13.5.05

Daud mús

Úff, ég er ansi hraedd um ad nú fari lífid ad verda súrt. Thad gerist alltaf thegar ég sé daud dýr og líflausa músin sem ég gekk fram hjá ádan hlýtur ad vera tákn.
Í fyrsta sinn í marga daga svaf ég vel. Baedi svaf ég vel sídustu nótt og svo sofnadi ég á siestutíma og svaf eins og ungabarn í tvo tíma. Held ad thetta hafi gert mér og skapi mínu gott. Thad breytir thví samt ekki ad ég reyndi ad gera Jordi lífid leitt ádur en ég fór út, skammadi hann fyrir ad aetla ekki ad horfa á Eurovision med mér og annad, og endadi thad med thví ad hann kalladi gilipollas á eftir mér. Skapsveiflur mínar fara vonandi ad linast. Annars var ég ad koma úr partýi sem haldid var ekki svo fjarri heimili mínu, hjá Ewout Hollendingi. Vid Hlíf spjölludum vid einhverja spaenska stráka og svo einn sem var hálfargentínskur. Einn af theim spaensku fór ad segja ad argentínskir karlmenn vaeru svín og ég ákvad ad verja argentínumenn en sá svo eftir thví thegar ég áttadi mig á thví hvad sá hálfargentínski fór í taugarnar á mér. Svona getur manni ordid á í messunni...skemmtilegt blogg thetta...hmm hmm