hálfhrædd, satt best að segja. Það vantar upplýsingar hér og upplýsingar þar og svo væri ágætt að ég svaraði hinu og þessu. Fúff! Annars var videókvöld í illa lyktandi kjallaranum að Kleppsvegi 124 í gær. Við Elías og Sigga horfðum á spænska mynd sem heitir Qué he hecho yo para merecer esto. Þetta er alveg ótrúlega góð mynd sem fjallar um spænska húsmóður sem býr ásamt sonur sínum tveimur, eiginmanni og tengdamóður í blokkaríbúð í úthverfi Madridar. Eiginmaður hennar er eiginlega venjulegastur af persónunum, bara þessi dæmigerða karlremba en synirnir tveir dálítið spes. Annar stundar kynlíf með eldri mönnum meðan hinn selur eiturlyf og eyðir tíma með ömmu sinni. Amman er mjög fyndin, hún er nískari en allt nískt og safnar trjádrumbum. Konan sjálf er háð lyfjadópi og vinnur allt of mikið. Áhugavert. Ég vil ekki segja of mikið um myndina, mæli bara með því að allir (þ.e. þessi gríðarlegi fjöldi fólks sem les bloggið mitt) sjái hana.

You are Poetry. You are often the most emotional of the arts. You
are introverted, in that you tend to let people
come to you rather than trying to get their
attention. You get along well with Music and
Literature.

What form of art are you?
brought to you by Quizilla

Congratulations!! You're a smart sophisticated and
beautiful martini!!

What Drink Are You?
brought to you by Quizilla

Your man is King Aragorn (The rating takes place
below) Perhaps its because hes so world-weary but Aragorn
is upfront and honest with no time for mind
games. Hes attentive and devoted, as well as
sensitive to your needs.

The last 'WHICH LOTR GUY IS FOR YOU?' quiz you'll ever have to take UPDATED WITH BETTER PICS & RESULTS
brought to you by Quizilla

Ég ákvað að flýja land um helgina til að komast hjá því að þurfa að velja mér deit á Valentínusardaginn. Ferðinni var heitið til Stokkhólms, á FNUF-“seminar”. Við (Freyja, Jónas og ég) flugum út á föstudagsmorgun, hvert öðru þreyttara og skoðuðum allt fræga fólkið í Leifsstöð. Sigrún Þöll hefði sko unnið frægumannakeppnina hefði hún verið með okkur. Í okkar flugvél var reyndar bara eitt frægmenni enda vélin hálftóm og við með eina sætaröð fyrir hvert okkar. Frábært! Föstudeginum var eytt í H&M, ég er viss um að við vorum nokkra klukkutíma þar inni. Fólk má því eiga von á að vortíska H&M verði sýnd á strætum Reykjavíku næstu daga. Við hittum Heiðu, vinkonu Jónasar, og við fjögur fórum saman út að borða um kvöldið. Sá var sko sniðugur, staðurinn sem við fórum á. Þetta var kínverskur hlaðborðsveitingastaður þar sem maður gat valið úr tilbúnum réttum en einnig blandað saman fersku grænmeti, kjöti, fiski og núðlum að vild, skellt á það sósum og látið manninn í eldhúsinu steikja það. Þetta var sko sniðugt. Minn matur var reyndar svo sterkur að rjúka fór út úr eyrunum á mér. Jónas hinn sænski, Júnas öðru nafni, kom svo á veitingastaðinn og hitti okkur og við fórum öll saman út í langa leit að bar eða skemmtistað til að fara á. Meðalaldurinn á staðnum sem við fórum á náði engan veginn háum aldri mínum, lambakjötið sem þarna var átti ekki í neinum vandræðum með há kollvik eða lina rassa. Ekki óskemmtilegt það! Morguninn eftir þurftum við að fara eldsnemma á fætur og halda til Emil-í-Kattholti-lands, þar sem fundurinn fór fram. Á fundarstað hittum við Svía og Finna sem einnig tóku þátt í fundinum. Fundurinn var ágætur, mjög fræðandi og frekar skemmtilegur. Þetta var eins konar undirbúningsfundur fyrir fundinn sem haldinn verður eftir hálfan mánuð. Um kvöldið var svo kvölddagskrá, ostar og rauðvín auk ósköp notalegrar stemmningar og morðingjaleiks. Á sunnudagsmorgun héldu fundarhöld svo áfram í smástund en svo þurftum við Íslendingarnir að halda heim á leið, ekki leiðinleg heimför þar sem ég fékk aftur röð fyrir mig og sat í sömu röð og tveir mjög myndarlegir menn. Sem sé góður endir á velheppnaðri ferð! Takk fyrir mig!

