Vivir así es morir de amoooooorrr...

Ég verd ad bidjast afsökunar á thví ad titillinn í faerslunni hér á undan kemur ekki rétt út á blogginu. Thetta var rosaflott med útlenskum stöfum en á blogginu kemur bara spurningamerki. Verdur bara ad hafa thad.
Nú er hátídarhöldum í tilefni jóla lokid enda Freyja jólaálfur farin úr landi, stadrádin ad endurheimta farangur sinn í Brussel. Ferdalagid á flugvöllinn til thess ad skila henni heppnadist vel thar ed ég sá spaenskan leikara sem leikur í uppáhaldstháttarödinni minni. Hann var á leid med Spanair eitthvad út í buskann í fylgd myndarmanns og hundar. „It made my day" ad sjá hann thar ed mér finnst madurinn afar heillandi á einhvern sérstakan hátt, en thví midur sá ég hann ekki vel vegna sjóntruflana (migrenikast í uppsiglingu). Thetta var thví hápunktur dagsins thótt einnig hafi verid gaman ad sofa migrenikastid af sér, hengja upp thvott og borda ristad braud med smjöri (til thess ad koma maganum ekki í uppnám). Í kvöld aetla ég reyndar ad skreppa á De Cine ad hitta einhvern Thjódverja til thess ad raeda möguleg plön fyrir morgundaginn. Sjáum hvad kemur út úr thví. Á sunnudagskvöldid, held ég, fer ég svo til Frakklands í heimsókn til Klöru minnar. Góda skemmtun um áramótin!

??santiago de compostela

Thessi title er stolinn...Fannst thetta flott letur. Hef ekki tima en vildi bara segja ad eg maeli ekki med Chamartinlestartstodinni. Eg thurfti ad bida i 45 minutur, fjandinn hafi thad. GRRRRRR...:/

Jólakveðjur

Ég óska lesendum thessa bloggs gleðilegra jóla og afskaplega mikillar farsaeldar á nýju ári. Einnig vil ég thakka vinum og vandamönnum fyrir fallegar sendingar og jólakveðjur. Takk, takk, you made my day! Thid sem saknid thess ad hafa engan pakka eda kort frá mér fengid kíkid á botninn á póstkassanum eda hafid samband vid póstmidstödina, Kleppsvegi 124 (s. 5534059). Starfsfólkid thar tilkynnti mér ad thar sé allt fullt af ósóttum sendingum. Hafid thad gott!

Lasleiki

Thad er varla ad ég viti hvad ég hef verid ad bauka sídustu daga, hef verid í hálfgerdu móki sökum hóstakasta. Svaf í naestum 24 klukkutíma med stuttum hléum eftir ad Elías fór (fyrirgefdu lélegar móttökur Elías og enn lélegri kvedjustund) en haetti mér svo út til ad kvedja Kaká og Klöru. Veit ekki hvort thad var gód hugmynd en thad var naudsynlegt til ad koma jólapökkunum til skila. Annars er jólafríid formlega byrjad hjá mér, fór í einn tíma í dag sem var sá sídasti. Vúhú! Nú hef ég endalausan tíma til ad sofa thessi veikindi úr mér. Vonandi tekst thad sem fyrst, ég sef lítid og íbúdarfélagar mínir álíka lítid thar sem ég hósta af svo miklum krafti. BööÖhö...

Óskemmtilegt -skrifad á fimmtudag-

Elías er vaentanlegur í dag en ég er satt best ad segja hálflasin. Ég vaknadi hress en í metróinu byrjadi ég ad hósta úr mér lungun. Er dálítid hraedd um ad thau hafi dottid úr milli Diego de León og Nuevos ministerios. Ef einhver finnur thau, vinsamlegast hafid samband í s. 678188188. Annars undirbjó ég komu Elíasar í gaer; tók örlítid til og útbjó spjöld til ad halda á thegar hann gengur út úr komusalnum á flugvellinum. Med hjálp Jordi bjó ég til eftirfarandi spjöld:

Copenhague Sex Shop: Sr. Elías Portela (thetta útskýrir sig sjálft)

Devuélveme todo el dinero que me debes...YA (Borgadu mér aftur allan peninginn sem thú skuldar mér STRAX)

Tus hijos quieren conocer a su padre. (Börnunum thínum thaetti vaent um ad kynnast födur sínum)

Níu nóttum fyrir jól thá kem ég til...

Athugulir taka eftir nýjum linki á sídunni minni, linki á sídunna hennar Júlíu, sem ég thekki raunar ekki neitt (hún er vinkona Thórunnar byltingarkonu og líka vinkona afmaelistvíburans sem var vinnufélagi minn í sumar). Ég set linkinn inn til ad ég sjálf muni eftir ad lesa bloggid sem er rosalega skemmtilegt. Maeli eindregid med thví!
Annars hef ég frá litlu ad segja. Ég svaf lítid vegna thess ad ég festist algjörlega í lestri bókar (sem ég er ad lesa fyrir skólann, hefur thetta komid fyrir einhvern? ótrúlegt fyrir mig) og vegna thrálátra hóstakasta. Í málvísindatímanum bad ég saeta unglambid um adstod sem hann veitti gladur og svo fór ég í setningarfraeditíma. Ég veit ekki hvort ég hef talad ádur um hópinn sem er í theim tíma og ödrum til. Laetin í theim eru óendanleg. Fyrir stúlku sem kemur í skólann á morgnana úldin og med thá thrá ad heyra thad sem kennarinn segir (ekki kannski thrá en...) eru thessir tímar hraedilegir. Thau tala endalaust og spyrja svo endalausra heimspekilegra spurninga í setningarfraedi! Já...ótrúlegt en satt! Í dag hefdi ég betur skrópad thar ed fram fór kosning fulltrúa í skólarád eda álíka. Enginn vildi bjóda sig fram og fyrrum fulltrúi taladi illa um starfid og laetin voru óendanleg. BLA BLA BLA BLA BLA BLA BLA! Týpiskir hávaerir Spánverjar. Ég fékk á endanum ad kjósa (skil ekki hvers vegna thar ed ég er í morgum mismunandi hópum) og slapp svo út úr tíma mátulega of seint til ad ná ad svara theim sem reyndi ad hringja í mig frá útlöndum. Framundan eru tveir tímar, fyrst spaenskunámskeid fyrir útlendinga sem ég er nýbyrjud á og svo spaenska í tengslum vid önnur mál, og svo aetlum vid Clarisse og Klara vinkona hennar ad horfa á Cartón spila fótbolta.

Slétthærð fyrir slysni

Thrátt fyrir lasleika og fögur fyrirheit um ad laera allan daginn ákvad ég ad skella mér í klippingu eftir hádegid í gaer. Á stofunni sem er stadsett svo ad segja í húsinu sem ég bý í, tók glottandi latínói á móti mér og tók kaudi vel í thá bón mína ad thvo á mér hárid og klippa. Piltur thvodi af mikilli leikni og nuddadi höfudid svo ad mér var nánast farid ad líka vel vid stofuna. Thegar hann byrjadi ad klippa haetti ég samt skyndilega vid. Klippingin tók um thad bil thrjár mínútur og fól í sér ad klippa beina línu nálaegt hárendunum. Sökum misskilnings hóf piltur svo til vid ad slétta á mér hárid (thad vita nú allir ad ég nenni aldrei slíku punti svo ad thetta var stór misskilningur) og leist mér svo sem ágaetlega á í upphafi. Pilturinn reyndar olli nokkrum brunasárum í hársverdi og á eyrum en thetta virtist allt ganga vel. Ég missti samt trúna thegar ég tók eftir thví ad thad rauk úr hárinu á mér thegar hann sléttadi med hárthurrkunni. Er thetta edlilegt? Útkoman var svo sem ágaet en ég legg slíkt ekki aftur á hár mitt né heldur höfudledrid.
Í gaerkvöld fór ég svo á flamencosýningu. Einn af ESN-strákunum er sonur kennara vid einhvers konar listdansháskóla og útvegadi mida á sýninguna fyrir áhugasama. Fór ég ásamt honum, spaenskri vinstúlku hans og thremur Ítölum ad sjá thessa líka flottu dansara. Mjög gaman! Eftir sýninguna var ég eitthvad aest og ég held ad ljóskan sem Clarisse er ad deita og vinkona hennar sem er í heimsókn hafi ekki mikid álit á mér eftir ad hafa hitt mig í gaer eftir sýninguna. Aetli listvidburdir hafi venjulega thessi áhrif á fólk? Annars er ég ad hugsa um ad fordast Ítali í framtídinni. Fyrir utan fordóma mína thá lídur mér illa í návist margra theirra vegna risavaxtar míns. Í gaer var ég höfdi staerri en allir thrír Ítalirnir, strákurinn medtalinn. Mér leid eins og adalrisabrussu borgarinnar.

Gleði í desembermánuði

Ég verd ekki sérlega vör vid mikinn adventufagnad hér í Madrid. Eflaust er thad bara thví ad kenna ad ég bý í stórborg og deili íbúd med tveimur manneskum sem eru fremur lítil jólabörn. Jordi segist ekki thola jólin og Dollý er ekki sérlega spennt fyrir theim ad thví er virdist, pantar víst stundum kínamat til ad fagna samt sem ádur. Eina jólaskrautid í íbúdinni er jóladagatal sem Jordi keypti sér í Thýskalandi og svo jólaljósin hjá nágrönnunum í íbúdinni vid hlidina á okkar. Satt best ad segja reyni ég ekki mikid ad koma mér í jólaskap, hef reyndar hlustad nokkrum sinnum á eina jólatónlistardiskinn sem ég tók med og er búin ad skrifa nokkur jólakort. Allt lítur samt út fyrir ánaegjulega hátíd. Fyrst kemur Elías jólasveinn í heimsókn med varning í poka sínum frá mömmu á Íslandi. Stuttu sídar er Freyja Finnlandsdrottning vaentanleg og hyggjumst vid fanga jólum med hangikjöti og hátídarbrag.
Án efa má finna fólk sem thrátt fyrir stórborgarstressid syngur jólasálma út desembermánud. Í húsi nokkru vid Sólartorg er samt annad uppi. Lola, frönsk vinkona mín sem thar býr, sagdi mér í partýi á laugardagskvöldid ad hún og stelpurnar, sem hún býr med, thjáist thessa daganna af biturd af versta tagi sökum sambandsslita, framhjáhalds og annars konar vonbrigda med karlpening thess lands og annarra. Af thessum sökum er uppáhaldslagid theirra thessa dagana: ¡CHICOS CABRONES! sem á módurmálinu ylhýra gaeti útlagst: Strákar eru hálfvitar. Ég vidradi thá hugmynd vid íbúdarfélaga minn (Jordi nánar tiltekid) ad vid myndum taka upp thennan sid en pilti leist ekki á.

Fyrsti dagur í nýrri skólaviku

Ég gleymdi ad segja frá thví ad ferdin í IKEA var ekki stórslysalaus. Mér tókst nefnilega ad klessa á kyrrstaedan vörubíl á leidinni út á metróstöd. Öxlin á mér verdur eflaust aldrei söm.
Annars er thad staerri frétt ad vid Clarisse sáum Fran69 aftur og ekki bara einu sinni heldur tvisvar. Eftir IKEAferdina hringdi Clarisse nefnilega í mig í ofbodi til ad segja mér ad skunda af stad, ferdinni vaeri heitid á GINOS, Fran69 vaeri á vakt thetta kvöldid. (Hún býr rétt hjá og fylgist thar af leidandi med). Ég var frekar södd en fór nú samt á stadinn og var leidd beint ad bordinu thar sem Clarisse og Klemma vinkona hennar sátu. Fran69 var í essinu sínu, aldrei fallegri. Ég á ekki ord til ad lýsa manninum en ég bendi tilvonandi gestum mínum; Elíasi, Freyju, Hlíf og Evu (er thad ekki?), á ad GINOS í Hortalezagötu mun ekki fram hjá ykkur fara. Thid hin sem ekki enn hafid ákvedid ad koma í heimsókn, hugsid ykkar gang. Fran69 er líkur Gael García Bernal bara fallegri og med mjööööög lögulegan afturenda.
Ég er alltaf ad fá einhver „invitation" í SMS sendingadótarí. Getur einhver útskýrt fyrir mér út á hvad thetta virkar? Ekki hef ég enn fengid SMS gegnum thetta fyrirbaeri.

IKEA óóó IKEA

Langthrád ferd í IKEA var loksins farin í gaer. Jordi, sem kvöldid ádur hafdi verid thónokkud spenntur, hálfneitadi ad fara thegar á hólminn var komid (reyndar ekki, thetta hljómar bara vel) en mér tókst á endanum ad lokka hann af stad í ég-veit-ekki-hvad-langa metró- og staetóferd. IKEA er augljóslega vinsaell áfangastadur og ég byrjadi fljótt ad idrast. Á endanum gengum vid búdina á enda (hún er raunar fremur ósnyrtileg í samanburdi vid IKEA á móti heimili mínu í Reykjavík) og ég keypti ekkert nema eitt stykki kerti. Eftir langa bid á kassa thar sem ég vard vitni ad thví thegar illraemdur Madridarbúi tród sér í rodinni fórum vid í "La tienda sueca" thar sem ég keypti ýmiss konar saenskt gódgaeti. Sé fram á gód jól ef ég klára ekki allan matinn ádur en Freyja kemur.
Annars var thetta gód helgi ad mestu leyti. Reyndar fór í taugarnar á mér ad ETA skyldi vera ad sprengja út um allar trissur og hóta á enn fleiri stodum. Clarisse thurfti ad flýja í hús vina sinna á mánudagskvoldid thar sem ETA hafdi hótad rétt hjá stadnum sem hún býr á. Loggan sagdi vid hana ad hún maetti alveg fara heim til sín, en thad vaeri sko á hennar ábyrgd. Ekki snidugt thad.
*******************************************************
No me apetece hacer una traducción en español pero voy a escribir algo para que pobre Clarisse y otros interesados puedan entender algo. La verdad es que no tengo nada de contar, nada que Clarisse no haya oído antes. Otro día...

