28.7.05

El viaje a Sviðnur

La verdad es que se ma han quitado las ganas de escribir sobre mi viaje a Sviðnur, la isla de la familia de Freyja a la que visitamos el fin de semana pasado, pero hay que escribir algo, supongo. Fuimos los tres, Jónas, Freyja y yo, el viernes pasado. Estuvimos hasta el domingo en la isla intentando ayudar a los padres de Freyja en construir una casita. A Freyja y a mí, sólo nos dejaron hacer cosas que luego no se verían, pero estaba muy bien, como se ve en las fotos, se nos daba bien usar el taladro y aún mejor las pausas. Me lo pasé genial y descubrí un lado precioso de mi país. Mirad las fotos, son mejores que mis palabras.

20.7.05

Á íslensku fyrir þá sem kvarta og kveina

Jæja, ég ákvað að segja frá í stuttu máli um hvað síðasta færsla fjallaði. Þar talaði ég nefnilega um fund okkar Gaels García Bernal og þakklæti mitt í garð móður minnar. Svo var það nefnilega að ég var stödd niðri í Norræna félagi fyrir nákvæmlega viku síðan, þegar móðir mín hringdi í mig og sagði mér að hlaupa niður á Café Oliver að sjá Gael. Til að gera stutta sögu enn styttri, þá fór ég þangað sá manninn, féll í stafi en þorði ekki að tala við hann. Og nú er ég mömmu ævinlega þakklát fyrir að vera svona glögg að þekkja hann og að hafa hringt í mig og sýnt þessu áhuga sem grúppía hefði verið stolt af. Þetta virðist ætla að verða mikið frægumannasumar. Fyrst talaði ég við Viggo Mortensen í símann, svo sá ég Gael og um helgina glytti aðeins í Björk úr leigubílnum sem hún sat í. Sá hana samt illa, viðurkenni það.
Annars er ég glöð að sjá veðrið batna örlítið, þótt ekki hafi ég svo sem kvartað og alls ekki þótt það jafnslæmt og fólk vildi meina. Reyndar sit ég inni á skrifstofu allan daginn en það er fínt að geta sest út til að borða hádegismatinn og sleikja sólina örlítið. Vonandi verður veðrið jafngott um helgina þegar við Freyja, og mögulega einhverjir fleiri, förum út í Sviðnur að stunda þrælavinnu.

16.7.05

La madre del año

No es que lo haya dudado mucho en el pasado, pero ahora está claro: ¡mi madre es la mejor! Ya conté en mi blog antes, creo, que mis padres habían aceptado a Gael García Bernal como su yerno pero nunca me imaginé el interés por él que tenía mi madre. Hace unos días la gente empezó a hablar de que el yerno de los sueños (de mis padres) estuviera en Islandia. Me alegré pero al mismo tiempo lo dudé. El miercolés salió en el periódico, no obstante, así que dejé de dudar. Soñé con encontrarme con él pero pensaba que no iba pasar hasta el miercolés por la noche. Yo había ido a la Asociación Nordica que está por el centro y mis padres a cenar en un restaurante/café. Llevaba un rato allí cuando mi madre me llamó hablando en códigos para decirme que Gael acababa de entrar en el restaurante y que viniera ya. Tardé unos dos minutos en llegar, porque me fui corriendo y allí lo vi. Lo vi, lo vi, lo vi. Sin duda es el hombre más guapo del mundo, con unos ojos preciosos. Es pequeñito pero perfecto. Estuve en el café un rato con mis padres y mi madre me convenció irme a los servicios mientras él estaba pero Gael tardó tanto en el baño que no llegué a cruzarme con él allí. Decidí no hablar con él (a pesar de que mi madre intentara convencerme de lo contrario) por timidez pero también porque seguro que para él lo peor es cuando la gente le molesta mientras cena tranquilamente en un país en el quinto coño. Otro día hablaremos...espero. Pero de verdad, tengo la mejor mamá del mundo, no sólo lo reconoció sino que me llamó y le pareció la cosa más normal del mundo que me viniera para allá ya. Takk mamma!