Sigga systir er búin að eignast nýja vinkonu. Rosa hress stelpa sem heitir Shakira.

Ég vil benda heiminum á nýja bloggið hans Elíasar, skemmtileg viðbót við bloggheiminn. Haha, ég ætla í markaðsfræði. Annars er ég á leið til Stokkhólms í kvöld en er samt að pæla í að fara aðeins út í kvöld, bara smá. Ég þarf hvort eð er að vakna það snemma að það munar engu. Einhverra hluta vegna er ég ekki orðin mjög spennt vegna utanlandsfararinnar, kannski vegna þess að ég á eftir að læra í nokkra klukkutíma áður en ég geri nokkuð. :( Verður samt gaman að kaupa föt...vúhú!

Dagurinn í dag er eiginlega ekki minn dagur, held ég. Fyrir það fyrsta þurfti ég að vakna fyrir allar aldir (rétt fyrir klukkan átta sem sé, fyrir allar aldir í mínum huga) og drífa mig upp í skóla að klára fyrirlestur. Þegar ég var rétt að vakna fannst mér ég ver að fá gubbupest og langaði sko ekki á fætur. Gubbupestarímyndunin yfirgaf fljótt huga minn þegar ég kom í skólann og fékk mér að borða allt nestið mitt, btw. :) Jæja, skóladagurinn var ekkert merkilegur, fyrirlesturinn ok og svo hitti ég ítalska tungumálaskiptastrákinn "minn". Ákveðum við Freyja svo ekki að fara í Bónus og versla fyrir Grælandskynninguna. Allt í góðu með það þangað til á leiðinni heim að kexpakki hrökk upp úr skólatöskunni minni og á eftir honum ALLT skóladótið mitt. Nú á ég bara blautar bækur og skítug og krumpuð verkefnablöð (þau fuku út um allt og ég tók bíómyndaaksjón á þetta). Núna sit ég hundpirruð að læra fyrir viðskiptaspænskupróf, þreytt og búin að uppgötva að gubbupestin er ekki gubbupest heldur hálsverkur. Ímyndunarveiki eða hvað?

Ég held að leti mín nái engum takmörkum. Það er ótrúlegt hvað fólk tekur upp slæma siði þegar það býr erlendis. Í stað þess að eyða kvöldinu í að skrifa góðan fyrirlestur um klámmyndina Pepi, Luci, Bom fyrir spænska kvikmyndakúrsinn eyddi ég kvöldinu á Netinu (í óþökk mömmu) og spjallaði við Jordi, Völllu, Ösp og fleiri. Það hjálpaði örlítið að tala við Völlu sem að eigin sögn var jafnlöt en þegar ég loksins tók til við að skrifa um þessa mynd og lesa mér til um Almodóvar var komið miðnætti og vel það. En svo að ég segi ykkur aðeins frá myndinni, þá er hún klikkuð. Hún fjallar um konu sem er nauðgað af lögreglumanni. Henni sárnar þessi meðferð mjög þar sem hún hafði hugsað sér að selja meydóm sinn til að eiga fyrir reikningunum (pabbi hennar hyggst hætta að senda henni mánaðarlegan tékka) og ákveður því að hefna sín. Hún lemur mann, sem var svo óvart ekki lögreglumaðurinn (ef ég skildi rétt) heldur bróðir hans. Svo kynnist hún konu löggunnar,Luci, sem er húsmóðir haldin kvalalosta. Þegar húsmóðirinn situr á heimili fórnarlambs nauðgunarinnar (sú heitir Pepi btw) og kennir henni að prjóna kemur sextán ára rokksöngkonan Bom, vinkona Pepi, í heimsókn og pissar framan í Luci sem er ekki lítið hrifin. Svona heldur myndin áfram...annað markvert má nefna partý þar sem haldin er typpakeppni, tónleika og fjöldan allan af dragdrottningum sem við sögu koma. Ég held satt best að segja að þessi mynd sé fullkomið dæmi um þá frelsisvakningu sem varð í spænskri kvikmyndagerð og ef til vill menningu yfirleitt eftir Frankó...úff, er ég orðin of fræðileg?