Nytt blogg

Jordi er byrjadur ad blogga, reyndar a spaensku. Maeli eindregid med ad thid kikid a nyju siduna hans:
www.flugfreyr.blogspot.com

Háhradafaersla -leiðrétt-

Ég er geysilega svong og aetla thví ad skrifa afar hratt til thess ad ná ad fara á fíkniefnaveitingastadinn ad kaupa mér hamborgara. Hef svo sem ekki frá neinu sérstöku ad segja. Síðustu dagar hafa verið frekar rólegir, á midvikudaginn fór ég bara í skólann og svo heim og horfdi á sjónvarp („Aquí no hay quien viva” er frááábaer tháttur) og í gaer fór ég í skólann og svo heim thar sem ég hitti Jordi og Önu. Ég fór med theim í göngutúr og vid Jordi fórum svo á Vips og ég fékk mini-pönnukökur...mmm...their hofdu greinilega tekid athugasemd mína frá thví um helgina alvarlega og staekkað thaer. Í gaerkvoldi fór ég svo med Kaká á Punto de Encuentro. Clarisse er veik og vid thurftum thví ad skemmta okkur án hennar. Ótrúlegt en satt thá gekk thad baerilega. Ég átti ágaetissamtal vid ímyndadan ástmann Clarisse sem bar fax sitt med tign og hitti Lisu og kæróann hennar sem er óskop indæll. Aæ...thetta er nú leiðinleg faersla....nenni thessu bulli ekki. Er farin í fimm daga frí...:)

Kaldur kalkúnn

Thad eru paelingar í gangi um ad fólkid sem vinnur á hinum morgu kaffistofum háskólans hérna sé fólk sem tekur thátt í einhvers konar endurhaefingarprógrammi eftir fíkniefnamedferd. Gamli thjónninn líklega ekki en ég er ekki ein um ad halda ad thessir ungu séu nýkomnir út. Maturinn sem their framreida er samt vel aetur, bara hálfleidinlegur. Thessi kenning mín útskýrir líka hvers vegna konan í stóra matsalnum er svona hrikaklega hvumpin, hún kannski thjáist af koldum kalkúni...(ok, veit ad thetta er órokrétt). Aetla ad skella mér nidur til theirra, kannski ég spyrji...

Allt og ekkert

Einhverra hluta hef ég verid ad paela í ástandi kvenna, thad er hvenaer konur eru eda aettu ad vera hamingjusamar. Hvad gerir konu hamingjusama? Er thad thegar hún er búin ad finna sér lífsforunaut sem hún er sátt vid? Eda thegar hún er búin ad laera thad sem hún vill? Jafnvel thegar konan naelir í draumastoduna? Er kannski naudsynlegt allt thetta. Ordtakid segir jú, allt er thá thrennt er eda eitthvad álíka. Svo vaeri haegt ad baeta inn barneignum. Er thad ekki draumur hverrar konu ad eignast afkvaemi? Ég held eiginlega ad ekkert af thessu skipti hofudmáli....aei, veit ekki hvert ég er ad fara....

Myndir

Bendi ykkur a ad nyjar myndir fra Sevilla ma finna a sidunni hennar Lisu. Thetta eru myndir sem Christian nokkur tok, prydilegar. Kikid a thetta!

Ginos

Eg held ad eg hafi talad um Ginos-veitingastadinn i Hortalezagotu einhvern timann. Clarisse for med mig thangad til ad syna mer (eda stolka) saeta thjoninn sem vinnur thar, madur sem likist Gael Garcia Bernal. Eg sa thjoninn i thetta eina skipti og var sidur en svo svikinn. Madurinn er afar fallegur og vid flissudum eins og smastelpur og glaptum a greyid allt kvoldid. Nokkru sidar forum vid aftur a stadinn en tha i fylgd Kaka. Illu heilli var saeti ekki a vakt (hann heitir raunar Fran og er thjonn numer 69) en annar thjonn sinnti okkur vel og heyrdi eflaust allt bullid sem upp ur okkur flodi. Til ad mynda vildi svo illa til ad hann var akkurat fyrir aftan mig thegar eg raeddi nariurnar minar (og syndi thaer orlitid ef eg man rett) og hann halfhlo ad okkur. Thessi madur, sem likist raunar Andresi Ramon, kennara vid HI, (veit einhver hvort hann a aettmenni i Madrid?) tok svo afskaplega elskulega a moti okkur sidastlidid thridjudagskvold thegar vid forum asamt Emilie i von um ad Fran69 vaeri ad vinna. Hann horfdi a okkur glottandi og sagdi svo "Thig thekki eg" og brosti. Madurinn glotti svo allt kvoldid eins og honum vaeri borgad fyrir thad. Hann thekkti ekki Clarisse, sem stundar stadinn miklu meira en eg.....neeeei...eg er andlit stolkeranna. Eg er ekki satt, veit ekki hvort eg sny aftur.

Fordómar

Ég hafdi hugsad mér ad tala meira um thjóninn á Ginos og reynslu okkar á stadnum sídastlidid thridjudagskvold en ég er svo reid og í svo vondu skapi ad ég fae mig hreinlega ekki til thess. Sem stendur skortir mig ljót ord til ad lýsa helvítis Ítalanum sem eydilagdi algjorlega fyrir mér kvoldid, ef ekki vikuna, í gaer. Hann er reyndar ekki thess virdi ad eyda í hann faerslu....cabrón, gilipollas, hijo de puta, imbécil, idiota, helvítis samviskulausi asni....framferdi hans hjálpar ekki til ad drepa fordóma mína gagnvart Ítolum. Vona ad ég hitti enga í dag....

Ferdasaga?

Mér finnst eiginlega hálfleidinlegt ad skrifa ferdasogur svona longu eftir á. Reyni samt ad byrja adeins. Ferdalagid til Sviss var hid besta. Vid flugum til Genfar á fimmtudagsmorgni og gistum á hosteli thar eina nótt. Planid hafdi verid ad vera thar thrjár naetur en vid haettum skyndilega vid vegna thess hversu starfsmadur hostelsins var dónalegur. Ég sé ekkert eftir thví. Genf er afar falleg borg og útsýnid yfir vatnid glaesilegt. Kuldinn thar var reyndar gífurlegur og verdlag svakalegt. Sumt var dýrara en heima á Íslandi!!!!! Vid tímdum thar af leidandi ekki ad fara á veitingastadi og bordudum bara mat úr súpermorkudum og tvisvar á McDonald´s. Mér finnst thad reyndar skammarlegt en ég hugga mig vid thad ad á McDonald´s voru asískir dagar og ég prófadi baeti Tariaky borgara og karrýkjúklingapítu. Á fostudaginn heimsóttum vid adsetur Sameinudu thjódanna í Genf undir dyggri leidsogn Pascals, sem er geysimyndarlegur tungumálamadur. Hann taladi fallega ensku, fronsku og svo thýsku. Vonandi talar hann ekki líka spaensku thar ed hann hefur thá getad heyrt tal okkar Jordi um hann. Slíkt kaemi sér illa fyrir okkur. Eftir Sameinudu thjódirnar og rússnesku kirkjuna fórum vid med lest til Lausanne (thar var Júróvisjón haldid) thar sem vid gistum á hreinasta hosteli sem ég hef stigid inn í, med útsýni yfir Genfarvatn úr herbergjunum (og svalir í sumum herbergjum) og í thokkabót var starfsfólkid ótrúlega indaelt. Ég maeli eindregid med stadnum. Lausanne er falleg borg og jafnvel skemmtilegri en Genf. Útsýnid er frábaert og allt mjog hreint. Goturnar samt afar brattar, naestum eins og í Istanbúl. Frá Lausanne tókum vid svo lest til Montreaux og gengum thadan ad kastala sem er í svona klukkutíma gongufjarlaegd. Montreaux er fyrrum heimabaer Freddy Mercurys og thar má finna styttu af honum.....aei...thetta er svo leidinlegt ad ég haetti. Au revoir!

Leftovers

Ég hét thví ad ég myndi setja ummaeli Kaká á bloggid mitt. Thegar vid fórum út ad borda á mánudagskvoldid med Clarisse, vard honum nefnilega svo skemmtilega ad ordi:
„Todas las chicas guapas y con cerebro están ya conquistadas.”
Bara svo ad thid vitid thad, kaeru einhleypu vinkonur!!! Ég vard pínu reid...

HOLLENDINGURINN

Ég taladi vid hann!!!! Samtal okkar var á thessa leid:
Ég: „¿Estáis esperando?" (átti vid hann og adra stúlku)
Hann: „Nooooo".
Thetta er án efa framför í okkar sambandi.

Húsreglur

Sambúd getur verid erfid en á sama tíma ánaegjuleg. Hér fyrir nedan má finna nokkur atridi sem hafa ber í huga thegar gengid er inn í íbúd 2B í Boltañagotu 56. Palli líklega finnur sig í thessu... 1. Slökkva ljós í herbergjum thegar gengid er út.
2. Loka stofuhurdinni ef karlmadurinn á heimilinu situr í stofunni, annars kemur kuldi inn.
3. Ganga í vatnsheldum fotum. (V/haettu á vatnsstrídi)
4. Passa upp á ad enginn komist í gemsann thinn.
5. Hafa alla undir dulnefni í símaskránni í gemsanum.
6. Loka inn í herbergid sitt til ad enginn sjái draslid.
7. Hugsa fallegar hugsanir um aepandi barnid í naestu íbúd, krakkinn er hraedilega saetur.
8. Ekki vera hraeddur vid hunda og thá sérstaklega ekki risavaxna hvíta úlfhunda.
9. Vera hrifin(n) af kínversku veggskrauti og speglatísku frá áttunda áratugnum.
10. Ganga í inniskóm og hlýjum fotum.
11. Hafa ávallt eyrnartappa handhaega, thá sérstaklega their sem vidkvaemir eru fyrir hávada.
12. Ekki segja "so" í stadinn fyrir "así que".

Tilvistarkreppa?

Eftir ad hafa fengid létt spark í rassgatid í setningafraeditíma (getur einhver kennt mér?) er ég farin ad spá hvad í ósköpunum ég sé ad gera í háskóla. Ég horfi hér á fólk sem er ad skrifa ritgerdir af áhuga og krafti en ég geri ekki rass í rófu. Ég vidurkenni ad námsátak mitt hefur haft thau áhrif ad ég laeri eitthvad en thetta eithvad er svo lítid ad thad telst varla. Thar fyrir utan hef ég engan sérstakan áhuga á spaenskum fraedum, thetta er alveg ágaett en fyrir mér er thetta langt frá thví ad vera nokkur ástrída. Ég sé engan tilgang med thessu námi, nema audvitad ad mér finnst fínt ad kunna ad tala spaensku. En thad vinnur víst enginn vid thad ad tala spaensku, fjandinn hafi thad.

Saelgaetisfíkn

Ég er hálfpartinn eftir mig eftir thessa helgi thrátt fyrir að hafa verið nokkuð róleg, aldrei thessu vant. Á fostudaginn leigdi ég stórmyndina "Recién Casados" (="just married" held ég á ensku) og át nammi uppi í sófa med Jordi. Ég maeli ekkert sérstaklega med thessari mynd thótt kaerastinn hennar Demi Moore (nv. eda fv.) sé nokkud saetur. Á laugardaginn skellti ég mér í baeinn ad kaupa jólagjafir og endadi á thví ad kaupa mér bol og kjól. THID VERDID AD SEGJA MÉR HVAD THID VILJID!!! Um kvoldid fór ég svo út ad borda med Clarisse og foreldrum hennar á frábaeran baskneskan veitingastad. Ég held ad samband okkar sé komid á alvarlegt stig úr thví ad ég var kynnt fyrir foreldrunum. Annars eru their eru mjog indaelir og med álíka skemmtilegan húmor og Clarisse sjálf. Eftir matinn fór ég ad hitta krakka sem ég thekki pínulítid í theirri trú ad fleiri Erasmusnemar myndu koma. Sú vard ekki raunin. Ég var eini útlendingurinn en félagsskapurinn var gódur svo ad thad kom alls ekki ad sok. Vid aetludum á diskótek nálaegt Moncloa en haettum skyndilega vid thegar upp kom ad karlmadurinn sem var med í for hefdi thurft ad borga fimmtíu evrur til ad komast inn, stúlkur aftur á móti fengu ókeypis. Myndi svona kynjamisrétti vidgangast á Íslandi? Mér finnst thetta til háborinnar skammar, satt best ad segja. Ég man eftir svipudu í Stokkhólmi (af ollum stodum) en thar var verdmunurinn lítill. Úr thví ad vid haettum vid thetta diskótek ákvádum vid ad fara í partý hjá einhverjum ítolskum gaeja, sem ég veit ekki enn thá hver er. Eftir langa lestarferd og álíka langa leit fundum vid íbúdina, sem hefdi ekki verid erfitt hefdum vid bara hlustad eftir hávada. Ég segi ekki annad en ¡Vesalings nágrannarnir! Á stadnum var plotusnúdur og búid var ad setja plast á gólfid (eins gott, ég er svo dugleg ad sulla). Íbúdin var trodin af fólki en thetta var samt bara nokkud gaman! Tharna var mergd af Ítölum og nokkrir Erasmusar. Vid ákvádum svo ad fara í baeinn, nokkur, en á endanum tókum vid bara straetó heim. Fólk var ordid of threytt...tsk tsk. Jaeja, nóg í bili....kyss kyss.

Alls stadar

Ítalski pilturinn, sem er alls stadar, var ad ganga inn í tolvustofuna. Thetta er ekkert edlilegt. Madurinn er alltaf thar sem ég er. Gledilegra var ad saeti Hollendingurinn er líka hérna...mmm...hann er rosasaetur.

Myndir frá Madrid

Ég bendi áhugasömum á myndir sem Lisa frá Thýskalandi tók sídastliðið mánudagskvöld. Myndirnar eru vaegast sagt hörmulegar og thví bendi ég vidkvaemum á ad láta thad vera ad kíkja á thaer. Á myndunum má meðal annars sjá Lisu sjálfa (ljóshaerd med gleraugu) , Clarisse hina frönsku (dökkhaerd), Ítalann Felipe sem er alltaf alls stadar thó svo ad ég thekki hann ekki, Kjartan (med hatt) auk thess sem Finnarnir eru á einhverjum myndum.

Einnig gled ég hjörtu einhverra, vona ég, med linkunum sem mér tókst einhvern veginn að troða inn á síðuna. Thar má finna fjöldann allan af nýjum linkum, meðal annars link á efni frá Kjartani, áhugavert nokk.
Í gaer var dagur skráningar. Ég hafdi alltaf litid á thennan dag sem upphaf laerdóms, ad ég myndi reyna ad drullast til ad laera frá og med thessum degi. Ég sé thad ekki alveg gerast og hef raunar góda afsökun. Ég gat ekki skráð mig. Thrátt fyrir ad vera med alla pappíra í lagi og ad hafa bedid í röd í rúman hálftíma gekk thad ekki upp. Thad hafdi nefnilega einhver skrád sig á mínu númeri í laeknisfraedi. Kannski ég aetti bara ad skipta um fag? Hér virdist audveldara ad komast inn í laeknisfraedi en heima.
Gaerkvöldid var ágaett. Maturinn var drifinn ofan í fólkid á methrada til thess ad maeta ekki allt of seint á De Cine. Ad sjálfsogdu var thad algjor ótharfi en thad er búid og gert. Stemmningin thar á bae var baerileg; spaensk stúlka kynnti mig fyrir fraenda sínum og lét mig tala rétt eins og hún hafdi gert vikuna ádur vid kaerastann sinn, aðdáandi Clarisse spurði frétta af henni og virtist sakna hennar sárt og hitinn var mikill, sérstaklega í samanburði vid skítakuldann úti. Ég held ad helgin verði róleg, gamlar konur tharfnast hvíldar endrum og sinnum.