Vöknuð

Ég er farin að halda að síminn minn sé með vírus, og að þetta sé vírus sem gengur. Þegar sprengt var í hverfinu mínu í maí og ég reyndi í ofboði að ná í Evu og Jordi, sem voru heima, sagði Jordi mér að síminn hans hefði látið á hálfklikkaðan hátt. Hann hringdi í sífellu án þess að nokkur maður væri að reyna að hafa samband við hann og ekki var hægt að slökkva á þessu. Reyndar tókst það á endanum og sama var hjá mér í morgun. Klukkan tíu í morgun sendi Freyja mér sms, sem ég vaknaði við en í kjölfar sms-ins heyrðist ískurpíp úr símanum mínum. Ég vissi ekkert hvaðan þetta hljóð kom, enda úldin í morgunsárið, en eftir að hafa útilokað möguleikan á loftvarnarflautum (ég panikkaði örlítið) og hlustað eftir hljóðum úr tölvunni minni og öðrum nálægum raftækjum, áttaði ég mig á því að þetta var síminn. Ætli Vodafone séu með svona trikk svo að viðskiptavinir þeirra vakni snemma og hafi þar með meiri tíma til að hækka símareikninginn? Ég er að minnsta kosti nokkuð viss um að ég hef ekki áhuga á að eiga slíkan vekjaraklukkusíma enda algjörlega óeðlilegt að vera á fótum svona snemma morguns á laugardegi.

13.7.05

Óreiða í garðinum

Ég er búin að ákveða það að ég mun fá mér hús með garði og vitanlega garðyrkjumann. Haldið þið ekki að íslenskir garðyrkjumenn séu jafnsætir?

11.7.05

Noches interesantes en Reykjavík

Mi vida se vuelve más interesante cada día. Pasé el fin de semana viendo la tele, y cuando digo viendo la tele quiero decir viendo la tele porque me quedé en frente de la pantalla los dos días sin pausa. La razón no era sólo el aburrimiento sino también que el novio de Sigga y ella me consiguieron una serie de Desperate Housewives, la serie que empecé a ver en España. ¡Me encanta! El jardinero está casi igual de bueno como Gael García Bernal (er hann á Íslandi?) y los personajes....me gustan todos. Sí, es una obsesión, una obsesión nueva. Habiendo terminado el último episodio de la serie mientras tumbada en la bañera esta tarde, decidí salir un rato con Eva y Freyja esta noche. Hicimos lo que en islandés se llama að rúnta, que significa que vamos en coche por la calle principal y por los sitios de Reykjavík que nos surgen. Esta noche hemos ido al sitio donde trabaja Jónas para ver los barcos y los carros allí, creo que de verdad necesitamos buscarnos nuevos hobbys o bien...salir de la isla...YA.

5.7.05

Breytingar

Ég sagði upp sumarvinnunni eftir tæpar tvær vikur í starfi. Ástæðan var ekki sú að sorptímarit landsins voru farin að hafa samband, heldur önnur. Held samt að ég fari ekkert nánar út í hana. Ég er komin með aðra vinnu en er ekki alveg viss hvenær ég byrja, líklega bara á miðvikudaginn þar eð ég þarf að reyna að troðast að hjá vingjarnlegum tannlækni á morgun til að mér verði eitthvað úr verki á næstu dögum í stað þess að engjast um af tannpínu. Á morgun ætla ég því að vera í fríi og hef þvílík plön fyrir daginn að vika myndi ekki duga. Jæja, nú er ég leiðinleg og hætti bara þessu röfli.

1.7.05

¿El más guapo?

Blackie ya es famoso, pero quería probar si eso de "imageblog" funciona y pensé que Blackie sería la victima perfecta para ello. Para los que no sepan, Blackie es el perro de la familia García-Vermeulen y vive en un pueblo de Madrid llamado Soto del Real. Es un perro muy...cómo lo puedo decir..muy vivo y le gusta mucho jugar.