Fúff, þetta var sko fín helgi. Ég lærði ekkert af viti, borðaði mikið og skemmti mér mest. Föstudagskvöldið var, eins og áður hefur komið fram, skemmtilegt og ekki var laugardagskvöldið síðra. Þá var vinnupartý hjá ÁTVR-liðum heima hjá Eymari "la stewardais" í Skipasundinu, fámenn veisla en afar góðmenn. Planið var að veislugestir myndu fara í Keiluhöllina í Öskjuhlíð og keppa í keilu með fallegu borðana sem Marta bjó til bundna um sig miðja en því miður varð ekkert úr því. Við fórum upp í Keiluhöll og sátum þar drjúga stund en tókum svo bara leigubíl niður í bæ þar sem okkur var hleypt inn VIP-megin á Felix. Snjallt það! Aldrei hélt ég að ég fengi að sleppa við röðina! Elías slóst já í för og dansað var fram á rauða nótt, bæði þar og á Hverfisbarnum. Hrós helgarinnar fá Marta og Eymar fyrir vel heppnað teiti og Elías fyrir ótrúlegt dansúthald!

Jæja, föstudagskvöldið endaði í smádjammi og satt best að segja skemmti ég mér bara nokkuð vel. Fyrst um kvöldið hitti ég Freyju, Völlu, Ösp og Ásdísi á kaffihúsi og þaðan fórum við Ösp og Elías áfram á skrall. Vesalings Ösp var pínd áfram af frekum Langhyltingi (aka ég) og drifin í dansinn á svitaballi Röskvu á Grandrokk. Þar hittum við Eddu, Möggu og Jónas Magnússon og komumst að því eftir villtan dans að samkoman bar nafn með rentu. Þegar heim var komið byrjuðu samt ævintýrin. Alma átvagl var vitanlega svöng eftir að hafa hrist spikið í takt við tónlistina í klukkutíma eða svo og hóf því fæðuleit. Nei, ísskápurinn bauð ekki upp á mikið, ekki heldur skápurinn fyrir ofan matarborðið svo að Alma ákveður að kíkja í stóra háa skápinn. Sá skápur ákvað að gera árás með sultukrukku, sem skoppaði út á gólf og vakti mömmu. Þarf vitanlega ekki að taka fram að sultukrukkan mölbrotnaði og ég eyddi drjúgri stund í að þrífa upp sultu og glerbrot (fremur leiðinleg blanda btw) og plokka glerögn úr hælnum á mér. Samlokan sem ég fékk mér á endanum smakkaðist samt vel.