Ný tónlist...

Ég er ad verda klikkud á thví ad hlusta alltaf á sama raulid á morgnana í straetó. Ímyndid ykkur ástandid: Thetta er eins og ad fara á hverjum degi til Keflavíkur í rútu og thar ed ég get ekki lesid í bíl hlusta ég á tónlist. Ég er komin med svo mikid óged af diskunum, sem ég tók med mér, ad ég á orugglega eftir ad molva nokkur stykki. Sigga, plís, sendu mér einhverja af diskunum mínum (t.d. Damien Rice eldri, virdist hafa gleymt honum, og diska med The Cranberries) og brenndu einhverja skemmtilega. Ef ekki verd ég klikkud af ollu thessu júrórusli, er med tímabundid (?) óged. Annars naut ég thess bara ad vera ein heima í gaerkveldi. Ég kom reyndar seint og nádi akkúrat ad horfa á Will og Grace og uppáhaldstháttinn minn "Aquí no hay quien viva", bordadi skinku og hvítt súkkuladi í kvoldmat og naut thess ad pissa med opna hurd. Thad getur verid lúxus ad vera einn heima...í kvold á ég samt von á gestum í mat og eftir thad aetlum vid ad fara á "Punto de encuetro". Vúhúú...

Bloggaeði

Ég var ad skoda gamlar faerslur, frá voronn 2004. Thar segir til daemis frá fyrstu heimsókninni minni í Palacio de Gaviria og fallegum hugsunum í gard Telepizza. Annars var ég ad skoda blogg hjá alls konar fólki núna ádan og velta fyrir mér hvad fólk skrifar á misjafnan hátt um líf sitt. Sumir eru hundrad og thrjátíu prósent hreinskilnir og segja frá ollu medan adrir (til daemis ég) segja bara frá brotabroti og thá í styttri útgáfu. Kannski ég aetti ad breyta um stíl, raeda um stráka sem ég er skotin í og tala um túrverki. Held samt varla...Eigum vid ad halda kosningar um málid?

Nýtt útlit

Ef thið skylduð ekki hafa tekið eftir thví. Illu heilli detta linkarnir mínir út, ég veit ekki hvernig ég endurvek thá en thað verður ad bíða betri dags. Ég er ánaegð með litina og thað er ekki svo erfitt að lesa. Nú tharf ég bara hjálp við að setja inn linka og faera kommentin niður um eina línu. Verið nú góð, thað er ykkur lesendum til bóta að bloggið líti vel út. Elías: Sérðu hvernig ég reyni að thóknast thér með íslensku stafina?...kemur smátt og smátt :)

Hjálpadu mér upp....ég get thad ekki sjálfur...

Fúff, ég er í djúpum skít. Ég maetti í tíma í setningarfraedi í morgun og komst ad thví ad hjá okkur var próf eda konnun. Illu heilli vissi ég ekki af thví thar ed ég hafdi misst af tímanum á fostudag og einnig kom thetta sér illa thar ed glósurnar mínar eru gotóttar. Thad var gott ad hafa Ítalann Selene sér vid hlid, hún var í jafnvel enn verri málum. Annars er thad ad frétta ad á morgun skrái ég mig í námskeid. Litlir hlutir geta verid flóknir hér en allt hefur thó raest í bili. Konan sem átti ad skrifa undir fogin hjá mér haetti nefnilega í sinni stodu í dag. Sem betur fer féllst hún samt á ad skrifa undir hjá baedi Kjartani og mér en svo kom í ljós ad nokkrar bladsídur vantadi aftan á pappírinn hans Kjartans svo ad hann thurfti ad fá nýjan og redda svo nýrri undirskrift. Allt frekar flókid, a.m.k. fyrir mig sem ekki nennir ad hugsa. Helgin var vidburdarík en thad var erfitt ad snúa aftur í skólann í dag. Mig langar bara heim ad sofa.

Fréttir úr hórustraeti

Já, enn á ný er ég maett í hórugotuna, reyndar ekki svo margar maettar í dag ad thví er virdist. Sídustu dagar hafa verid skemmtilegir...fór í matarbod til Sabine frá Thýskalandi á fimmtudag og eftir thad fórum vid á "Punto de encuentro", ad hitta adra Erasmusnema. Thad var frábaert thar sem fólkid úr ferdinni maetti og vid thekktum miklu fleiri núna en vikuna ádur. Eftir thad skelltum vid okkur í hollina margumtoludu ásamt nokkrum finnskum stelpum og Christian spanjóla. Thar donsudum vid villtan dans, fengum ad heyra nokkur falleg ensk ord (not) og skodudum afar skrautlegt mannlífid. MJOG GAMAN! Í gaer var fólk ekki eins mikid á thví ad fara út svo ad vid endudum á thví ad fara út ad borda og svo í bíó. Kjartan vildi ekki fara í bíó (gód ákvordun hjá honum) svo ad á endanum fórum vid Clarisse med tveimur "porum", ekki snidugt. Myndin fjalladi um konu sem gerir heimildamynd um gamla konu sem thótti mikill heimspekingur, ekki alveg thad sem ég vil horfa á á fostudagskveldi. Vid fórum svo á kaffihús og plonudum kvoldid í kvold og ég gisti svo heima hjá Clarisse. Er ad paela í ad skella mér adeins í H og M, fara heim, borda, lesa eda álíka. Hvenaer kemur ad laerdómi spyr ég mig...ástandid fer ad verda alvarlegt.

Hjálp!

Bloggid mitt lítur hraedilega út og ég kann ekki ad laga thad. Thad sem thad myndi gledja mitt litla hjarta bara ad breyta bakgrunnslitnum og stofunum. Hver getur hjálpad? Ég er tilbúin ad bjóda vidkomandi í hádegismat vid taekifaeri... Annars er thad ad frétta ad saeti Hollendingurinn er í tolvustofunni!!!!!

Töff -engin spurning-

Já, konan sem tekur sama straetó og ég á morgnana er lifandi godsogn ad mínu mati. Thetta er afskaplega venjuleg kona, brúnhaerd med brún augu, held ég, og ekki áberandi ad neinu leyti nema thví ad hún gengur í einhverjum flottasta jakka sem ég hef séd. Munid thid eftir Hensongallatímabilinu og apaskinnsgollunum? Jakkinn, sem konan gengur í, er ad ég held frá svipudu tímabili. Hann er úr einhvers konar glansandi efni, líklega vatnsheldu, sem vaeri ekki í frásogu faerandi nema vegna thess ad litirnir eru FRÁBAERIR; neonbleikur, neonfjólublár, neongraenn og svo hetta í neonappelsínugulu. Ef einhver getur sagt mér hvar ég fae svona jakkka, vinsamlegast hafid samband!
Annars var ég í Sevilla um helgina og skemmti mér konunglega. Thetta var ferd skipulogd af Erasmusnemendafélaginu svo ad andrúmsloftid var afar althjódlegt. Vedrid var leidinlegt en thad gerdi ekkert til. Haldid var stórt partý á báti sem sigldi med okkur um Guadalquivir, fyrir thad botellón, dómkirkjuskodunarferd, Alcazar, partý á heimavistinni, út á diskótek og svo var komid vid í Córdoba á leidinni heim. Maeli med arabíska veitingastadnum rétt hjá moskunni, thjónninn er rooosasaetur!
Ad enn odru. Ég vil fá jólagjafaóskalista frá ykkur, takk. Gjafirnar verda ad vera mjog léttar.

Töff eda ekki?

Mig dreymdi í nótt ad ég vaeri töff. Ekki nokkud sem ég fae oft á tilfinninguna. Ég horfdi á mig í spegil í nótt, skodadi alla lokkana í andlitinu á mér og hugsadi med mér: „Ég er nú eiginlega bara dálítid kúl.” Ég fattadi í morgun thegar stelpa med gat í hökunni gekk inn í straetó ad ég vaeri bara ég, ekkert kúl. Sárt thad...eda ekki?

Fúff

thad voru logreglumenn hérna inni ad reyna ad handtaka menn...veit ekki hvort their tóku einhvern.....heppin ad sleppa.

Ferdasaga eda ekki?

Thad hefur alltaf verid hálfvonlaust verkefni fyrir mig ad skrifa ferdasogu. Ég gaeti kannski gert thad ef ég skrifadi á hverjum degi en eftir fimm daga túr er frá svo morgu ad segja ad ég er búin ad gleyma flestu og veit ekki á hverju ég á ad byrja; hvort ég eigi ad segja frá thví thegar vid fórum inn í „bláu moskuna" á sokkaleistum og ég med klút, segja frá skrítna hverfinu sem vid gistum í fyrstu nóttina, verksmidjunni í húsinu á móti hótelinu okkar, bornunum sem tíndu upp úr ruslinu ásamt pabba sínum, ollum kisulórunum eda allri gongunni. Ég hreinlega veit thad ekki en ég get sagt ad Istanbúl er mjog heillandi borg og algjorlega ólík ollu thví sem ég hafdi séd ádur. Ég get sagt frá thví ad ég er eiginlega fegin ad hafa komist lifandi til baka thar sem umferdarmenning er varla til á thessum slòdum. Til ad komast yfir gotum thurfti madur ad stilla sér upp vid hlidina á naesta manni og vona ad vidkomandi vaeri baerilega skynsamur og lalla yfir med honum/henni...reyndar voru mest karlmenn á ferli tharna. Bílstjórar voru líka brjáladir og thá sérstaklega sá sídasti sem keyrdi okkur á flugvollinn, vid í mikilli tímathrong sem hann vissi augljóslega af. Madurinn keyrdi eins og brjálaedingur, sikksakkadi og tók fram úr thar sem adeins var ein akgrein. Ótrúlegt. Thid sem ekki fengud póstkort, sendid mér heimilisfangid ykkar!

Háskóli skástrik menntaskóli

Ég fór ad paela í thví í dag ad sumt fólkid sem er med mér í tímum er líklega faett árid 1986. Thá var ég vid thad ad hefja skólagongu. Mér er farid ad lída illa yfir thví hvad ég er gomul og finnst líka sorglegt ad ég sé sjálfa mig alveg á svipudum aldri og thessir táningar. Held kannski ad andlegur throski minn (á vid tólf ára) spili eitthvad inn í. Ég hugga mig bara vid ad ég fylgi spekinni sem segir ad madur eigi ad láta barnid í sjálfum sér dafna.

Eftir um thad bil tvaer vikur í Autónomaháskólanum hef ég komist ad odrum sannleik. Starfsfólkid er margt hvert óhemju fordómafullt fyrir útlendingum og adrir eru bara hreint og beint dónalegir. Ég hef lent í ordasenu vid skúringakonu sem var mér afar reid fyrir ad hafa pissad á klósetti sem hún var ad thrífa (galopid inn á salernid by the way og engin merki um ad ekki maetti nota thad) og konan í matsalnum er alltaf reid vid mig út af einhverju; ég tala of lágt eda bid ekki um allt á sama tíma. Strákurinn í tolvustofunni er svo sem ekki reidur, hann er bara leidinlegur. Í dag fór ég svo í upplýsingar til thess ad spyrjast fyrir um Erasmusumsóknaumslog í heimsku minni og madurinn sagdi vid félaga sinn ad ég vaeri ad spyrja um Erasmusumslog, thad vaeri nú ekki skrítid, ég liti sko út eins og líklegt fórnarlamb í thad. Thetta er léleg thýding en HVAD SKIPTI THAD MÁLI HVORT ÉG LÍT ÚT EINS OG ÚTLENDINGUR EDA EKKI? Afsakid hástafina. Ég er bara nokkud sátt vid ad líta út eins og Íslendingur (eda Íri) en ekki Spánverji. Ótharfi ad raeda thad eitthvad. Ég er kannski ad oftúlka en mér finnst vidmótid hér ekki sérlega skemmtilegt.

Brúarhelgi

Um helgina var brúarhelgi sem thýdir ad aukafrídagur baetist vid thegar frídagar eru nálaegt helgi thannig ad fólk geti notid langrar helgi. Maetti alveg taka thetta upp á Íslandi. Thetta hentadi ágaetlega thar ed Páll Heimisson maetti á bílaleigubíl á laugardaginn, pilturinn nennti ekki ad bída í HEILA tvo tíma eftir rútu. Ég platadi hann med mér í stórmarkad og ég versladi meira en ég hef nokkurn tímann gert og á thví núna fullt hús af kartoflum og saetum vínum. Addáendur saetra vína eru thví hvattir til ad kíkja í heimsókn :) Annars er ég hundthreytt eftir helgina. Vid Palli vorum svo sem ekki neitt ofur „aktíf” en hálfsvefnlaus nótt fór illa med mig. Í gaer skelltum vid okkur í Retirogardinn thar sem vid (ásamt Konunglegum verkjum og Kjartani) leigdum lítinn bát sem vid (adallega thau) rerum um vatn sem finna má í gardinum. Thetta var gaman thar til Konunglegir verkir ákvad ad skoda foss sem lekur út í vatnid og aftur thegar Palli vildi hefna sín. Sjaldan hef ég verid jafnrassblaut. Vid fórum svo á kaffihús med saetum thjónum og bordudum vel og gláptum svo á spólu heima med Jordi. Medan Palli dvelur er ég flutt inn til Jordi (hann er med tvo rúm) og hann greyid vaknar upp vid thad thegar ég dúndra hausnum í vegginn, sný mér á alla kanta og svo framvegis. Thad sem pilturinn tharf ad thola...

Af baggalutur.is (lásud thid líka baekurnar hans?)

Eðvarð enn og aftur sniðgenginn af Nóbelsakademíunni Eðvarð vinnur nú að bókini „Fjörutíu og tveggja með fyrirtíðaspennu.“„Auðvitað eru þetta viss vonbrigði, en maður tekur því eins og öðru“ sagði Eðvarð Ingólfsson rithöfundur eftir að ljóst var að sænska akademían hefði enn einu sinni gengið fram hjá honum við veitingu bókmenntaverðlauna Nóbels. Margir helstu bókmenntafræðingar heims eru ævareiðir og hefur Hübert Keizler - sem á sínum tíma skrifaði fræga doktorsritgerð um erótíska klifun í bókatitlum Eðvarðs - látið hafa eftir sér að Svíar séu ólæsir plebbbarbarar sem kunni ekki gott að meta. Undir þetta tekur sjálfur konungur Svíþjóðar og segir þetta „svartan blett í sögu akademíunnar“, en hann er langt kominn með „Ástarbréf til Ara“, sem forseti Íslands færði honum að gjöf í nýyfirstaðinni heimsókn sænsku konungshjónanna - og líkar vel.