Death by a heart attack during an orgy... and
pretty soon

Choose your Dramatic Death (Now w/pics!!)
brought to you by Quizilla

Ég ætla að nýta hluta af mínútunum átján sem ég hef á Internetinu til að blogga. Reyndar veit ég eiginlega ekki um hvað ég ætti að blogga, líf mitt snýst orðið bara um það að fara í skólann og koma heim og læra, eða það sem oftar vill verða, ekki læra. Nú þegar ég er ansi mikið eftir á og ég vil helst ekki hugsa til þess hvernig það verður eftir utanlandsferðirnar sem ég fer í. Annars er það að frétta að Óli fékk íbúðina sína afhenta á sunnudagskvöldið og er þegar byrjaður að mála og koma öllu í standið. Vonandi flytur hann inn í vikunni svo að við Sigga getum byrjað að skipta um herbergi. JÁ ÉG FÆ NÝTT HERBERGI! Vá, hvað þetta er annars leiðinlegt blogg...fúff, fúff.

Jæja, Valgerður hér færðu svarið við spurningu þinni. Ferðin var hreint út sagt ágæt. Reyndar stoppuðum við afar stutt á þessu Grand rokk djammi, kíktum bara rétt þangað. Við eyddum meirihluta kvöldsins á Kofa Tómasar frænda og svo á Hverfisbarnum. Antton Finni var með í för og alls ekki aumur félagsskapur það, kurteis og góður piltur. Jæja, amma gamla kveður. :)

Ég vildi óska þess að ég gæti sungið á blogginu.

Jahá, Burger King bara að opna. Ekkert sérlega gaman það!

Auglýsi hér með eftir þátttakendum í skemmtiferð Aspar og Ölmu sem haldin verður næstkomandi föstudagskvöld. Farið verður á skemmtikvöld Röskvu á Grandrokk sem hefst klukkan 21. Skráning er hafin á kommentakerfi þessarar síðu. Fjölmennum!

Það verður seint borið upp á mig að vera spéhrædd er ég hrædd um. Gegnum tíðina hef ég verið dugleg að bera bossa minn (já, þetta er ýkt) fyrir mönnum og konum sem á vegi mínum verða og það meira að segja án þess að fá borgun fyrir. (Ég sem sé strippa ekki á Óðal eða Bóhem, bara í búningsklefum leikfimihúsa, við stóra gardínulausa glugga og þess háttar). Nú er ég hins vegar farin að hugsa um að hætta þessum strípilátum og er einnig að velta fyrir mér að hafa samband við Íslanspóst og fá á hreint að póstmönnum fyrirtækisins sé boðið upp á áfallahjálp ef þörf krefur. Svo er nefnilega mál með vexti að í gærkveldi var ég heima í rólegheitum, skellti mér í bað og lá svo fyrir framan sjónvarpið í baðsloppi með handklæði vafið um hárlubbann og hauslíkið. Hljómar þá ekki dyrabjallan. Ég geng að sjálfsögðu til dyra eins og ég klædd og á móti mér kemur vægast sagt skelkaður maður sem neitar að trúa því að hafa hringt á réttu bjölluna. Ef þennan mann hefur ekki dreymt illa, veit ég ekki hvað. Hvort ástæðan er hræðsla við ungdömur í baðsloppum einum fata eða það að ég hef viðrað klobbann eða hrist út öðru brjóstinu fæ ég aldrei að vita.

Ég þjáist af einstöku andleysi...hef ýmislegt að skrifa um en nei...það vill ekki út. Lesendur bloggsins verða bara að bíða eftir að ritöndin syndi á mig.

Eins og glöggir lesendur bloggsins sjá hef ég bætt við tengli á hress-síðuna. Gjörið svo vel!

Buongiorno, come stai?