Faelni

Já, ég held ég sé med bókmenntafaelni á háu stigi. Ég er til í ad laera nánast allt annad. Á einhver gód rád fyrir bókmenntafóbíusjúklinga?

Útlendingur

Já, hér er ég sko algjor útlendingur.....grrrrr saeti saeti saeti Hollendingurinn var ad koma inn í tolvustofuna...mmmmmm, ekki med flottan rass reyndar, sé thad núna. En já, í hvert skipti sem ég kem í tolvustofuna tekur sá eda sú sem er yfir thad skiptid á móti mér og segir „Erasmus, viltu komast í tolvu?”. Greinilegt ad ég nae ekki alveg ad falla inn í hópinn. Gaeinn sem vinnur hérna er reyndar algjorlega ótholandi og talar svo hratt ad ég skil varla ord...jiii, nú sé ég saeta aftur, hann er guddómlega fallegur. En burtséd frá fallegum Hollendingum thá fór ég í thrjá heila tíma í morgun, framfarnirnar eru miklar. Fyrstu tveir voru nú í leidinlegri kantinum en thad var rosalega gaman ad fara í finnskutíma og laera eitthvad allt annad en spaensku eda spaenskutengt. Kennarinn er eldri kona, rosalega vinaleg og hún var afar undrandi yfir theim fjolda fólk sem vildi laera finnsku. Helmingurinn af bekknum thurfti ad sitja á gólfinu. Ég sat vid hlidina á spaenskri stelpu og hundi....púff, allt kemur í belg og bidu, blogga frekar sídar.

Kennsluleysi

Já, thad er algjort. Sídan kennsla hófst sídastlidinn fimmtudag er ég búin ad fara í einn og hálfan tíma og í thessum eina maetti kennarinn tuttugu mínútum of seint. Skipulagsleysid virdist vera talsvert. Í gaer aetladi ég ad fara í finnskutíma (til ad gera eitthvad odruvísi) en kennarinn maetti ekki. Samnemendur mínir maettu aftur á móti, fimm pínulitlar stelpur, thar af ein í Metallicabol. Fyrir utan thad ad vera smávaxnar, thá eru thaer líka fremur ungar, held ég. Mér leid a.m.k. eins og ég vaeri snúin aftur í menntaskóla. Indael tilfinning samt og ég vona ad kennarinn sýni sig einhvern tímann svo ad ég geti byrjad ad blogga á finnsku...ha ha ha...thetta var lélegt grín. Fyrir utan tilraun til finnskunáms í gaer, fór ég út ad borda med Kjartani (íslenskur Erasmusstrákur) og tveimur fronskum stelpum, Clarisse og Emilie. Thaer eru mjog fínar; hrifnar af eftirréttum og vilja fara á Real Madridleik til ad horfa á David Beckham í stuttbuxum, stúlkur ad mínu skapi.

Sol og sumar

Er kalt uppi a Isalandi? Ekki her...hahhahahaha...eg er a Mallorca sem stendur, i Palma de Mallorca til ad vera nakvaem med pabba og mommu. Vid forum oll heim a morgun en thangad til aetlum vid ad njota hotelsins sem vid gistum a, sem er ooooootrulega flott. Eg finn engar sidur med myndum af hotelinu eins og thad er i dag, thad er nefnilega nybuid ad gera thad upp. Aetla ad fara upp a hotel nuna, setjast a svalirnar og lesa bok (um leid og eg sleiki solina). Vona ad ekki blasi of mikid a ykkur! :)

Fréttir úr hórustraeti

Ég er ad kafna úr hita og gleymi thví ábyggilega ad skrifa allt thetta skemmtilega sem ég aetladi mér ad skrifa, já, skellum skuldinni á hitann, gód hugmynd. Allt gengur annars vel. Ég er búin ad fara í skólann tvisvar sinnum, thótt annad skiptid hafi reyndar verid til lítils. Thad kemur mér satt best ad segja á óvart hversu vel er tekid á móti skiptinemunum en reyndar hafdi ég enga trú á Spánverjunum í theim efnum svo ad eflaust eru móttokurnar ekkert konunglegar midad vid adra háskóla, engu ad sídur er ég sátt. Íbúdin er fín, thrjú herbergi, bad, stofa og eldhús med búri, frekar lítid allt en í gódu lagi. Herbergid mitt er pínulítid og húsgognin fremur ljót en thar er nóg geymslupláss og gód adstada til ad lemja hofdinu upp í hilluna sem er fyrir ofan rúmid mitt :) Hverfid sem ég bý í virdist vera talsvert flottara en thad sem ég bjó í ádur (Eva getur sagt fólki frá dekkstu hlidum thess) eda thetta fannst mér a.m.k. thangad til í gaerkveldi. Thá fórum vid Jordi í gongutúr eftir kvoldmat til ad henda rusli og sáum mann hinum megin vid gotuna ad tala í gsm-síma. Madurinn hefur líklega verid úti í somu erindagjordum og vid nema ad einhver hefur hringt í hann og líklega hefur samtalid dregist a langinn thar sem madurinn var ad PISSA Á GANGSTÉTTARBRÚNINA!!!!! Ég sá m.a.s. á honum tillann....óóógóóó. Aldrei aftur mun ég ganga í bleytu á gangstéttum Boltañastraetis.

Kóngsins Kaupmannahöfn

Satt best að segja hef ég ekki kynnst þessari borg nokkurn tímann að ráði og þetta stutta stopp mitt á ekkert eftir að kynna mig betur en ég átta mig betur og betur á því þegar ég stoppa hér í mýflugumynd að mig langar að koma hingað og vera í svona viku. Þetta er svo falleg borg og skemmtilegt mannlíf. Óli og Sunna tóku á móti mér eftir erfiða flugferð (sökum örlítillar ókyrrðar og sparkóðrar lítillar stúlku sem sat fyrir aftan mig, og já hún og bróðir hennar voru afar hávær í þokkabót) og við fórum út að borða á ítölskum stað nálægt stúdentagörðunum sem þau búa á. Staðurinn var allt í lagi en þjónarnir reyndar bara felu-Ítalir, a.m.k. hluti af þeim sem talaði spænsku en ekki ítölsku. Eftir matinn hjóluðum við svo niður í bæ og kíktum á kaffihús og bar sem var nokkuð kósí. Nú ætla ég að hátta mig og biðja til Guðs að ég verði ekki rukkuð fyrir yfirvigt á morgun, man nefnilega ekki hvort taka má fimmtán eða tuttugu kíló hjá Maersk Air.

p.s. Gleymdi að segja að ekki varð úr ósk minni með myndarlega flugmanninn. Meðleigjandinn verður Dolores, Bandói sem starfar sem enskukennari. Spennandi...

Gleði helgarinnar

Já, þetta var góð helgi þó svo að ég hefði kannski mátt koma meiru í verk. Á föstudagskvöldið var ég reyndar bara heima, skrapp til ömmu og fékk svo Elsu frænku í heimsókn að glápa á videó. Á laugardaginn þurfti ég að vakna fyrir allar aldir enda mikilvægt verkefni framundan. Við Jónas (og reyndar Sigrún Þöll líka) höfðum nefnilega ákveðið að gera tilraun með að ná í miða á Damien Rice tónleika, sem haldnir verða næstkomandi fimmtudag. Til að gera ekki svo langa sögu enn styttri þá náðum við miðum og ég er mjög spennt! :) Eftir raðarbið fór ég að vinna og um kvöldið var svo stórteiti hjá Jónasi hinum títtnefnda. Veislan sú var hin besta og útferðin á eftir ekki síðri. Við Sigrún Þöll og Jónas entumst lengst, ef til vill til þess að fagna miðunum fyrrnefndu. Á vegi okkar varð margt manna; sæti skiptineminn (þeir eru reyndar ábyggilega fleiri en einn...) var á Dillon og stelpa sem var í sama grunnskóla og ég spurði hvort ég héti ekki örugglega Rósalind eða eitthvað álíka. Á Hlölla varð Jónasi mjög til vina með stúlku um þrítugt sem var mikill mjólkuraðdáandi og helst vildi hún súkkulaðibragð af mjólkinni...hehehe (les: snobbhlátur). Sunnudagurinn var ekki slæmur heldur en þreytan reyndar talsvert. Finnur tók á móti mér í vöfflur og svo eldaði ég lax og bauð ömmu og Elíasi í mat. Eftir mat fórum við Elsa svo í bíó á frímiðum á myndina „The Girl next Door”, sem er afar skemmtileg, mér til mikillar undrunar. Jæja, þá vitið þið það þó svo að þið hafið eflaust engan áhuga. :)

Complete kjafteid

discover what candy you are @ quiz me

Samkvæmi

verður haldið að Kleppi föstudagskvöldið 24. september næstkomandi. Fyrirhuguð er mikil gleði og enn meiri glaumur og er öllum sem vettlingi geta valdið boðið að mæta. (Ég vil nefnilega helst ekki fá fólk sem er svo aumt að það getur ekki haldið á vettlingi, það þýðir nefnilega eflaust að ég þurfi að bera viðkomandi upp stigann og ég bara nenni ekki slíku). Nánari útlistingar á veislunni munu berast síðar en vinum og vandamömmum er bent á að taka daginn frá.

Tíminn líður hratt á gervihnattaöld

og það styttist óðum í brottför. Allt er svo að segja klárt nema þessir billjón hlutir sem ég þurfti að redda áður en ég færi. Það kemur nú samt að því að það klárast allt saman. Úti er mestallt klappað og klárt. Jordi leigði íbúð sem að sögn Rosu er fín, í betra hverfi en hin og tvö af þremur herbergjum eru flott. Þar að auki er hinn fínasti ofn sem á að henta vel til pitsugerðar. Ekki slæmt það. Jordi segir hverfið fullt af Suður-Ameríkönum og Marrokkóbúum og lítið um myndarlega karlmenn. Veit ekki hvort þeirra ég tek trúanlegt, kannski bara bæði þar eð Rosa er afar veik fyrir Marokkóbúum...eða voru það Marokkóbúarnir sem voru veikir fyrir henni? Nú er Jordi annars búinn að ákveða að leigja út aukaherbergið svo að leigan lækkar örlítið. Hann ætlar að hengja upp auglýsingu á skrifstofu Iberiaflugfélagsins svo að nú verða allir að krossa fingur og vona að til okkar flytji myndarlegur flugmaður. Þetta kemur mér samt í ákvörðunarstöðu, ég má nefnilega velja hvort ég vil leigja herbergi með hjónarúmi sem er dálítið dýrt eða herbergi sem er minna og auðvitað ódýrara. Hvað finnst ykkur?

Hjálp!!!

Hver getur lagað bloggið mitt, það lítur hræðilega eftir að ég fiktaði eitthvað OG þarf nauðsynlega á litabreytingum að halda. Tölvunörd úti í heimi hjálpið!

Óður

Óður eða brjálaður, heill eða heilbrigður. Ætti ég kannski að tala í kvenkyni? Litirnir flögra kringum hnöttinn en enginn tekur eftir því nema þú.

Leiðindi eða notalegheit

Annar dagurinn í röð sem ég blogga og ástæðan er auðvitað bara ein, ég er aðgerðarlaus. Þessi vika hjá mér virðist ætla að verða full af pásum og engu að gera. Ég er í skólanum frá klukkan átta til tíu á morgnana og eftir það tekur við hin erfiða ákvarðanataka um hvernig ég eigi að eyða því sem eftir lifir af deginum. Í gær ákvað ég að leggja mig og lesa Moggann, mála glugga og elda kvöldmatinn en í dag er ég enn óákveðin. Til greina kemur að fara heim og leggja sig í smástund, mála annan glugga, reyna að koma saumavélinni í gang, að taka til í herberginu, fara upp á Tryggingarstofnun (bíður dómsdags), láta taka passamyndir af mér (ekki nógu falleg í dag), elda kvöldmat fyrir okkur Siggu, fara með sömu í verslunartúr...eða bara dóla og gera ekki neitt. Held ég velji þetta síðasta....

Framtíðin ráðin

Með þessum orðum tóku foreldrar mínir á móti okkur Siggu þegar við komum heim úr vinnunni á laugardaginn. Ástæðan var auglýsing í sunnudagseintaki Morgunblaðsins þar sem bandarískur faðir óskaði eftir íslenskum prinsessum fyrir syni sína. Maðurinn sjálfur, íbúi í Washington DC hefur verið giftur einni slíkri í 36 ár og vill að sjálfsögðu sonum sínum aðeins það besta. Með auglýsingunni fylgdi smálýsing á sonunum sem allir voru á giftingaraldri og efnilegir menn, og svo mynd af þeim með pabbanum og íslensku prinsessunni, eða kannski drottningunni. Ætli einhver hafi svarað? Mamma hótaði að skrifa fyrir okkar hönd en sagðist fyrst vilja láta taka nýjar myndir af okkur systrum. Ætli hún klæði okkur í ljósbláa blúndukjóla aftur eins og síðast þegar hún lét taka af okkur myndir?

Sumarleyfi erlendis -faersla 1-

Jaeja, nú er ég stodd í Barcelona og hálfpartinn farin ad efast um ákvordun mína um ad nema í Madrid á naesta ári. Thrátt fyrir thad ad vera ein hér lídur mér vel, thad er gott og gaman ad ráfa um goturnar, skoda búdir, veitingastadi og mannlífid. Thad tók lengri tíma en ég hélt ad finna aftur H&M búdina sem ég kann svo vel vid en eftir ad hafa hrist af mér lítinn mannaling sem vildi fara á kaffihús med mér ratadi ég inn í réttu gotuna. Farfuglaheimilid sem ég bý á hér er ekki jafnskemmtilegt og náttstadurinn í Valenciu. Thar bjó ég í thriggja manna herbergi med tveimur Lundúnapeyjum, kurteisum og snyrtilegum, thrátt fyrir ad vera fremur kaerulausir med ad loka á eftir sér (dyrnar opnar thegar ég vaknadi). Hér er ég á sama farfuglaheimili...(more coming)

Áhugasviðspróf

Já, ég hef tekið nokkuð slík en best hefur mér alltaf þótt að prófa mig bara áfram. Þannig hef ég horft á nokkuð margar spennumyndir til þess eins að komast að því að mér finnst þær frekar leiðinlegar, ég hef gert tilraunir til að stunda líkamsrækt og áttað mig á því að áhugi minn liggur ekki þar og svo mætti lengi telja. Í dag skellti ég mér á sjóinn. Nordjobb fór nefnilega í hvalaskoðunarferð og ég mætti galvösk með samloku í nesti sem ég skellti í mig áður en lagt var úr höfn. Því hefði ég betur sleppt. Eftir um það bil tvær mínútur um borð fór mér að líða illa og vanlíðanin stigmagnaðist svo og náði líklega hámarki inni á salerni skipsins. Ég lá svo á bekk ásamt sænskri stúlku, hlustaði á áhugasaman leiðsögumanninn spenntan yfir því að sést hefði í hvalsporð og sagði við sjálfa mig: „I DON'T GIVE A SHIT". Það slæma er að mér er enn þá óglatt, það hafði ekki góð áhrifa að fylla magann á eftir með fiski, frönskum og ís. Svo skammast ég mín auðvitað líka fyrir að vera íslenskur afkomandi sjómanna sem ekki getur þolað einn stuttan (reyndar fannst hann ALLS ekki stuttur þar sem ég lá niðri í bátnum í vanlíðan) sjótúr. En núna veit ég það, hvalaskoðunarferðir eru ekki fyrir mig. Einu skrefi nær í sjálfsþekkingarleitinni.

júlífærsla

Ég er ekki ein um að vera latur summarbloggari það er nokkuð ljóst en ég ætla engu að síður ekki að nýta það sem afsökun enda hefur þetta sumar verið nokkuð viðburðaríkt og mér finnst vinnan mín svo áhugaverð að ég tala stanslaust um hana. Leiðinlegt að ég leyfi ekki blogglesendum að njóta eða hvað? Síðustu helgi fórum við í raftingferð norður í Varmahlíð. Alls vorum við 47, ótrúlegur fjöldi og þetta heppnaðist allt vel. Reyndar var ég á báti með algjörum gungum og við hentum því engum í vatn eða dönsuðum mikið á gúmmíbátsborðinu en þetta var samt skemmtilegt og ég var stolt af einni stelpunni sem er afskaplega vatnshrædd en lét sig hafa það að koma með og hafði gaman af. Við gistum á Blönduósi og til allrar lukku rigndi ekki, ótrúlegt en satt. Ég á erfitt með að gera upp við mig hvort hápunktur ferðarinnar hafi verið raftingferðin sjálf og stökkið niður af klettinum (vel á minnst, það var skelfileg lífsreynsla) eða barferðin okkar um kvöldið. Þá fór ég ásamt danskri stelpu, Íslendingi og fleirum á lítinn bar í bænum sem væri ekki í frásögu færandi nema vegna þess að ég var íklædd vindbuxum, regnjakka, flíspeysu, ullarhúfu og þessum líka fallegu bláu gúmmístígvélum með límbandi á. Í þessari múnderingu skellti ég mér í dans ásamt heimamönnum...aldeilis gaman :)  

Talandi um fall sökum fíknar

Við Sigga erum orðnar mjög sólgnar í harðfisk og eyðum stórum fúlgum í þetta gæðasnakk í viku hverri. Yfirleitt förum við bara í hverfisbúðina en við látum okkur dreyma um góða harðfiskinn sem ég hef keypt í Kolaportinu tvisvar sinnum. Í annað skiptið sem ég fór heilsaði konan mér „hæ” og brosti en ég ímyndaði mér að hún væri svona ung og „hipp” í sér að hún væri farin að heilsa á þennan máta. Í dag þegar ég fór í Kolaportið komst ég að því að ég hafði rangt fyrir mér. Konan heilsaði aftur jafnkumpánlega og ræddi við mig um síðustu kaup mín. Það er ekki nóg með það að ég sé orðin fastakúnni á videóleigunni heldur líka í harðfiskshorninu í Kolaportinu. Hæfir þetta 23 ára gamalli stúlku?

Fíkn getur orðið að falli

Þrátt fyrir það að vera ekkert kvikmyndagúrú er ég mjög dyggur gestur á myndbandaleigu hverfisins og hef verið það gegnum árin. Þegar eigendur leigunnar afgreiða mig þarf ég yfirleitt ekki að gefa upp kennitölu og mér er heilsað kumpánlega. Ástæða tíðra heimsóna minna á leiguna síðastliðin ár hefur samt ekki verið sú að ég hafi leigt margar kvikmyndir, nei, ég datt í sjónvarpsþætti. Fyrst var það Friends en þegar ég var búin að sjá svo að segja alla þáttaröðina (og vinir mínir löngu búnir) skipti ég yfir í Sex and the City og má segja að þátturinn sé orðin hálfgerð fíkn hjá mér. Við systur förum iðulega saman, horfum á kvikmyndirnar og ákveðum að fara yfir í þættina (smekkur minn fyrir væmnum sunnudagsmyndum eða þýsk-norskum drömum og smekkur hennar fyrir kappakstursmyndum fellur illa saman). Þá tekur við sérstök athöfn; Sigga les aftan á þættina þar sem ég er haldin minnisleysi á alvarlegu stigi og get ekki munað hvort ég er búin að sjá þætti eða ekki. Oftar en ekki tek ég upp spóluna sem við horfðum síðast á (tveimur dögum fyrr kannski) og spyr Siggu hvort þetta sé ekki eitthvað sem við eigum eftir að sjá. Fíknin stigmagnast samt. Það má sjá í því að síðustu daga hef ég rifist í starfsmanni leigunnar og óskað eftir því að þeir panti fleiri þætti. Í bræði minni hef ég jafnvel misst spólur á gólfið og brotið þær. Þegar ég svo kem með spólur og bið starfsmennina að athuga hvenær ég tók þær síðast held ég að þeim votti af virðingu sem borin var fyrir mér áður fyrr sé fleygt út um gluggann.

Gleðitíðindi

„Hress” er farinn að blogga á ný. Skemmtileg frásögnin hans af grillveislunni.

Páll Heimisson

Held þetta verði svona þema...búin að tala um Catiu og nú tek ég Pál fyrir. Tilfinningar mínar til hans einmitt núna eru aðeins blendnari.

Catia

Hún er nú alveg yndisleg stúlka hún Catia Andrea. Eruð þið ekki sammála?

Cambios

Estoy empezando a tener miedo. Mi gusto ha cambiado drasticamente en menos de un año. ¿Alguien me puede ayudar, por favor?

Hæ, hó og jibbíjei og jibbbíííííí jeeeii

..það er kominn sautjándi júní. Engu að síður virtust fáir í hátíðarskapi miðað við fjöldann (fámennið) í miðbænum. Kannski er ég bara orðin gömul og vitlaus en ég man nú varla eftir því að hafa gengið um bæinn á þjóðhátíðardegi og þótt fátt manna á staðnum. Miðað við það að ekki var rigning er ég undrandi. Ætli fólk hafi fremur haldið sig heima og horft á Sex and the City? Annars átti ég bærilegan 16. júní. Nordjobb og Snorraverkefnið héldu saman íslenska veislu og þökk sé Osta- og smjörsölunni, Mjólkursamsölunni og Ölgerðinni gátum við boðið upp á glæsilegar veitingar. Vestur-Íslendingarnir komu líka með sælgæti með sér og líklega hafa allir getað borðað fylli sína af góðgætinu sem þau renndu svo niður með öli. Nokkrir tóku sig til og skemmmtu með söng og hljóðfæraslætti og svo hlustaði fólk á tónlist, spjallaði og drakk og hélt svo í miðbæinn á staðarölt. Ég varð eftir ásamt Ösp, Ingu og Silju sem hjálpuðu við frágang og við héldum svo í bæinn (reyndar án Aspar) og settum met í fjölda heimsóttra staða. Þar eð Silja er á leið úr landi vildi hún heimsækja marga bari og diskótek og fékk stúlkan ósk sína uppfyllta. Þessar heimsóknir breyttu skoðun minni á miðbænum. Nellýs er ekki lengur ógeðslegasti staður bæjarins í mínum huga, nú hefur De palace tekið við. OJJJJJ! Viðbjóðslegur staður. Kvöldið endaði svo með því að ég fann litlu systur og beið eftir henni dágóða stund og við fórum svo heim. Í dag þjáist ég af óútskýranlegum bakverki....:(

sur sur sur

Ég er ansi hrædd um að eitthvað þurfi að gerast í lífi mínu. Ein ástæða þess er líklega sú að ég geri ekki annað en að vinna, borða, sofa og glápa á video (nánar tiltekið Sex and the City þætti, margar hverja í þriðja sinn). Önnur er sú að ég er farin að eiga ömurlega daga, daga sem ég er fúl og mig langar helst að öskra að fólki. Ég læt þetta vitanlega bitna á vesalings systur minni og stundum íhuga ég að vera reið út í þjóðir. Held samt að það sé ekki lausnin. Ætla að prófa annan möguleika...stuttan blund í lyfturúminu mínu. Sjáum hvort það dugar ekki...

Sumarstarf -tímabundið-

Heimili í Austurbæ leitar að hraustum einstaklingi til að taka að sér þrif. Um er að ræða tímabundið verkefni en boðið er upp á nokkuð frjálsan vinnutíma. Æskilegt er að viðkomandi sé í góðu líkamlegu ásigkomulagi og ekki viðkvæmur fyrir slæmri lykt. Nausðynlegt er að starfinu sé lokið fyrir sunnudag 20. júní næstkomandi. Nánari upplýsingar gefa Alma og Sigríður í S. 5534059.

A	Appreciative
L	Luscious
M	Mystical
A	Accurate

Name / Username:

Name Acronym Generator
From Go-Quiz.com

Úff hvað það var gott að fá sér að borða. Ég var orðin hræðilega svöng og þessi leikfimitími sem ég fór í jók bara á matarlystina. Annars verð ég að segja að konan sem reyndi að púla mér áfram í dag er með þeim fyndnari sem orðið hefur á vegi mínum. Fyrir utan það að öskra „bikini, bikini, stelpur!”, þreyttum leikfimiselum til hvatningar þá spyr hún hvort við höfum borðað of mikið um helgina og minnir á Megaviku Domino´s. Hún sagði okkur líka frá því að hefði hún verið fimmtán árum yngri hefði hún framið mannrán þegar pizzasendillinn kom með flatbökuna til hennar, svo sætur hafi hann verið....ég sem hélt að Palli væri hættur að vinna..

Í gær átti ég fremur viðburðarríkan dag...fyrst yndislegar átta klukkustundir í Á.T.V.R. og svo skellti ég mér heim til að dressa mig upp og borða pizzu. Eftir misheppnaða fegrunartilraun mína héldum við Sigríður í Borgarleikhúsið þar sem við hittum Ölmu ömmu, Evu frænku og Elsu. Tilefnið var að við ætluðum að sjá söngleikinn Chicago. Einhverra hluta vegna var ég örlítið þreytt í leikhúsinu og fór svo að ég dottaði a.m.k. þrisvar sinnum, þar af einu sinni í rosastuðlagi. Mér fannst þetta einfaldlega ekki skemmtileg saga þótt dansarar og leikarar hafi staðið sig eins og hetjur. Tónlistin fannst mér heldur ekkert sérlega skemmtileg þótt allir hafi sungið vel. Ekki samt segja ömmu, hún bauð okkur nefnilega.

Eftir leikhúsið héldum við systur í afmælisboð til Valgerðar (Til hamingju með daginn, Valgerður!) þar sem fjöldi gesta hafði safnast saman til að fagna þessum sérstaka degi. Ég skemmti mér vel við kjaftaskap, magadans og bananabrauðsát en við héldum svo nokkrar af stað niður í bæ. Hvítasunnudagur er í dag svo að flestallir skemmtistaðir lokuðu klukkan þrjú. Við létum það samt ekki á okkur fá og reyndum að njóta þeirra fáu mínútna sem okkur buðust, kíktum á Prikið og 11 (ellefu) og gengum svo aðeins um. Ég held ég hafi sjaldan séð/hitt svona marga sem ég þekki/kannast við á jafnstuttum tíma. Við hittum auðvitað tvo nordjobbara og „tvíburabróður” annars þeirra, Auði, Kollu, Pétur, sá rassapönka, Vesturbæjarrollinga og einn þriðja af árganginum mínum í Langholtsskóla. Og já...ég hitti líka gamalt blint stefnumót, allt Auði að þakka. Ég er ansi hrædd um að dagurinn í dag verði ekki jafnviðburðarríkur. Á eftir þarf ég að fara að vinna, ætla að þvo þvott og laga aðeins til. Fúlt...:(

Ya no escribo nada en mi blog...una de las razones es que mi amgia estuvo de visita y el tiempo libre que tenía usé con ella. Otra es el trabajo que ocupa bastante de mi tiempo y me hace bastante estresada. Ya ha venido una parte de los nordjobbers que trabajarán aquí este verano, todos muy majos. El martes será un día bastante grande en el trabajo porque este fin de semana vendrán aproximadamente diez personas que todas estarán en la oficina ese día. ¡Qué aburrida soy! Hablo constantemente de mi trabajo. :(

Perdí la boda del príncipe español. Aquí no lo pusieron en la tele pero mi madre (una adicta a la televisión) la encontró en la televisón danesa creo y lo vio. Según ella llovía tanto que tuvieron que llevar a la pareja en coche en vez de dejarles cruzar la manta roja. También me dijo que plantaron áboles en los lugares de los atentados en Madrid, la misma cantidad de árboles que víctimas. A mí me gustaría ver algo de esa boda...¿alguien la grabó?

Dauði og djöfull,
dauði og djöfull,
dauði og djöfull...
eða kannski ekki?

Rósa er að koma í heimsókn, ekki samt Rósa frænka eins og sumir hafa misskilið. Það verður eflaust gaman að fá hana en forvinnan er ekki skemmtileg. Síðan að prófum lauk (með smápásu á laugardagskvöldið enda þjóðhátíð júróvisjónaðdáenda) hef ég hef ég verið í þrælabúðum. Ég hóf daginn á því að fara í strætó til að hjálpa pabba við að ná í bílinn okkar upp í Kópavog. Svo keyrði ég með honum, fór með honum í búð og fleira. Klukkan fjögur hófst samt púlið. Rósa er jú afar snyrtileg stúlka og því þurfti ég að taka til í herberginu mínu og æi úr því að ég var að þessu, mála aðeins yfir gluggann í herberginu. Þetta tók LANGAN tíma en mömmu tókst samt að plata mig út í að athuga aðeins gluggann á baðinu og mála yfir hann. Glugginn var svo ógeðslegur svo að á endanum pússaði ég hann og málaði og hætti ekki fyrr en klukkan ellefu um kvöldið, uppgefin. Í gær kom ég svo heim eftir vinnu og sama tók við, þrif á öllum veggjum á baðherbergi, pússun á baðkarinu og svo mætti lengi telja. Nú þakka ég bara fyrir mér að við fáum enga þjóðhöfðingja í heimsókn á Kleppsveginn.

Ahora que he terminado los examanes estoy más ocupada que antes, no puedo dormir las ocho horas que necesito cada noche y estoy haciendo cositas todo el rato. Casi quiero volver a la época de los examenes en que pude levantarme a las diez de la mañana y estar vaga. Ya no.....