Ég er eiginlega dálítið áhyggjufull í dag. Maðurinn sem ég hélt að væri orðinn strætófélagi var ekki í strætó. Reyndar er ég ekki hundrað og fimmtíu prósent viss þar sem ég áttaði mig ekki á því fyrr en ég var rétt að koma í skólann að eitthvað hefði vantað, það væri gap í lífi mínu. Ég hef reyndar ekki talað við þennan strætófélaga minn en hann, eins og ég, tekur alltaf 9.30 vagninn í átt að miðbænum. Hann býr í háu blokkinni og kemur yfirleitt út á stoppustöð um það bil tveimur mínútum á eftir mér. Ætli hann hafi misst af vagninum í dag? Eða er hann kannski veikur? Kannski er hann bara "stollllker" á eftir mér sem safnar persónuupplýsingum um mig og er búinn að hakka sig inn á nemendasvæði mitt í Háskólanum. Það er kannski líklegri skýring. Í dag hefði ég nefnilega getað sofið út þar sem kennarinn minn var veikur en setti ekki tilkynningu um það fyrr en í morgun á Netið. Herra strætófélagi hefur örugglega lesið það og ákveðið að fara bara í 11.30 vagninn. Sorrý, herra, þarna gabbaði ég þig!

Er dagur samkynhneigðra í dag? Bara að pæla af því að fyrir utan Aðalbyggingu hengu fánar FSS og svo regnbogafáninn.

Fúff, ég er að krepera í Rómönsku Ameríku kúrsinum. Það er ekki nóg með að við þurfum að lesa alveg hræðilega mikið (auðvitað er ég ekki búin með nema svona helminginn) heldur er kennarinn ekki minn. Leiðinlegt að segja það en ég bara ,,fíla" manninn ekki, engan veginn. Hann er eflaust góður maður, neita því ekki, en mig langar að kroppa af mér skinnið í tímunum hjá honum. Þetta jákvæða hugarfar sem ég reyndi að temja mér í upphafi kennslu endist illa. Annars var ég að skoða bloggið hennar Aletheu, sem er Bandói, og skoðaði út frá hennar bloggi, alls konar linka hjá fólki sem ég man eftir úr Complutense og öðrum Bandóum. Gaman að fá svona campusfíling.

Ég bið Ösp afsökunar á ljótri nafngift!

Nú ætla ég að byrja keppni um flottustu síðuna.

You're Gangsta Bitch Barbie. You're tough and you
like it rough, and of course you like to pop a
cap in any wiggers ass.

If You Were A Barbie, Which Messed Up Version Would You Be?
brought to you by Quizilla

Ég velti því lengi fyrir mér í gærmorgun hvort mögulegt væri að ég hefði eitthvað ruglast í tímatalinu. Mér þótti bara ómögulegt að vika væri liðin frá því að skólinn byrjaði. Það reyndist nú samt satt og í dag er meira en vika liðin! Ég verð komin á elliheimili áður en ég veit af. Í gær hitti ég Elías, sem er snúin aftur á klakann eftir jóladvöl í Galicíu. Hann bauð mér að borða paellu með honum og tveimur vinkonum, vel matreitt hjá pilti. Annars lýsi ég nú eftir Kanadafara. Hún Katie, vinkona Elíasar frá Kanada, gaf mér svo gott nammi. Það er eins konar smarties sem er ekki fyllt með súkkulaði heldur hnetusmjöri. Mjöööög gott! Það rifjaðist upp fyrir mér hversu veik ég er fyrir hnetusmjöri...Annars eru allar einkunnir komnar í hús og því ljóst að þessum 20,5 einingum er lokið. Vííííí! Svo að ég rjúki úr einu í annað...síðan ég byrjaði að læra ítölsku hef ég vanið mig á að kveðja mömmu notandi þetta ágæta tungumál. Mamma lærði ítölsku á sínum tíma og svarar mér vitanlega á móti og hefur þetta verið okkur hin besta skemmtun. Í gær, hins vegar, var mamma í vinnunni og einn af tæknimönnunum var þar. Blessaður tæknimaðurinn horfði á mömmu í forundran þegar hún kastaði Ciao-kveðju á hann...kannski ég ætti bara að tala íslensku á heimilinu í stað þess að valda því að mamma gerir sig að fífli..naahh.