Eftirfarandi sá ég á www.esctoday.com: „Several Operación Triunfo stars will support Ramón by attending Spanish Eurovision fiestas, organised all over Europe on 15th May, the night of the final of the Eurovision Song Contest. In seven European capitals, the Eurovision Song Contest and the coverage by TVE will be shown on big screens. To crown it all, an Operación Triunfo star will attend each of the parties to give a performance. You can find a Eurovision fiesta in following cities: Paris with Ainhoa Brussels with Alejandro Berlin with Álex Oslo with Gisela Stockholm with Hugo London with Tena Dublin with Vega" Ég er hræðilega sár að þeir skilji Reykjavík útundan. ÉG hefði alveg verið til í að fá...alla nema Hugo hingað og hefði dansað villt í „fiestunni" hans. Skamm skamm !

Ok, umfjöllunin heldur áfram.
Litháen: Flott hvernig þau eru eins og á hlaupabretti í myndbandinu en það nægir ekki til að mér líki sérstaklega vel við lagið.
Albanía: Dansinn í myndbandinu er eitthvað það hlægilegasta sem ég séð og ég vona og krossa fingur að þau verði með sama „show” á miðvikudagskvöldið. Lagið er fínt og stelpan sem syngur góð. Gæti komist áfram, vona það!
Kýpur: Flott lag! Ætli stelpan sé að syngja um ís?
Makedónía: Æi ég veit ekki...ekki alslæmt en ekki mjög gott heldur. Þarfnast kannski meiri hlustunar.
Slóvenía: Æi nei.
Eistland: Mjög þjóðlegt og að vissu leyti skemmtilegt en eitthvað vantar.
Króatía: Nei, nei, nei!
Danmörk: Fjörugt og skemmtilegt, kemst örugglega áfram. Serbía og Svartfjallaland: Flott lag en kannski ekki nógu poppað til að komast áfram.
Bosnía: Fyndið lag sem hentar ágætlega til dansæfinga.
Holland: Hugljúft og bara nokkuð ágætt.

Ég er að spá...(já mér leiðist hér á Hlöðunni við lærdóm)...á einhver upptöku af síðasta Sex and the City þættinum? Ég missti af honum og er pínulítið sár. Annars er ég að læra núna fyrir síðasta prófið og hef eiginlega ekki hugmynd um hvað ég eigi að læra, bara geri eitthvað og eitthvað. Úbbss...

Jæja, nú ætla ég að tala um júróvisjónlögin í ár....kemur í pörtum.
FINNLAND: Þrátt fyrir geysilegan kynþokka söngvarans þá segi ég nei. Þetta er álíka leiðinlegt lag og flest finnsku júróvisjónlögin og kemst örugglega ekki áfram á lokakvöldið.

HVÍTA RÚSSLAND: Aldeilis kraftur í þessu lagi en ekki til að komast áfram, þetta er of skrítið til þess.

SVISS: Þetta er svo lélegt lag að það er hlægilegt.

LATVIA: Ég viðurkenni að þetta er ekkert stórkostlegt lag en ég fíla það pínulítið.

ÍSRAEL: Frekar flott hjá karli en spurning hvort það kemst áfram. Á það alveg skilið.

ANDORRA: Þetta er í dálitlu uppáhaldi hjá mér, kannski af því að mér finnst gaman að heyra lag á katalónsku. Vonandi kemst þetta áfram.

PORTÚGAL: Ágætt, bærilegt, en efast um að það komist áfram.

MALTA: Skemmtilega öðruvísi lag í Disneystíl sem kemst örugglega áfram ef höfrungarnir verða með á sviðinu.

MÓNAKÓ: Held þetta misheppnist og svo er lagið ekkert það sterkt. Samt áhlustanlegt.

GRIKKLAND: Fyrst fannst mér þetta lag frekar „pathetic” en Sigga lét mig hlusta á það um það bil hundrað sinnum og ég gat bara ekki annað en hrifist af sveiflunni. Kemst pottþétt áfram og líklega í Topp 10 á lokakvöldinu.

ÚKRAÍNA: Rosalega flott lag, mögulegur sigurvegari.

Fúff, ég bara nenni ekki að blogga á íslensku...

Dentro de una hora tengo mi exámen de gramática española y no estoy segura de que salga bien. La razón por mi incertidumbre es que he estado hablando lenguas nórdicas, es decir sueco y danés durante dos días y sigo pensando en ellas. El español tiene que entrar en mi cabeza antes de que empiece el exámen. El viaje a Malmö no era a Malmö al final. El curso tuvo lugar en un centro temático (de la edad de la piedra ? ) en un sitio llamado Höör. No he mirado el mapa para ver dónde está este sitio pero he calculado que tiene que estar a 50 o 100 kilometros de Malmö, pero me dormí en el coche al volver así que no tengo ni idea la verdad. En el curso estuvimos los que vamos a trabajar para Nordjobb este verano. Era muy intersante pero también un poco difícil porque no domino el sueco pero todos los demás si (salvo los danéses claro). Desafortunadamente no podimos parar en Copenhague al volver, o eso decidimos porque en Dinamarca tenían fiesta ayer. Por lo tanto paramos en Malmö al volver y nos fuimos a unas tiendas. Yo me fui a H&M, tenía dinero pero no quería comprar nada. Creo que me pasa algo. :o/ Bueno...voy a estudiar un poco...

He terminado tres..o más bien cuatro de mis examenes y ahora sólo me quedan los examenes de español; gramatica, cine, negocios y América latina...no quierooooooooooooo

Í gær uppgötvaði ég nýja hetju, John Doe. Ef þið vitið ekki hver kauði er þá mæli ég með því að sleppa djamminu næsta föstudagskvöld og halda sig heima og horfa á Skjá einn klukkan 21. Þá hefst þessi merki þáttur. John Doe er enginn venjulegur maður. Hann er maður sem ekki veit hver hann er, uppruni hans er honum jafn óljós og...svart. Hann virðist sem sé hafa gleymt því hvaðan hann er og hver hann er, tengist ef til vill því sem sést í kynningunni, hann nakinn að detta í vatn. Get ekki útskýrt það nánar. Það sem gerir John svona frábæran að mínu mati er samt ekki fegurð nakins líkama hans, (þótt hann sé alls ekkert umkvörtunarefni) heldur sú rosalega vitneskja sem hann býr yfir. Hann veit svo mikið og er svo fljótur að hugsa að lögreglan leitar til hans í erfiðum málum, og hann þarf ekki annað en að líta á lík og þá getur hann sagt til um dauðastundu, hvernig viðkomandi var drepinn (til að mynda hvort hann var dáinn áður en hann var smurður) og svo framvegis. Einnig er hann skemmtilegur í frítíma. Þegar hann fer á bar byrjar hann ekki að spjalla um veðrið eða álíka leiðinlega hluti eins og Jón Jónsson myndi gera. Nei, John Doe kemur með fræðslumola. Til að mynda segir hann stúlkunni sem hann situr með að til að búa til hnetusmjörskrukku þurfi að meðaltali 500 hnetur og svo spilar hann á píanó. Ekki þarf að taka fram að maðurinn virðist jafnfær á öll tungumál, talar hann a.m.k. tungu Víetnama af hinni mestu snilli. Kannski hefði ég betur sleppt því að skrifa um John hér. Nú munu kvenkyns lesendur bloggsins þyrpast að John og veita mér samkeppni, hugsandi til þeirra ljúf fróðlegu kvölda sem þær geta átt með honum, spjallandi á íslensku. John Doe rúlar!

Nú, meira en nokkurn tímann, er ég viss um að ég sé engin íþróttastelpa. Lengi hefur staðið til hjá mér að byrja í líkamsrækt. Ég setti mér það takmark fyrir löngu síðan að byrja þegar Laugar myndu verða tilbúnar, svo rann sá dagur upp, allt of snemma, og ég ákvað að fresta ræktinni aðeins. Ég ætlaði mér svo nokkrum sinnum að fara en ekki varð úr fyrr en um helgina að ég keypti kort á tilboði hjá Baðhúsinu. Að sjálfsögðu byrjaði ég með trompi, strax á sunnudag skelltum við systir okkur í Sporthúsið þar sem við skelltum okkur aðeins á hlaupabretti og þrekhjól, kíktum á tækin og enduðum þetta svo með skvasstíma. Það var hressandi en daginn eftir leið mér eins og vörubílstrukkur hefði keyrt yfir mig. Engu að síður ákvað ég að standa við plön mín og fór í leikfimitíma í Baðhúsið daginn eftir. Það var á mánudaginn. Núna er miðvikudagskvöld og ég finn enn þá mjög vel fyrir harðsperrunum sem ætluðu mig að drepa í gær. Ég gat varla gengið. Svo talar fólk um hversu hollt það sé að fara í líkamsrækt...

Til hamingju með daginn Eddpedd!

Úff, það ætti að banna málningarframkvæmdir á prófatímum. Ég sit í Árnagarði og er að kafna úr ógeðslykt og er ábyggilega á góðri leið með að mynda öndunarsjúkdóma í lungum mínum. OJ OJ OJ! Annars vildi ég bara benda fólki á linkinn „Lítil kríli skrifa" hér til hliðar, þar má finna íslenska útgáfu af færslu minni frá 23. apríl síðastliðnum. Njótið vel!

Ég held ég muni aldrei, aldrei aftur taka námskeið sem hefur eitthvað heimspekitengt í titlinum. Næstkomandi miðvikudag er ég að fara í forspjallsvísindapróf og ég er satt best að segja að mygla úr leiðindum og þó er ég aðeins búin að lesa 10% af því sem ég hefði átt að vera búin að lesa. Þetta er eitthvert það leiðinlegasta lesefni sem ég veit um, leiðinlegt að lesa það en enn þá verra að þurfa að leggja þetta leiðindakvak á minnið. Hjálpi mér allir heilagir...núna og í prófinu!

Mi madre se fue a Escocia durante unos días. Por lo tanto sólo había tres personas en casa; mi padre, mi hermana y yo. Nunca me había dado cuenta de la importancia o más bien la influencia que tiene mi madre en casa. Nuestro piso suele ser bastante ordenado y ahora sé que eso es por mi madre. Ella se fue a Glasgow el jueves por la mañana antes de que nos levantamos nosotros. La primera pista de que algo había cambiado era que nadie hizo su cama aquella mañana. Era como una cosa automática causada por la ausencia de la figura madre. Lo segundo era que cuando cenamos mi padre no comía lo mismo que normal. Cuando está mi madre, él suele comer un poco de verduras, patatas o algo parecido aunque de verdad sólo le guste la carne. Esta vez mi hermana notó que lo único que tenía mi padre en su plato era carne, mucha carne y le preguntó lo mismo que suele preguntarle mi madre: Papá, ¿no quieres un poco de ensalada, o patatas? En vez de echarse un poco en el plato como suele hacer cuando pregunta mi madre, mi padre le dijo NO a mi hermana y le explicó que así le gusta la comida, sólo carne sin nada de esas cosas extra que a nadie le gustan. Ahora que ha vuelto mi madre me da mucha ilusión cómo será el comportamiento de mi padre en la cena. :)

GLEÐILEGT SUMAR!!
Hoy es el primer día de verano en Islandia y sorprendendemente no es un día de mucho frío, no hace viento y no llueve. ¿Qué pasa? ¿Va a ser un día de verano de verdad? Nah...no puede ser.
Ég trúi því ekki að dagurinn í dag verði svona sumarlegur...

Hay marineros franceses en Reykjavík. Los vi corriendo por la playa...intentando hacer aún más bonitos sus cuerpos....mmmmm...me voy al centro...:)

Það eru franskir sjóliðar í bænum!!!!!!! Sá nokkra þeirra skokka meðfram sjónum...ekkert slæm sjón. Farin í bæinn...-Alma-

Fotos / Myndir:
Son fotos del pasado viernes...muy raras, no digo nada más. Pulsad "fotos" para verlas.
Þetta eru myndir frá síðastliðnum föstudegi...mjög skrýtnar, segi ekki annað. Smellið á "myndir" til að skoða.

Ég er að fara í munnlegt ítölskupróf. Það eina gagnlega sem ég er búin að gera var að hitta Elías í gær og æfa mig svolítið (við hittum líka einhvern Ítala sem spjallaði pínulítið), þess utan ekkert nema að hlusta á ítalskar hlustunaræfingar fram og til baka. Það er að gera mig klikkaða!

He decidido empezar a escribir de vez en cuando en castellano en mi blog. Así practico el idioma y mis amigos que no hablan islandés lo podrán leer. También es una oportunidad para usar mi nuevo diccionario "el Sohez" y así aprender nuevas palabras. Volví de Madrid hace unos días. Como no tengo mi primer examen hasta mañana (italiano hablado), he pasado los últimos días trabajando un poco, tocando me los huevos y estudiando poco. No sé cómo aprobaré los examenes. Parece que mi madre está volviéndose loca. No sé qué es lo que le pasa, quizás echa de menos a mi hermano, o más bien, echa de menos el poder molestarle todo el rato. Como él se ha ido de casa, ella ahora tiene tanta engergía extra que usa para sus locuras. Nunca ha sido una madre normal pero antes no pasó todas las mañanas intentando molestar a mi hermana, dándole abrazos, besos y diciéndole lo guapa que está. Los que conocen a mi hermana saben que le cuesta mucho levantarse por la mañana y nadie, sí NADIE habla con ella antes de las once de la mañana. El otro día mi madre me estaba hablando y me dijo una cosa muy rara, algo a que no estoy acostumbrada para nada. Yo le dije que tenía hambre o algo parecido y me contestó diciendo: Éttu skít y sonriendo. Éttu skít, para los que no entienden esa frase no tan bonita, significa más o menos que te comas la mierda. Estoy preocupada, no digo nada más. :)

Fyrir þá sem hyggja á ferð um Danaveldi bendi ég fólki á að taka eftirfarandi orðum ekki brosandi: (leiðréttingar velkomnar)
møgfisse
stodder
klamme so
fede perkersvin
dumme kælling
slap fisse
finke
tudefjæs
spasser
spade
skiderik
møgunge
røvhul
idiot
horeunge

Jæja, ég er snúin aftur af Íberíuskaga, sátt með vel heppnaða ferð. Satt best að segja gerði ég ekkert sérlega spennandi, það var nóg fyrir mig að hitta vini og kunningja, hlaupa udan sprengjum og slappa dálítið af...og já, versla örlítið. Þessi ferð hjálpaði mér við framkvæmd þjónustukönnunar Icelandair, enda í þriðja skiptið á árinu sem ég flýg með þeim og í þetta sinn gat ég borið þá saman við Iberia. Flugið út til London var mjög ljúft enda sat ég ein í röð og svaf svo að segja allan tímann eða dormaði og reyndi líka að skilja Spánverjana sem sátu fyrir aftan mig. Iberiuflugið var einnig ágætt, maðurinn sem sat við hliðina á mér var ósköp indæll og strákurinn hans ekkert svo óþolandi. Þar að auki var einn flugþjónninn fremur myndarlegur. Og já...ein flugfreyjan bar eftirnafnið Chocolate, eftir því sem mér best heyrðist. En þau örlög. Ekki myndi ég vilja þurfa að kynna mig: Sæl, Alma heiti ég Súkkulaði. Flugið heim var ekki eins notalegt. Ég sat við hliðina á þremur; þéttvaxinni miðaldra konu, ungum manni og litlu barni. Ég held að þetta hafi verið Brasilíubúar. Barnið var raunar yndislegt, brosti út í eitt og öskraði aðeins á kortersfresti. Líklega hefur konan samt verið dálítið hrædd við mig; ég las í bók, brosti og geiflaði mig framan í barnið og dottaði með reglulegu millibili. Hef eflaust virkað hálfspes. Flugið heim var svo fullt af Íslendingum. Mér finnst ekkert óhuggulegra eftir ferð fjarri heimahögunum að koma á flugvöllinn og heyra íslenskar raddir úti um allt. Flugið var fullt og maðurinn sem sat við hliðina á mér geymdi rauðvínsflösku í klofinu (til að verma hana?? ekki spyrja mig) og nuddaðist óþægilega utan í mig. OJJJJJ! Það var samt mjög fyndið í upphafi flugs þegar flugfreyjan gerði mistök í kallkerfinu, hún mundi ekki nafn flugstjórans og hóstaði svo og hóstaði. :) Það þarf lítið til að kæta mig eftir að hafa hangið margar klukkustundir á járnbekk á Heathrow, nærð á engu öðru en Burger Kingógeði. Ég held ég fljúgi bara beint héðan í frá.

Bendi fólki á tengil að síðu Margrétar hinnar fallegu, hér til hliðar (Meggthepegg), stórskemmtileg lesning!

Þrátt fyrir að hafa átt bærilega viðburðarríka síðustu viku, hef ég ekkert sagt frá henni á þessu ágæta bloggi mínu. Kannski ég bæti aðeins úr því. Á þriðjudaginn fór ég í veisluna til ítölskukennarans, einstaklega fyndin veisla.....þarna var auðvitað samankominn hópur af mjög ólíku fólki og stemmningin afskaplega undarleg. Veitingarnar voru reyndar glæsilegar og kennarinn sýndi frábær tilþrif í að þjappa hópnum svolítið saman, fyrst með því að dæla rauðvíni í fólk og svo með því að draga alla í Actionary á ítölsku. Tilþrifin í því spili voru fremur lítil. Annars var þetta í heildina séð mjög ágætt, þótt signore Gunnar hafi vantað. Svo ég haldi áfram með þetta ítölskukennsluþema, þá var ég heldur betur undrandi síðastliðið laugardagskvöld þegar ég kom út af Cirkus með Elíasi. Ég sá mann sem ég kannaðist eitthvað svo við, áttaði mig samt ekki á því hvaðan. Þá grípur einhver í mig og segir "Ciao", engin önnur en ítölskukennarinn, sem svo skottaðist inn á Cirkus. Á einhver annar kennara sem hangir þar? Mér finnst hún sko fyndin, 37 ára. :) Síðasti tíminn minn fyrir páska var svo í dag, ítalska hjá henni og ég fékk koss með þökkum fyrir veturinn frá einum bekkjarfélaga, mínum uppáhaldsbekkjarfélaga. Getið hver? :)

Þessi færsla er ætluð kennurunum mínum: Í kvöld er ég að fara í veislu til ítölskukennararns míns. Kannski fleiri ættu að halda slíkt?

Darling, it seems that you belong in Gone with the
Wind; the proper place for a romantic. You
belong in a tumultous world of changes and
opportunities, where your independence paves
the road for your survival. It is trying being
both a cynic and a dreamer, no?

Which Classic Novel do You Belong In?
brought to you by Quizilla

Helgin mín var heldur dapurleg. Ég sá mjög fáa fræga þrátt fyrir að hafa verið að vinna allan laugardaginn. Ég bað stjórann í búðinni að leyfa mér að vera bæði á föstudag og laugardag í næstu viku til að reyna að herða mig í keppninni. Held ég verði líka að fara á djammið, sé nefnilega núna að það er lítið streymi frægra hingað á Kleppsveginn á föstudag- og laugardagskvöldum!!
Ég ákvað nefnilega að halda mig heima þessa helgi og flytja milli herbergja. Þetta reyndist talsvert meira verk en ég hafði haldið og því enduðu bæði kvöldin með því að ég lak í rúmið uppgefin af þreytu. (innskot ritstjóra: ýkjur) Annars vaknaði með mér pæling á laugardagskvöldið þegar ég reyndi að setja saman afmælisgjöfina frá pabba og mömmu, skáp úr IKEA: Hversu mörg hjónabönd ætli hafi rofnað vegna samsetningarvandræða á IKEA-mublum? Ég er handviss um að þau séu þónokkur. Sem betur fer á ég engan mann og ég plataði Evu bara til að hjálpa mér örlítið og vera þess á milli andlegur skemmtari. Þetta reyndist engu að síður hálfmannskemmandi. Ein skrúfan var of þykk í agnarlitla gatið sem henni var ætlað og það gekk ekki að setja hurðirnar á skápinn. Á endanum bað ég pabba að hjálpa mér aðeins en ég var orðin svo pirruð að ég hálfurraði á hann og gafst upp á endanum. Samt gerði pabbi auðvitað ekkert af sér. Ég velti bara fyrir mér hvernig fari með nýgifta ástarhnoðra sem ákveða að kaupa sér ný húsgögn í litlu íbúðina sína og eyða helginni í að setja saman húsgögnin sem koma í þessum líka handhægu flötu umbúðum. Þetta fólk ábyggilega drepur hvort annað. Niðurstaða mín er sú að það ætti að standa á flötu pökkunum að heppilegast sé að skrifa: Vinsamlegast vinnið ekki að samsetningu í pörum! Ég er reyndar sátt stúlka í dag, enda í nýju flottu herbergi með fallegan skáp sem stendur samansettur upp við einn vegginn og með Hulk uppi á honum. Get ég annað en verið kát?

Ég er alvarlega farin að halda að ég sé gömul! Fyrir nokkrum vikum síðan fóru merkin að sjást. Jú, ég fór nefnilega að skoða piltana kringum mig. Ólíkt dömunum þá virtist sem svo að allur karlpeningur væri á góðri leið með að verða nauðasköllóttur. Nú þarf vitanlega ekki að taka fram að ég er að ýkja mjög en engu að síður þá þótti mér það áberandi hversu há kollvik menn á mínum aldri voru með, hvert sem ég leit byrjaði hárið lengst uppi á kolli. Ég hætti svo að hugsa um þetta en aftur á Saunaexpressen fór ég að vanda að skoða hitt kynið (Danina) og varð aftur vör við lítið hár. Enn reyndi ég að leiða hugann að öðru og gleyma þessu og afsakaði mig svo að þessir drengir væru ábyggilega ekki drengir heldur karlmenn nýskriðnir á fertugsaldurinn. Heldur hljóp ég á mig með þeirri ákvörðun, kom vitanlega í ljós að flestir voru þeir á mínum aldri, einn eitt táknið um elli mína. Afmælisdagurinn rann svo í garð, árin orðin 23 og Eva hóf að minna mig á hversu ógeðslega gömul ég væri orðin. Kornið sem fyllti mælinn var samt tungumálanámskeiðið í vikunni. Þar eru nokkrir ungir piltar og eins stelpur sem ég hugsaði með mér að væru á mínum aldri. Óneeeii, svo var nú ekki. Einn liðurinn í tungumálakennslunni var að segja til aldurs og kom þá ekki í ljós að piltarnir þarna voru sextán og sautján ára og margar stelpnanna á sama aldri. Ég held að ég hafi verið þriðja elst í 20 manna hópi. Ég var sex og sjö árum eldri en flestir þarna inni!!!!!!! Og á næsta ári á ég tíu ára fermingarafmæli. Hjálpi mér allir...

Jæja, ég vil benda fólki á síðuna eurovision.is (sjá link hér til hliðar). Þar má finna fróðleik og fréttir af „okkar" manni, Jónsa, sem fara mun til Istanbúl og syngja „Heaven". Núna er ég að hlusta á einhver laganna...á nú samt langt í land með að klára þar sem svo mörg lög taka þátt í ár. Sem stendur er ég með Slóveníu í eyrunum. Mig langar pínulítið að taka heyrnartólin úr...segi ekki meira. Mér finnst lagið hans Jónsa alveg þolanlegt og vel mögulegt að ég verði ástfangin af því. Tyrkneska lagið er gott og það danska fjörugt. Rétt áðan hlustaði ég á bút úr því franska sem virðist allt í lagi en því miður er ísraelska lagið bölvanlega lélegt. Svo virðist sem Tal Sondak ætli engan arftaka að eiga. :(

Ég vil benda fólki á link hér til hliðar, frægumannakeppnina. Keppnin, sem er milli Jónasar Magnússonar og mín, snýst sem sé um það að sjá sem flesta fræga. Þetta er þegar orðið æsispennandi og bendi ég áhugasömum á slóðina.

Það er ung fáklædd stúlka í ranghverfum nærbuxum sem liggur í rúmi við hliðina á mér og biður mig um að koma í rúmið. Já, Sigga hefur verið alveg hræðilega óþekk í dag. Ég fór með hana í Kringluna þar sem hún gegndi engu og í sundi suðaði hún endalaust um að fara í heitaheita pottinn. Hún sullaði svo poppi um allan sófa með viðeigandi fitublettahættu. Allt í lagi með það, þetta var nú fyrirgefanlegt. Það sem hún gerði núna áðan aftur á móti ekki. Hún stal nefnilega rúmplássinu sem ég hafði fundið mér fyrir nóttina. Pápi og mamma er nefnilega í Danaveldi á leið á Kim Larsen tónleika og ég hafði hugsað mér gott til glóðarinnar, ætlaði að sofa í mömmuholu. En nei, Sigga liggur þar og segir að ég geti bara komið og legið pabbamegin. Hvert stefnir unga fólkið í dag? Er Sigga dæmi um það hvers vænta megi af nýjum kynslóðum?

Jæja, sólin skín á gamlar konur í dag. Annars var ég í fremur leiðinlegum tíma, hann var mjög hægur og mig langaði að hrópa: "ÁFRAM, ÁFRAM" á samnemendur mína. Gerði það að sjálfsögðu ekki. Annars vil ég nefna eitt sem gæti verið til bóta fyrir mannkynið. Það er að banna að sýna gamlar myndir af fólki, þá sérstaklega gamlar ljótar myndir. Ég veit að einhverjir hljóta að vera mér sammála.

Your future occupation by meteoric
Your name
Your future occupation	None, live off government
Yearly income	$980,764
Hours per week you work	38
Education	Up to 2 years of college
Created with quill18's MemeGen 3.0!

Úff, í dag er sorgardagur! Hræðilegar þessar sprengingar í Madrid. Ég vaknaði við skilaboð frá Jordi þar sem hann sagði mér að 62 hefði látið lífið í sprengingum. Eftir því sem leið á morguninn hækkaði talan sífellt, fyrst í 112 og svo var ég að lesa núna að 135 væru látnir og á fjórða hundrað manns slasaðir. Lýsingarnar í netdagblöðunum eru skelfilegar...þetta er alveg hræðilega sorglegt. Mér er bara spurn, hvers vegna gera menn svona? Ætli þeim líði vel að hugsa til þess að 135 manns sem voru á leið í vinnuna eða skólann, alsaklaust fólk sé dáið? Færist bros á varir þeirra eftir því sem talan hækkar? Ég get bara ekki trúað því. Arrrrgghh!

Jæja pæja. Næst á dagskrá hjá mér er að lemja einhvern hjá RHÍ og sækja um Erasmus-styrk. Þetta er erfið ákvörðun fyrir mig þar sem ég virðist bara alls ekki geta ákveðið neitt. Hvernig á manneskja sem ekki getur valið sér rétt af litlum matseðli skipulagt hvað hún vill gera næsta ár? Hvert hún vill fara og hve lengi? Ég hef ekki svarið við þessu. Engu að síður eru línurnar örlítið að skýrast í hausnum á mér og ég ákvað að á miðvikudaginn fer ég og tala við kennarann og það sem ég ákveð þá verður bara lokaákvörðun. Vonandi verð ég ekki í skrítnu skapi og sæki um að fara til Póllands að læra líffræði. Vinsamlegast krossið fingur!

Ég er annars að fara á árshátíð í kvöld...spennandi eður ei? That is the question!