Ég veit ekki hvað olli því en ég var óhemjubitur í morgun, alls ekki morgunfúl (ótrúlegt en satt) en greinilega full af bitrum tilfinningum. Svo er mál með vexti að ég var að hlusta á nýja geisladiskinn sem Eva gaf mér í jólagjöf, "Ella baila sola", sem er spænsk stúlknasveit, að fróðra sögn dáð af Madridarstúlkum. Í hægðum mínum beið ég eftir strætó og fór að hlusta almennilega á textann í laginu og satt best að segja hneykslaðist stórlega. Í textanum syngur kona sem dreymir um að fá að verða eiginkona einhvers og fá að þrífa húsið hans og hlusta á litlar tær tipla um húsið. Svo geti hún hlakkað til vikulegu kossanna. Ég ætla rétt að vona að þetta sé kaldhæðni, ég bara trúi því ekki að ungar spænskar stúlkur hugsi svona. Í næsta lagi á eftir var svo talað um stúlku sem var ekki söm ef hún fékk ekki að sjá hann, því þegar hann var nálægt glampaði í augum hennar. Ég geri mér grein fyrir því að um það bil áttatíu prósent dægurlaga fjalla um eitthvað svipað en biturleikinn sem rauk upp í mér olli því að ég hálfurraði í strætó. Annars er ég nú bara nokkuð kát. Ég fékk nefnilega tölvuskeyti í gærkveldi frá kennaranum mínum sem var að láta mig vita af því að einkunnin mín hefði farið vitlaust inn og ég hefði átt að fá 0,5 hærra en það sem ég hélt ég hefði fengið. Fyndið það!

Ok, mér líst ekki mjög vel á að vera "normal" og heldur ekki að vera þessi "Haldir" eða hvað hann nú heitir, en Tarzan, það er cool! :D

Tarzan!

What movie Do you Belong in?(many different outcomes!)
brought to you by Quizilla

Congratulations! You're Haldir!

Which Lord of the Rings character and personality problem are you?
brought to you by Quizilla

'Normal' PLEASE VOTE!!!

What Type of Lunatic are You? (With Cool Pics!!)
brought to you by Quizilla

Haha, ég fór að hugsa og mundi eftir einu sem vantaði varðandi frásagnir helgarinnar. Í gær vorum við nefnilega á Sólon og urðum fyrir því að blotna. Nei, ekki vegna þess að við sáum svona flotta gæja, og heldur ekki út af rigningunni (jú reyndar líka). Nei, nei, það var vegna þess að við hlið okkar dansaði maður sem var svo sveittur að hann leit út fyrir að hafa farið í sturtu í fötunum. Ég ýki ekki. Það skvettust frá honum droparnir og svo klesstist hann stundum á mig og ég fékk svitabletti í fötin mín. Óóóógóóóóó!

Jæja, þetta var nú bara ágætis helgi eftir allt saman. Ég gerði vitanlega lítið af viti. Á föstudag fór ég reyndar í partý til Ásdísar H. og svo út á trall á eftir. Stefnan var sett á Hverfisbarinn, aðra helgina í röð. Og já, ég talaði um röð, það er jú yfirleitt nokkuð sem fylgir ferðum á Hverfisbarinn en ekki þetta föstudagskvöldið. Við komumst beint inn. Á Hverfisbarnum var ágætisfjör þótt ég hafi verið fremur ósátt við Freyju fyrir að ná sér ekki í einn af ungu mönnunum sem þarna voru. Shame on you, Freyja! Á laugardaginn fór ég líka út, þá á Felix, Celtic og Sólon, en nenni ekki að tala um það. Vil frekar mæla með The Bagel Company. Þjónustan þar er heldur stirð, mamma fékk ekki laukbeyglu með súpunni sinni heldur bláberjabeyglu og þá seint og um síðir og það vantaði majónesið á beygluna mína en samt mæli ég með staðnum. Beyglan hefði nefnilega verið ljúffeng hefði ég fengið mitt majónes, virkilega flott og það er ekki svo dýrt þarna. Jidúddamía, þetta er að verða afskaplega leiðinlegt blogg, fer illa við flott útlitið! Held ég hætti í bili....bara eitt...Rodrigo Santero er kroppur dauðans! Er sannfærð eftir ferð númer tvö á Love Actually.

Electron -- You are full of energy and frentic
movement. Although you have a philosophicaly
"negative" outlook, people would
hardly be able to tell it by looking at you.
You get along well with protons and those who
are positive.

What kind of subatomic particle are you?
brought to you by Quizilla

Satt best að segja er ég strax orðin hundleið á háskólanámi þessarar annar. Ástæðan er ekki sú að ég sé búin að lesa yfir mig strax á fyrsta degi, nei, það dytti mér seint í hug. Málið er að ég hef verið í endalausum götum í dag og í gær vegna hreinna og beinna gata í stundatöflu og vegna þess að kennarar mæta ekki. Ég er búin að skoða ALLAR síður sem ég hef og gæti nokkurn tímann haft áhuga á á Internetinu og meira að segja læra smávegis í fagi sem ég er ekki byrjuð í. Hvað á ég að gera næst?? Annars er ég í sumarvinnupælingum. Ég er með starfsferilsrká í vinnslu og ætla að tala við gamla vinnuveitendur til að fá leyfi til að nota nafn þeirra sem meðmælendur. Gömlu vinnuveitendur, ef þið eruð að lesa þetta (ok, ég veit að enginn þeirra les þetta) þá hafið samband! :)

Ég viðurkenni það að færni mín í blogg-gerð er lítil...þetta er ógóljótt. Veitir einhver verðlaun fyrir ljótasta bloggið?

Sigríður, systir mín, hélt upp á tugina tvo í gærkveldi þótt reyndar hefði hún fyllt þá fyrir mánuði síðan. Veislan var nokkuð skemmtileg, veitingarnar sem mamma hafði fundið til góðar og leikir skipulagðir af ráðskonu einkar fyndnir og skemmtilegir. Þarna var margt góðra manna, starfsfélagar úr vínbúðinni, skólafélagar Sigríðar úr Menntaskólanum og svo nokkrir í viðbót sem tengdust á annan hátt. Eftir að foreldrarnir sneru til baka fórum við nokkur í bæinn. Við byrjuðum kvöldið á Felix en fórum svo á Hverfisbarinn. Þar var vitanlega löng röð en vinur Sigríðar, Kreuzer að nafni, smyglaði okkur inn með lymskulegum brögðum. Á Hverfisbarnum var því dansað dátt fram eftir nóttu. Vel heppnað janúardjamm! Megi djömm ársins verða í svipuðum dúr.

Nú árið er liðið í aldanna skaut og aldrei það kemur til baaaakaaa. Spurning hvort það sé sem betur fer eða ekki. Ef árið 2003 hefði ekki gengið í garð hefði ég ekki...
-orðið virðulegur háskólanemi hér á Íslandi sem svífur á milli bygginga í vímu visku og þekkingar
-farið til Finnlands og lært að segja plastpoki á finnsku.
-unnið hjá Telepizza og lært að rúlla pizzadeig í höndunum.
-notið þess að stunda enga líkamsrækt.
-ræktaði hugann með því að ná 1400 stigum í Snake í nýja gemsanum mínum.
-ákveðið að vinna ALDREI aftur í Álfalandi.
-séð Shakiru á tónleikum, ég með 39 stiga hita, Shakira í banastuði.
-lært að þekkja nokkra fastakúnna í Vínbúðinni, hver öðrum verr lyktandi.
-hangið á kaffihúsum tímunum saman í stað þess að lesa spænska málfræði.
-kynnst fullt af skemmtilegu fólki og nokkrum leiðinlegum, og fundið mér MAAAAARGA leynilega ástmenn.
-verið með í virkjun Nordklúbbsins.
-fattað af hverju Scarpe-gönguskórnir heita þessu nafni.