Jæja, nú ætla ég að reyna að skrifa nokkrar línur um ferðina. Það gerðist samt eiginlega allt of mikið til að ég geti skrifað um allt. Reynum samt að byrja:
Miðvikudagur, 25. febrúar:
Við Elías lögðum af stað allt of snemma eftir svefnlitla nótt. Það virðist vera regla hjá mér orðið að sofa ekkert nóttina fyrir flug og þar af leiðandi langar mig helst til þess að skjóta mig þegar vekjaraklukkan baular á mig í morgunsárið. Flugið gekk reyndar vel og mér tókst að sofa nánast alla leiðina. Við höfðum nokkra klukkutíma í Stokkhólmi. Ég reyndi að sýna Elíasi um en rataði ekki neitt. Reyndar rambaði ég á konungshöllina en þurfti að horfa á hana í langan tíma áður en ég staðfesti að um höllina væri að ræða. Við hittum svo Jonas sænska og fórum með honum á kaffihús og skoðuðum ljósmyndasýningu undir yfirskriftinni SPÁNN, mjög áhugavert. Alltaf gaman að hitta Jonas unga. Eftir að hafa dregið ferðatöskurnar um snjóinn í Stokkhólmsborg til að komast að höfninni og mæta aðeins of seint, hittum við danska hópinn og Norðmanninn og Svíana sem þeim fylgdu. Nokkrir myndarmenn með í hópnum. (lofaði að tala um sæta stráka). Kvöldið á bátnum var afskaplega fyndið. Við blönduðum aðeins geði við hópinn en fórum svo upp á diskótekið þar sem fjöldann allan af innflytjendastrákum á þörfinni var að finna. Ég hef satt best að segja aldrei séð annað eins. Eftir nokkur góð dansspor fórum við þreytt í háttinn í ogguponsulitla klefanum okkar.
Fimmtudagur, 26. febrúar:
Aftur þurftum við að vakna of snemma og skipta um fararkost. Við tókum nefnilega lest frá Turku til Tampere. Í Turku var allt snævi hulið og satt best að segja dálítið fallegt um að lítast. Danirnir byrjuðu strax í snjókasti, nokkuð sem þeir áttu eftir að halda áfram með það sem eftir lifði ferðar. Ég setti upp terroristahettuna og reyndi að sofa í lestinni og var ögn úldin þegar á leiðarenda var komið. Eftir langa gönguferð á hostelið þar sem línuskautahjólin undir ferðatöskunni voru reynd til hins ýtrasta, komum við okkur fyrir. Ég deildi herbergi með dönskum hrakfallabálki, tveimur íslenskum stelpum og tveimur Finnum. Það fyrsta sem við gerðum í Tampere var að heimsækja Hesburger, sem er nokkurs konar McDonald´s Finnlands. Ég er nú ekki svo hrifin af McDonald´s en jafnvel enn þá lítt hrifnari af Hesburger. Við fórum svo upp í mjög háan turn þar sem við gátum séð yfir alla Tampere-borg, eða hefðum að minnsta kosti átt að geta séð hefði skyggnið ekki verið slæmt. Danirnir héldu áfram í snjókasti. Um kvöldið fórum við í fyrsta gufubaðið. Þar var möguleiki á að baða sig í eins konar vök, fremur svalt. Það tók mig um það bil fjórar eða fimm tilraunir að dýfa mér alveg ofan í vatnið, fyrst dýfði ég tánum ofan í, svo óð ég upp að hnjám og á endanum smellti ég mér ofan í upp að höfði. Íííííííískalt! Þetta sama kvöld lékum við líka ýmsa leiki, reyndum að raða okkur upp í stafrófsröð og svo eftir augnalit, frá ljósasta að dekksta. Ég var með þriðju dekkstu augun á eftir tveimur af asískum uppruna. Mamma, ertu viss um að ég sé með íslensk augu? Varstu að dilla þér með Chi Vang?
Föstudagur, 27. febrúar:
Eftir morgunmat var ferðinni heitið á listasafn þar sem við skoðuðum finnska list frá ýmsum tímabilum. Nokkuð áhugavert barastað. Við vorum hreint og beint annað fólk menningarlega sem fór í gufubað rétt um hádegisbil. Saunan sem við heimsóttum í það skiptið var hreint út ekki slöpp, þetta var sú elsta í bænum, ef ég skildi rétt. Að sjálfsögðu varð heldur heitt í kolunum þarna inni svo að nokkrar stúlkur tóku til við að dreifa huganum með því að lemja hvor aðra með trjágreinum (!?!?!) en okkur Íslendingunum þótti það heldur skrítinn siður og fórum því frekar út og veltum okkur upp úr snjónum á heldur efnislitlum baðfötum. Rooosagaman! Svo kom líka blaðamaður sem jók enn frekar á frægð mína í Finnlandi. Hann tók myndir af mér í snjónum og svo tók hann líka viðtal sem birtist í finnsku dagblaði daginn eftir. Sem betur fer birti hann ekki strípilingamyndina af mér, bara aðra litla, heldur mynd af Brian strípihneigða frá Danaveldi og svitakettinum. Það var dálítið fyndið að sjá viðtal við sjálfan sig sem maður skildi ekki. :) Við borðuðum svo á víkingaveitingahúsi og eftir það fengum við um það bil 40 mínútna frítíma, sem ég eyddi ekki í neina vitleysu. Rokið var í H&M og á 20 mínútum tókst mér að máta og kaupa þrjár flíkur. Nokkuð vel af sér vikið það, ekki satt? Næst á dagskrá voru snjóleikir, við fórum í e-n sérfinnskan leik sem ég man ekki hvað heitir en fól í sér að kasta trékylfum í litla trjáhnulla. Nokkuð gaman! Enn skemmtilegra var samt að renna sér á snjóþotu niður mjööög bratta brekku. Nánast án undantekninga hélst maður ekki á þotunni niður alla brekkuna....rooooooosastuð! Kvölddagskráin samanstóð af áti, barferð og dansiballi. Dansað var dátt við ljúfa tóna sem kallaðir voru fram af miðaldra manni klæddum silfurlituðum jakka og með dökk sólgleraugu. Ekkert út á störf hans að setja en kannski dálítið skrítið að spila alltaf einhver helvítis vangalög á tuttugu mínútna fresti. Fólk varð bara væmið og dramatískt. Ætti að banna svona lagað.
Laugardagur, 28. febrúar:
Fúff, það var ekki ljúft að vakna til að fara á fund. Mér leið vægast sagt ekki vel eftir svefnlitla nótt og maginn á mér sneri öfugt. Við héldum engu að síður á fundarstað, Fredrik húmorsgóði, Brian strípilingur, Mikkel fjölþjóðlegi og ég og þar hittum við hina fundargestina, Freyju og nokkra Finna. Fundurinn var ágætur, en hádegishléið betra. Við fórum á ægilega fínan veitingastað og ég borðaði bærilega kjúklingakássu, sem læknaði næstum því magavandamál mín. Ég var satt best að segja frekar fegin þegar fundinum lauk um hálffimmleytið, ég var alveg dottin út og hætt að skilja sökum þreytu og tungumálavandkvæða. Ferðinni var næst heitið í saunu þar sem borða átti pizzu og fara í saunu. Hvort tveggja mistókst hjá mér. Pizzan mín kom ekki svo að ég fór með Miika hinum frábæra og Minnu múmín að kaupa pizzu, kom allt of seint til baka til að ná stelputíma í saununni og endaði svo bara á því að spjalla við aðra saunulata fram eftir kveldi. Á endanum fór ég svo heim á hótel með Norðmanninum, Freyju og Mikkel, við komum við á bar og fórum svo heim að spjalla...ég held ég hafi sofnað yfir spjallinu....
Sunnudagur, 29. febrúar:
Lokadagur Saunaexpressen, ferðin heim framundan. Farið var í gufubað í útjaðri bæjarins og fólk fékk tækifæri til þess að striplast dálítið meira, baða sig í ísvök og leggja lokahöndina á kvefið sem fólk ætlaði sér að fá er heim var komið. Ég var aumingi og baðaði mig ekki í vatninu. Ég fór í gufuna og tók svo til við að taka klámmyndir af öðrum þátttakendum, myndir sem bráðlega verða aðgengilegar á Netinu fyrir áhugasama. Eftir bærilegan hádegismat á veitingabúllunni Paprilla var hópnum skipt upp. Ég ákvað að skoða kirkjur ásamt öðru góðu fólki og gerði það og svo fórum við á kaffihús og ég fékk mér köku!!!! :) Lestarferðin var skemmtileg, ég kenndi Mikkel Dana íslensk blótsyrði og fleira og svo skelltum við okkur öll á djambátinn Isabellu. Kvöldið var skrautlegt, segi ekki meira og mánudagurinn 1. mars svo fullur af þreytu að ég eyði ekki einu sinni á hann sérfærslu. En á heildina séð, FRÁBÆR FERÐ!!!!!

Ég er komin heim eftir afskaplega vel heppnaða Finnlandsferð. Ferðasagan er ekki enn komin í skrifað form en áhugasömum er bent á að bíða. Framundan á Ölmubloggi er margt skemmtilegt....sætir strákar, gufuböð og snjódýfa, dönsk blótsyrði og bátsferðir. Gleymið ekki að skoða næstu færslu af Ölmubloggi.

Fúff, ég er fegin að ég þarf ekki að taka meira heimspekitengt en blessuð forspjallsvísindin. Annnars vildi ég tjá reiði mína yfir því hversu illa er staðið að félagsmálum innan spænskunnar. Til að byrja með þá liggur það á huldu hverjir í ósköpunum eru í stjórn félags spænskunema. Það á jú að vera til en ekki hef ég séð neitt að ráði til gjörða þess. Eina sem ég sá voru friðarkerti sem áttu að vera á þess vegum nú nýlega í menningarvikunni. Áðan í tíma heyrði ég káta stúlku segja mér að árshátíðin nálgaðist fljótt, „núnú árshátíð...ekkert svoleiðis hjá okkur” heyrðist í mér. „Jú” sagði stúlkan, „árshátíðin okkar er sameiginleg með spænsku- og bókmenntafræðinemum”. Hvenær átti að segja okkur þetta? Ég er satt best að segja pirruð og vona að ástæðan sé sú að stjórn félags spænskunema sé ekki til, það er eina afsökunin sem hún gæti mögulega borið fyrir sig.

Fúff, eins og ég var afslöppuð í morgun, þá hefur mér tekist að umturna því ástandi með því að opna tölvupóstinn minn. Mér finnst gaman að fá mörg email en í dag fékk ég svona 28 stykki. Ég varð hálfhrædd, satt best að segja. Það vantar upplýsingar hér og upplýsingar þar og svo væri ágætt að ég svaraði hinu og þessu. Fúff! Annars var videókvöld í illa lyktandi kjallaranum að Kleppsvegi 124 í gær. Við Elías og Sigga horfðum á spænska mynd sem heitir Qué he hecho yo para merecer esto. Þetta er alveg ótrúlega góð mynd sem fjallar um spænska húsmóður sem býr ásamt sonur sínum tveimur, eiginmanni og tengdamóður í blokkaríbúð í úthverfi Madridar. Eiginmaður hennar er eiginlega venjulegastur af persónunum, bara þessi dæmigerða karlremba en synirnir tveir dálítið spes. Annar stundar kynlíf með eldri mönnum meðan hinn selur eiturlyf og eyðir tíma með ömmu sinni. Amman er mjög fyndin, hún er nískari en allt nískt og safnar trjádrumbum. Konan sjálf er háð lyfjadópi og vinnur allt of mikið. Áhugavert. Ég vil ekki segja of mikið um myndina, mæli bara með því að allir (þ.e. þessi gríðarlegi fjöldi fólks sem les bloggið mitt) sjái hana.

You are Poetry. You are often the most emotional of the arts. You
are introverted, in that you tend to let people
come to you rather than trying to get their
attention. You get along well with Music and
Literature.

What form of art are you?
brought to you by Quizilla

Congratulations!! You're a smart sophisticated and
beautiful martini!!

What Drink Are You?
brought to you by Quizilla

Your man is King Aragorn (The rating takes place
below) Perhaps its because hes so world-weary but Aragorn
is upfront and honest with no time for mind
games. Hes attentive and devoted, as well as
sensitive to your needs.

The last 'WHICH LOTR GUY IS FOR YOU?' quiz you'll ever have to take UPDATED WITH BETTER PICS & RESULTS
brought to you by Quizilla

Ég ákvað að flýja land um helgina til að komast hjá því að þurfa að velja mér deit á Valentínusardaginn. Ferðinni var heitið til Stokkhólms, á FNUF-“seminar”. Við (Freyja, Jónas og ég) flugum út á föstudagsmorgun, hvert öðru þreyttara og skoðuðum allt fræga fólkið í Leifsstöð. Sigrún Þöll hefði sko unnið frægumannakeppnina hefði hún verið með okkur. Í okkar flugvél var reyndar bara eitt frægmenni enda vélin hálftóm og við með eina sætaröð fyrir hvert okkar. Frábært! Föstudeginum var eytt í H&M, ég er viss um að við vorum nokkra klukkutíma þar inni. Fólk má því eiga von á að vortíska H&M verði sýnd á strætum Reykjavíku næstu daga. Við hittum Heiðu, vinkonu Jónasar, og við fjögur fórum saman út að borða um kvöldið. Sá var sko sniðugur, staðurinn sem við fórum á. Þetta var kínverskur hlaðborðsveitingastaður þar sem maður gat valið úr tilbúnum réttum en einnig blandað saman fersku grænmeti, kjöti, fiski og núðlum að vild, skellt á það sósum og látið manninn í eldhúsinu steikja það. Þetta var sko sniðugt. Minn matur var reyndar svo sterkur að rjúka fór út úr eyrunum á mér. Jónas hinn sænski, Júnas öðru nafni, kom svo á veitingastaðinn og hitti okkur og við fórum öll saman út í langa leit að bar eða skemmtistað til að fara á. Meðalaldurinn á staðnum sem við fórum á náði engan veginn háum aldri mínum, lambakjötið sem þarna var átti ekki í neinum vandræðum með há kollvik eða lina rassa. Ekki óskemmtilegt það! Morguninn eftir þurftum við að fara eldsnemma á fætur og halda til Emil-í-Kattholti-lands, þar sem fundurinn fór fram. Á fundarstað hittum við Svía og Finna sem einnig tóku þátt í fundinum. Fundurinn var ágætur, mjög fræðandi og frekar skemmtilegur. Þetta var eins konar undirbúningsfundur fyrir fundinn sem haldinn verður eftir hálfan mánuð. Um kvöldið var svo kvölddagskrá, ostar og rauðvín auk ósköp notalegrar stemmningar og morðingjaleiks. Á sunnudagsmorgun héldu fundarhöld svo áfram í smástund en svo þurftum við Íslendingarnir að halda heim á leið, ekki leiðinleg heimför þar sem ég fékk aftur röð fyrir mig og sat í sömu röð og tveir mjög myndarlegir menn. Sem sé góður endir á velheppnaðri ferð! Takk fyrir mig!

Sigga systir er búin að eignast nýja vinkonu. Rosa hress stelpa sem heitir Shakira.

Ég vil benda heiminum á nýja bloggið hans Elíasar, skemmtileg viðbót við bloggheiminn. Haha, ég ætla í markaðsfræði. Annars er ég á leið til Stokkhólms í kvöld en er samt að pæla í að fara aðeins út í kvöld, bara smá. Ég þarf hvort eð er að vakna það snemma að það munar engu. Einhverra hluta vegna er ég ekki orðin mjög spennt vegna utanlandsfararinnar, kannski vegna þess að ég á eftir að læra í nokkra klukkutíma áður en ég geri nokkuð. :( Verður samt gaman að kaupa föt...vúhú!

Dagurinn í dag er eiginlega ekki minn dagur, held ég. Fyrir það fyrsta þurfti ég að vakna fyrir allar aldir (rétt fyrir klukkan átta sem sé, fyrir allar aldir í mínum huga) og drífa mig upp í skóla að klára fyrirlestur. Þegar ég var rétt að vakna fannst mér ég ver að fá gubbupest og langaði sko ekki á fætur. Gubbupestarímyndunin yfirgaf fljótt huga minn þegar ég kom í skólann og fékk mér að borða allt nestið mitt, btw. :) Jæja, skóladagurinn var ekkert merkilegur, fyrirlesturinn ok og svo hitti ég ítalska tungumálaskiptastrákinn "minn". Ákveðum við Freyja svo ekki að fara í Bónus og versla fyrir Grælandskynninguna. Allt í góðu með það þangað til á leiðinni heim að kexpakki hrökk upp úr skólatöskunni minni og á eftir honum ALLT skóladótið mitt. Nú á ég bara blautar bækur og skítug og krumpuð verkefnablöð (þau fuku út um allt og ég tók bíómyndaaksjón á þetta). Núna sit ég hundpirruð að læra fyrir viðskiptaspænskupróf, þreytt og búin að uppgötva að gubbupestin er ekki gubbupest heldur hálsverkur. Ímyndunarveiki eða hvað?